5 سکانس خاص از فصل خاطره انگیز فوتبال همدان پیام
 
 
پنجشنبه - 13 بهمن 1401 - شماره 4521
 
امروز : جمعه ، 10 فروردين 1403

Today : Fri, March 29, 2024




ارتباط با سرویس ها - پذیرش آگهی * 1402، مهار تورم و رشد تولید
ورود کاربران


عکس چاپخانه
logo-samandehi
 
کد مطلب:  71378 تاریخ انتشار:  1395-03-12 - 05:45 تعداد بازدید:  4507
ارسال به دوستان
نسخه چاپی

5 سکانس خاص از فصل خاطره انگیز فوتبال

سرمقاله

  فصل فوتبال ایران تمام شد و آنچه ماند، درس‌هایی تلخ و شیرین است که در دفترچه خاطرات فوتبال ثبت می‌شود.
فصل فوتبال ایران با قهرمانی ذوب‌آهن در جام حذفی پایان یافت و از حالا همه نگاه‌ها به نقل و انتقالات باشگاه‌ها و بازی‌های تدارکاتی و رسمی تیم ملی در مقدماتی جام جهانی است تا فصل دیگری آغاز شود. در پایان این فصل از کتاب فوتبال ایران ذکر چند نکته حایز اهمیت است.
 جوان‌گرايي
پانزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران، شاهد حضور بازیکنان جوان زیادی بود که میانگین سنی لیگ را نسبت به فصل قبل پایین آورده بود. همین مسأله به تیم ملی هم کمک کرد که از حضور بازیکنان جوان در ترکیب خود استفاده کند و فوتبال ایران را برای سال‌های آینده امیدوار کند.
نکته مهمتر در این زمینه حضور مربیان جوان و موفق در فصل اخیر بود. عبدا... ویسی در استقلال خوزستان کارستان کرد. این مربی جوان با تعدادی بازیکن جوان و کم نام و نشان جام قهرمانی را کسب کرد. یحیی گل‌محمدی جوان هم جام حذفی را به دست آورد. این دو اتفاق نوید روزهای خوبی برای فوتبال ایران دارد؛ روزهایی که دیگر شاهد چرخش بیهوده تعدادی مربی تاریخ گذشته و علم‌گریز نباشیم و اندیشه‌های جوان، فوتبال ایران را اداره کنند.
گمنام‌هاي پرآوازه
قهرمان شدن تیمی که سال قبل برای سقوط نکردن به دسته اول در پلی‌آف حضور داشت، از چند جهت قابل بررسی است. نکته نخست انگیزه بسیار بالای مربی و بازیکنان استقلال خوزستان است؛ بازیکنانی که در لیگ یک درخشیده بودند ولی آنطور که شایسته بود به ایشان بها داده نشد. آنها می‌خواستند با درخشش در لیگ برتر در وهله نخست خود را ثابت کنند و نشان دهند که فوتبال زیبا و خوب را فقط ستاره‌ها بازی نمی‌کنند. آنها ثابت کردند، ستاره‌ها فوتبال را نمی‌سازند بلکه فوتبال، ستاره‌ها را خلق می‌کنند.
نکته دیگر اعتماد مجموعه باشگاه به کادر فنی‌اش بود. زمانی که ویسی برای خرید بازیکن‌های خارجی خوب به برزیل سفر کرد، باشگاه استقلال خوزستان "اعتماد" خود را همراه ویسی کرد و نتیجه‌اش را دید. شاید اگر همین بازیکنان مورد علاقه مربیان تیم‌هایی مثل سرخ‌آبی‌ها قرار می‌گرفتند، موجی از انتقاد و اعتراض به پا می‌شد اما خوزستانی‌ها به نیروی "انگیزه" اعتماد کردند و موفق هم شدند.
تداوم موفقیت با چاشنی بدشانسی
در فوتبال ایران، ثبات داشتن یک تیم، اتفاقی نیست که چندان زیاد باشد. تنها چند نمونه وجود دارد که در ایران، "ثبات"، برگ برنده تیمی بوده است. دست بر قضا دو نمونه مهم این اتفاق، اصفهانی هستند. اگر سپاهان در چند فصل اخیر " به جز فصل پانزدهم " جزو مدعیان قهرمانی بوده و در آسیا حرف‌هایی برای زدن داشته به خاطر ثباتی بوده که در مدیریت کلان داشته است؛ همین ثبات، اکنون در ذوب‌آهن خودنمایی می‌کند.
