بر اساس نقشه وزارت بهداشت که تا تاریخ ۱۵ خردادماه منتشر شده است، شهرستان نهاوند در وضعیت قرمز ابتلا به کرونا قرار دارد.
این خبر یعنی باید در تصمیم‌ها و اقدامات پیشگیرانه تجدیدنظر کرد یا راهکارهای بهتری به‌کار برد.
مردم توان و روحیه این را ندارند که به در خانه ماندن ادامه دهند!
وضعیت اقتصادی و وام‌های نیمه‌راه دولت و راهکارهایی که در حد مُسَکِنِ مقطعی بود، نتوانست مردم را به در خانه ماندن یا سازگاری با شرایط همراهی کند.
از طرفی روحیه ضعیف خانواده‌هایی که در دوران کرونا عزیزان خود را از دست دادند و حتی فرصت سوگواری نداشتند و جامعه هم حرکتی برای همدردی با آنها نکرد، در تنهایی سوگوارانه خود حبس شدند، زیرا تصور می‌شد نزدیکان هم ممکن است مبتلا باشند و بی‌خبر از ابتلا...، یا نه ما برنامه‌ای برای این همدردی و تزریق تسکین نداشتیم.
حالا هم فصل گردشگری و مسافرت و گاهی هم تعطیلات متوالی، که به‌یقین تصور و انتظار اینکه مردم به گفته ما محدود شوند و در خانه بمانند، اشتباه است و خودمان هم به این موضوع پی برده‌ایم اما از آنجا که دستمان از راهکار عملی و پشتوانه‌داری خالی است، به روی خودمان نمی‌آوریم و مدام می‌گوییم اگر کار ضروری ندارید در خانه بمانید!
مسلم است هرکس برای خارج شدن از خانه، توجیه دارد یا می‌سازد!
پس ضرورت دارد به‌جای وقت‌کُشی واقعیت‌ها را ببینیم و چاره‌ای بیندیشیم و درصدد اجرا وارد میدان عمل شویم، زیرا دست روی دست گذاشتن خطای بزرگتری است.
ما چه بخواهیم چه نخواهیم، هم مرگ هست و خانواده‌های عزادار و هم آئین‌های عزاداری، هم عروسی و جشن‌های دورهمی و میهمانی و تولد.
موقعیت اقتصادی مردم را درک کنیم، و نان را از سرچشمه نَبُریم.
ما نمی توانیم وقتی دستمان خالی از راهکار است به کسی بگوییم این کار را انجام بده یا خیر! زیرا حکم رفیق نیمه‌راه را داریم.
وقت آن رسیده است که جلسات فرمالیته و سفارشی و گذراندن چند ساعت از سر رفع تکلیف و نگاه به دهان این و آن و وقت مدیران را گرفتن و ارباب رجوع‌ها را پشت درهای انتظار سرگردان کردن را کنار بگذاریم، تعارف که نداریم هشدارها جواب نداد، نتیجه‌اش هم این شد که از وضعیت زرد به قرمز رسیدیم! بازرسی و تب‌سنجی ترددها هم جواب نداد چون یک جای کار می‌لنگید.
به جای منع مردم به آنها راهکار بدهیم وقتی می‌دانیم که مردم دیگر در خانه بند نمی‌شوند.
فصل گردشگری است، راهکار بدهیم، نظارت‌ها را برای اجرای راهکارها بیشتر کنیم.
مردم را به اجرا و عمل به راهکارهای قابل اجرا و با پشتوانه‌مان مقید و مشتاق کنیم.
نگوییم نه نرو! بگوییم اگر بیرون می‌روید پروتکل‌ها را رعایت کنید، حداقل ماسک را همیشه به‌همراه داشته باشید و فاصله‌ها را حتما رعایت کنید.
البته برای همه راهکارها مجدد تأکید می‌کنیم تا مدتی ناظر بگذاریم تا اپیدمی شود.
