جامعه ایران در این مقطع تاریخی خود تحولات گوناگونی به شکل مجموعهای از رویکردهای سیاسی و اجتماعی و همچنین حوادث طبیعی را تجربه میکند. اگرچه بسیاری رویدادهای سیاسی و اجتماعی با شدت و ضعف مقطعی خود از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی توسط دشمنان خارجی و ایادی آن بر جامعه ایران تحمیل میشود، اما حوادث طبیعی هم که میشود گفت ناشی از تغییرات اقلیمی است، بیشتر از هر زمانی در چند سال اخیر شدت گرفته و تقریباً گستره کشورمان را به تناوب در بر گرفته است.
خشکسالیهای متمادی از نیمه دوم دهه 50 شرایط اقلیمی کشورمان را تحت تأثیر خود قرار داد و به دنبال خود خط ممتد و طولانی از افت اقتصادی بر جای گذاشت که مولود ناخواسته آن همان امواج ویرانگر مهاجرتهای روستانشینان از سراسر کشور به شهرهای بزرگ و کوچک است و این عارضه اجتماعی از جنبههای گوناگون قابل مطالعه و بررسی است که متروکهشدن اراضی کشاورزی و تبدیل قشر عظیم و قالب جمعیت تولیدکننده ایرانی به مصرفکننده همچنین رشد سریع بیکاری و فزونی جمعیت جویای کار و توسعه حاشیهنشینی با هزاران عواقب بد در اطراف و اکناف شهرهای بزرگ و از سویی نیز چالشهای شدید بهداشتی و درمانی، برهم خوردن تعادل مسکن در شهرها و خلاصه اینکه پیامدهای زیانبخش و پرهزینه نتایج همان سحری است که با شروع پروسه خشکسالیها و خالیشدن روستا از جمعیت و از دست رفتن زیرساختهای طبیعی و سنتی تولید در جامعه ایران دمیده شد و دولتها را گرفتار خود کرد.
درحالحاضر و در این برهه تاریخی که دنیا و دانشمندان آن بر سر موضوع چگونگی چرخش پروسههای خشکسالی و ترسالی گیر کردهاند و از ترسیم فرضیههای علمی عاجز ماندهاند، چند سالی هست که فصلهای طبیعی در اقلیم ایران به هم خورده و جابهجا شده است و بارندگیهای اگرچه قابل پیشبینی ولیکن دور از انتظار در گوشه و کنار نقاط مرکزی کشورمان سیلهای ویرانگر به راه میاندازد و زیرساختهای مهم اقتصادی را در هم میکوبد و متأسفانه چند صباحی هم چنانچه بارندگیها فروکش کند و فرصتی دست دهد تا مردمان سیلزده جل و پلاس خود را در حضور مهربان آفتاب خشک کنند و سر و سامان ببخشند، این زلزلههای مهیب است که جان هموطنانمان را در شرق و غرب و جنوب به لرزه میاندازد و بحرانزا میشود.
در چنین شرایطی به نظر میآید دولتهای یازدهم و دوازدهم بیشتر از هر دورهای در کنار هزاران گرفتاری ناشی از تحریم و طغیان قیمتها شیطنتهای آمریکا و اروپا برای آزار و اذیت ملت مظلوم ایران، درگیر عواقب دردسرساز حوادث طبیعی و قهری است و بدیهی است «چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار» فرد فرد جامعه ایرانی متأثر از تمام دسیسههای بیگانه و بلایای طبیعی و وضعیت دشوار اقتصادی، غم هموطنان خود را نیز دارند و روزگار خوشی را نمیگذرانند.
اینک در چنین برهه و اوضاع و احوال جامعه ما بیشتر از هر زمان به آرامش و تسلی خاطر و البته کمی هم امید به فردایی بهتر نیاز دارد. به نظر میآید چه بخواهیم و چه نخواهیم باید این وضعیت را به دلخواه خود مدیریت کنیم و دامنه انتظارات و مطالبات خویش را بهگونهای کوتاه و بلند نماییم و پیش از اینکه مجبور شویم قناعت پیشه کنیم، جلوی برخی ریخت و پاشها را بگیریم.
باید بپذیریم خوب زندگی کردن، شیک پوشیدن و احساس آرامش داشتن و پشت کردن به اضطراب و دلشورهها نیاز به ریخت و پاش و خرج و مخارج بیمهابا ندارد. رمز موفقیت، راه خوشبختی و کلید رضایت از زندگی در انتخاب خوب و مناسب و بهجا است.
یادمان باشد هنگام خرید یک کالای ضروری حتی نوع رنگ آن کالا میتواند سرنوشت آن را در حریم زندگی ما رقم بزند و در کوتاه مدت دلزدهمان نسازد. هر انتخاب در جایگاه و زمان خود نقشی در زندگی آینده انسانها خواهد داشت که ممکن است در لحظه انتخاب به نظر نیاید.