سبزپوشان اصفهانی چند فصل قبل وضعیتی بسیار تأسف‌بار داشتند و چیزی نمانده بود که از ذوب آهن تنها یک اسم باقی بماند اما مدیریت مناسب و تثبیت جایگاه مربی باعث شد که این تیم 2 سال پیاپی جام قهرمانی حذفی ایران را از آن خود کند و امسال در آسیا هم تا یک هشتم نهایی بالا بیاید. ذوب آهن فصل بعد هم آسیایی است.
 جذابیت پرطرفدار
وقتی یک تیم هواداران زیادی دارد نباید از تنها ماندن در ورزشگاه‌ها بترسد اما در ایران مسأله کمی متفاوت است. اینجا اگر تیم شما خوب بازی نکند و نتایج ضعیف بگیرد، هواداری نخواهید داشت یا اگر هم تماشاگری برای دیدن بازی‌تان بیاید، سهم شما از حضورش، فریادهای اعتراضی و احتمالاً دشنام است. در سوی دیگر اگر تیم پرطرفدار شما، خوب بازی کند و نتیجه هم بگیرد، هواداران‌تان تبدیل به بمب‌های انرژی‌زایی می‌شوند که هیچ چیز جلودارشان نیست. پرسپولیس این فصل را خیلی بد آغاز کرد اما رفته رفته خود را پیدا کرد و با انجام زیباترین بازی‌های فصل، هواداران را با ورزشگاه آشتی داد و در چند بازی، مرز 100 هزار نفری شدن آزادی را درنوردید. این تیم در نهایت قهرمان نشد اما یک فصل رؤیایی و به یادماندنی برای هواداران رقم زد.
 سقوط نامداران
پنجمین نکته نه به لیگ برتر بلکه به دسته اول فوتبال ایران مربوط است؛ جایی که سال‌ها افتخار و خاطره سقوط کرد. در کنار سقوط تیم‌های لیگ برتری قدیمی و ریشه‌دار به دسته‌های پایین‌تر، سقوط پاس از همه دردناک‌تر بود. تیمی که روزی جام قهرمانی آسیا را بالای سر برد، امسال به دسته دوم سقوط کرد.
سقوط پاس یک بار دیگر یادآور طرح و برنامه‌های عجولانه بدون پشتوانه عقلی، سیاسی و خارج از فوتبال است. پاس روزی سقوط کرد که صاحبانش تصمیم گرفتند دیگر تیم‌داری نکنند و آن را به شهری دیگر هبه کردند. پاس به همدان رفت تا برای این شهر افتخارآفرینی کند اما نه تنها خود سقوط کرد بلکه مجال بهره‌مندی تیم‌های قدیمی همدان مثل "شهرداری همدان" را از توجه و پول گرفت و نتیجه این شد که فوتبال همدان و پاس هر 2 تا پایین‌ترین راه سقوط کردند.


بازگشت
نظرات بینندگان :
نظر شما :
   
نام*
ایمیل* ایمیل محفوظ می باشد
نظر*
کد امنیتی*
کد امنیتی

اخبار مرتبط
 
 
 
گزارش گزارش ویژه یادداشت تحلیل سرمقاله ضمیمه(پیام_آدینه) دانلود
صفحه نخست آخرین اخبار درباره ما ارتباط با ما  پیوندها ویژه_نامه راهنما
نشر و نقل مطالب فقط با ذکر نام روزنامه همدان پیام بلامانع است.

 
روزنامه همدان پیام ( اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، سياسي، ورزشی )
صاحب امتياز و مدير مسئول: نصرت ا... طاقتي احسن  -  سردبير: يدا... طاقتي احسن
نشاني: همدان، خيابان شريعتي، ابتداي خيابان مهديه، ساختمان پيام
تلفن: 38264433 (081)  -  فکس: 38279013 (081)  -  سازمان نیازمندی: 38264400 (081)  - ايميل: info@hamedanpayam.com