از ۷خردادماه بتاریخ رسمی آغاز بکار مجلس یازدهم را که حساب کنیم، بیش از ۳ماه است که شهبازی کارش را بعنوان نماینده در نهاوند شروع کرده است(اگر چه او خود معتقد است از همان اسفند که موفق به تصاحب کرسی مجلس و برنده کارزار انتخابات شد،کارش را شروع کرده است).
با وجود خط و نشان هایی که برخی حامیان از دور می کشیدند تصور می شد آمدن شهبازی برای نهاوند زنگ خطری باشد که سهم خواهان را بولد کند وفرصت های نیمه جانِ توسعه ی شهرستان هم هزینه منافع این عده شود، اما ظاهرا آنچه در این مدت اتفاق افتاد ترمز دفاع های بدی بود که شهبازی کشید و سهم خواهی که فیتیله آن پایین فروکش کرد!
دیگر اینکه با وجود اینکه شهبازی منکر اراده و سایه اش در بیش از ۱۰تغییر رخ داده در فاز مدیریتی شهرستان شد اما در کل نمی توان نظر و حضور او را در این تغییرات بی تاثیر دانست و آنچنان که در نشست با رسانه ها هم گفته است ظاهرا این تغییرات همچنان ادامه دارد و مدیریت دانشگاهها هم در اقدام بعدی این لیست قرار دارند وجالب تر اینکه افرادی هم که به گزینه شدن در این تغییرات چشم دارند هم قابل توجه است!
ظاهر رفتار سیاسی شهبازی میگوید او هر نتیجه ای که خود تشخیص دهد را اجرا خواهد کرد و هیچ اراده منفی مانعش نخواهد شد، اگر چه می گوید گوشش به روی مشورت و نظرها بسته نیست و می شنود!
گویا این رفتار شهبازی در اعمال برخی تغییرات، ناشی از کدهای اشتباهی بود که از لا به لای خواسته های برخی سهم خواهان در اداراتی چون ورزش و جوانان ،صنعت و معدن و ...به او رسید و پس از آن که به این واسطه عیار مشاورانش برای او مشخص شد، امروز شهبازی مشاوره های سهم خواهان را گویا از این گوش می شنود و ازگوشی دیگر به در میکند.
شهبازی در نشست مرداد ماه خود با رسانه ها گفته بود که "مدافع سهم خواهی حامیانش نیست" این یک اتمام حجت برای زیاده خواهان بود اگر چه برخی با شنیدن این صحبت شهبازی عقب نشینی کردند و برخی هم بساط خواسته هایشان بهم ریخت و واکنش های منفی هم نشان دادند و اطرافش را مدتی خالی کردند!
اما شهبازی باز هم میدان را خالی نکرده و با خیال آسوده سرش به کار خودش و برنامه هایی که در ذهن دارد گرم است. این ایستادگی شهبازی مقابل برخی رفقای انتخاباتی که بخشی از آنها همین سهم خواهان را شامل می شوند، سبب دلخوری آنها شده و این در حالی ست که آنها انتخاب شهبازی را پل و وسیله رسیدن به خواسته هایشان دیده بودند و حالا از گوشه و کنار خبر هایی مبنی بر دلسرد شدن آنها نسبت به شهبازی و یافتن گزینه ای برای مقابل وی در دور بعد می رسد.
حالا اینکه شهبازی می تواند فیتیله سهم خواهان و زیاده خواهانی که در یک قدمی او چنبره هم زده اند را تا پایان دوره اش ،پایین نگه دارد یا خیر! باید صبر کرد و منتظر ماند، تاقدرت شهبازی را در اجرای برنامه هایش دید. شهبازی بر خلاف آنچه در انتخابات درباره شرایط جسمی او مطرح می شد ، مدعی است که فردی با تجربه ست و از پیدا کردن راهرو و ورودی های مجلس پیش از دوسالِ اول هم، فراتر رفته و از اتاق وزرا و صاحبان سرمایه گذاری بخش خصوصی سر در آورده است.
شروع سرمایه گذاری شستا در معدن دولومیت و شکسته شدن طلسم حضور بزرگترین شرکت سرمایه گذاری کشور (تامین اجتماعی) در شهرستان پس از بیش از یک دهه وقفه و مانع، اولویت قرار دادن راهها و محورهای مواصلاتی که سالهاست دغدغه مهم شهرستان است و... را نشانه و تاییدی بر این ادعا می داند و معتقد است مردم را بعنوان مطالبه گرانِ خدمت و مخاطبانِ این خدمات به برنامه هایش امیدوار کرده است. حضور او در روستاها و سرکشی به جمع ها و شب نشینی و دیدارهایی که بنا به سیاست کاری شهبازی خصوصی وگاها سکرت هم مانده است ، سرنخی از تلاش و تاکید او برای تقویت تعامل و جذب و همراه کردن مخالفان خود در زمان انتخابات است او ظاهرا این دیدارها را هم به تنهایی انجام می دهد! در هر حال شهبازیِ بدونِ مشاور و معتمد راهی دراز در پیش دارد و هنوز ۳ماه از آغاز ماموریتش گذشته و نه می شود به روزهای خوش رفته دلخوش کرد و نه نسبت به ۳سال و چند ماه آینده، از حالا قضاوتی کرد. فقط باید نظاره گر شد و دید آیا شهبازی از پسِ سهم خواهیِ زیاده خواهانِ حلقه زده یِ اطرافش تا پایان این دور، بر خواهد آمد یا این مدت را هم درگیرِمیانجی گری و منم منم های آنها خواهد شد و فرصت خدمت هم فدا خواهد شد! سهم خواهانی که وسعت زیاده خواهی های آنها به فرماندار فعلی هم رحم نکرده و لیست گزینه های بومی و غیر بومی را در حال تحمیل به کیف بهارستانیِ شهبازی هستند! حال چقدر شهبازی از پس این تحمیل شدن ها بر خواهد آمد و تا کجا عملا اراده و تشخیص خودش را اولویت و ارجح خواهد دانست، زمان بهترین قاضی خواهد بود.
