با گذشت حدود 4 دهه از انقلاب اسلامی و به رغم جایگاه بالای احزاب سیاسی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، فعالیت های حزبی در کشورمان همچنان با چالش هایی مواجه است و ما بیشتر در فضای انتخاباتی شاهد بروز و ظهور واقعی احزاب، آن هم به مدت کوتاه هستیم. نهایت اینکه می توان در خوشبینانه ترین حالت گفت احزاب و گروههای سیاسی تلاش های خود را بیشتر در مباحثی چون انتصاب ها و برخی موضع گیری ها پیرامون مسائل داخلی و خارجی متمرکز کرده اند.
این در حالی است که نقش و کارکرد احزاب سیاسی فراتر از اینهاست و در یک نظام مردمسالار انتظار می رود پس از گذشت زمان طولانی شاهد عینیت یافتن و تجلی واقعی این نقش ها باشیم.
به طور کلی احزاب سیاسی رابط و عامل پیوند میان مردم و حکومت هستند و در کنار سایر گروههای مدنی به صورت حائل و واسط میان بدنه جامعه و مردم با دولت به حساب می‌آیند.
بر این اساس احزاب ضمن انتقال مطالبات و نیازها و خواست‌های جامعه و مطرح کردن آن در درون دستگاههای تقنینی و اجرایی، مدیریت مطالبات عمومی را بر عهده دارند.
تدوین سیاست‌های عمومی و ارائه برنامه بخشی دیگر از کارویژه های احزاب است. این کارویژه به واقع ایفای نقش احزاب سیاسی در تدوین سیاست‌های عمومی و مشارکت در برنامه ریزی جهت اداره کشور را برآورده می سازد.
همچنین جهت دهی و شکل‌دادن به افکار عمومی از مهم ترین نقش های احزاب سیاسی است و در این راستا احزاب تلاش می‌کنند با ارائه اطلاعات و شکل دادن به افکار عمومی، حمایت مردمی از خود را بالا ببرد.
طبیعی است احزاب سیاسی تنها زمانی می‌توانند در این زمینه موفق عمل کرده، آرای مردم را جلب کنند که در ارائه موضوعات، دکترین‌ها، ایدئولوژی‌ها و به دنبال آن تبیین و توجیه آنها تلاش وافری داشته باشند.
علاوه بر این ها فراهم ساختن فرصت برای ظهور استعدادها در ساختار سیاسی و بسترسازی برای رشد افراد و نیز نظم بخشیدن و نهادینه سازی رقابت‌های انتخاباتی از دیگر کارکردهای احزاب است.
حال می توان این پرسش جدی را مطرح کرد که به واقع احزاب و گروههای سیاسی در جامعه ما چه جایگاهی دارند و به چه میزان در روندهای مختلف تأثیرگذارند؟
یکی از انتظارات جدی از احزاب این است که با نگاه انتقادی مسائل را دنبال کنند؛ چرا که اصلاح امور کشور در گرو وجود فضای نقادی است.
واقعیت آن است که عمده فعالیت های حزبی در جامعه ما مربوط به ایام انتخابات است که البته در این فرایند نیز به راحتی نمی توان به احزاب نمره قبولی داد؛ چراکه معمولا نقش گروههای سیاسی چندان هم چشمگیر و تأثیرگذار نبوده و به طور عمده در کنار سایر عوامل تعریف می شود.
شرایط امروز استان نمونه بارز این وضعیت است. به این معنا که ما در حال حاضر شاهد همان روندی هستیم که پیش از این در میان احزاب جاری بود.
تشکل ها و احزاب سیاسی استان امروزه یا در حالت خاموشی به سر می برند و یا نیمه فعالند.
آن دسته از اشخاص و گروه‌هایی نیز که سعی دارند در فضای سیاسی استان حضور داشته و به نوعی خود را نقش آفرین بدانند، در شیوه ها و رویکردهای خود دچار مشکلاتی هستند.
امروز احزاب سیاسی استان به جای آنگه مسائل کلان در حوزه های مختلف را احصا و بررسی نمایند تا زمینه برای ارائه یک برنامه راهبردی و البته عملیاتی از سوی آنها فراهم گردد، بیشتر وقت و انرژی خود را صرف موضوعاتی چون انتصاب ها و بعضا بازی های سیاسی می کنند.
بدون تردید پیگیری مطالبات مردم به ویژه در خصوص شعارها و برنامه هایی که در انتخابات مطرح شده و مردم با رأی خود خواهان آن بوده اند، از جمله رسالت های احزاب است. اما امروز آنچه به حاشیه رفته یا کم رنگ شده است، همین موضوع مهم است که باید مورد توجه جدی احزاب قرار گیرد.
در هرحال از احزاب و گروههای سیاسی استان انتظار می‌رود حداقل در کنار مسائلی چون انتصاب ها که از جمله رسالت های فعالان سیاسی و حزبی است تا در خصوص به کارگیری افراد مراقبت شود، به مطالبات مردم در بخش های مختلف نیز بپردازند و با بهره گیری از کارشناسان و نخبگان استان به دنبال ارائه برنامه در جهت توسعه استان باشند.
