اهمیت استفاده از ظرفیت جوانان در عرصه های مختلف باعث شده تا حرکت ها و اقداماتی در جامعه صورت گیرد؛ به طوری می توان گفت موجی در کشور مبنی بر جوان گرایی را افتاده تا مسیر تازه ای برای نسل های جدید گشوده شود و آنها بتوانند در جامعه نقش آفرین باشند.
اجرای قانون بازنشستگی، به کار گیری جوانان در پست های مدیریتی، تغییر ائمه جمعه و انتخاب امامان جمعه جوان در استان ها، ورود جوانان به عرصه های تصمیم گیری و برنامه ریزی و .... از جمله این حرکت ها و اقدامات است که در یکی دو سال اخیر نمود بیشتری در سطح کشور داشته است.
این موضوع با توجه به در میش بودن انتخابات مجلس یازدهم، در خصوص داوطلبان انتخابات نیز می تواند صادق باشد و ما ساهد ورود کاندیداهای جوان به رقابت های انتخاباتی و به دنبال آن حضور جوانان در خانه ملت باشیم.
شکل گیری چنین روندی با توجه به ظرفیت و توان جوانان و اهمیت گردش نخبگان که از ویژگی های یک نظام مردم سالار و در عین حال مترقی است، آثار و نتایج مثبتی را برای جامعه به دنبال دارد.
با این حال ورود جوانان به رقابت های انتخاباتی می تواند ترسیم کننده وضعیت جدیدی در فضای سیاسی جامعه شده و آرایش انتخاباتی گروه های سیاسی را متاثر از خود سازد.
حضور چهره های جوانی که بعضا متعلق به نسل های دوم و سوم انقلاب هستند و نه تنها دوران انقلاب را درک نکرده اند، بلکه در نگرش ها و دیدگاه ها تفاوت های زیادی با نسل های قبلی دارند، باعث ظهور طیف های جدیدی در سپهر سیاسی کشور گردد که در عین سازگاری و سازواری با اسلاف خود در مفاهیم و گزاره های اصلی متعلق به نظام و پایبندی به آرمان های اصیل انقلاب، نگرش ها و رویکردهای تازه ای را دنبال کنند و گفتمان جدیدی را در عرصه سیاسی و اجتماعی مطرح نمایند.
از آغاز انقلاب تاکنون در فضای سیاسی کشور دو جناح عمده وجود داشته که امروزه در ادبیات سیاسی جامعه به نام اصولگرا و اصلاح طلب شناخته می شوند.
در این دو طیف سیاسی شاخه جوانان نیز بوده و بعضا احزاب و گروه هایی نیز با محوریت جوانان و یا به نام آنها شکل گرفته است، اما هیچ یک از این اتفاقات منجر به تغییر در ساختار حزبی و یا حداقل تغییر در آرایش انتخاباتی نشده است.
امروز اما با پدیده نوظهوری مواجه هستیم که نمی توان با اطمینان آنها را در یکی از دو جناح عمده سیاسب و با حتی هردو آنها قرار داد.
نگاه احتیاطی و البته با چاشنی واقع گرایی ایجاب می کند که از نو اصلاح طلبان و نواصولگرایان ( اصلاح طلبان و اصولگرایان جوان) سخن بگوییم، اما با سنجش نگاه افکار عمومی به جناح های مختلف سیاسی بعلاوه تجارب گذشته در رقابت های انتخاباتی می توان وضعیت دیگری را نیز تصور کرد که در آن طیف جدیدی وارد این عرصه شود و فضای رقابت ها فارغ از مواجهه سنتی دو جناح تحت الشعاع قرار دهد.
نکته قابل تامل دیگر اینکه در فضای جدید چه بسا طیف نوظهور در عرصه رقابت ها شیوه ها و رویکردهای مرسوم در دو جناح را که بیشتر متعلق به نسل اول انقلاب است، برنتابد و در فضای گفتمانی جدید ضمن نقد این رویکردها، ترسیم کننده فضای ذهنی جدید از مسائل و به دنبال آن جهت دهی به رقابت های انتخاباتی باشد.
به هر حال با توجه به این موج و حضور جوانان در عرصه های مختلف می تواند انتخابات آتی مجلس را نیز متاثر از خود ساخته و ضمن جهت دهی به رقابت ها و آرایش انتخاباتی گروه های سیاسی، فضای ذهنی جدیدی را برای افکار عمومی ایجاد کند.
