اقدام تعجببرانگیز هیأت دولت در تصویب غیرکارشناسانه و بدون توجه به نظر تخصصی وزارت فرهنگ و ارشاد یکبار دیگر فرصتی به رسانهها داد تا با کالبدشکافی گردش کار غیرتخصصی حاکم در کشور و بهویژه تا بالاترین مرجع تصمیمگیری در قوه مجریه، ضرورت بازنگری و حاکم کردن روند علمی و منطقی تصمیمگیری مصوبات را یادآوری نماید.
اگرچه با فعال شدن وزیر و معاونت مطبوعاتی و اطلاعرسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و موضعگیریهای کارشناسانه اصحاب رسانه در کمتر از یک روز از مصوبه هیأت مدیران، احتمال میرود که روز چهارشنبه هفته جاری در هیأت دولت این مصوبه اصلاح گردد اما یکبار دیگر هزینههای مادی و معنوی تحمیلشده بر کشور را بهدلیل طی نشدن یک روند کارشناسی متذکر گردید.
اما در مجموع میتوان این اقدام را از چند جنبه مورد بررسی مجدد قرار داد که بهصورت ویژه تنها به 3 مورد از تبعات دهها مورد منفی آن اشاره میشود.
1- درصورت عملیاتی شدن مصوبه هیأت دولت گردش آزاد اطلاعات در حوزه امور مناقصه و مزایده دولتیها مورد آسیب جدی قرار گرفته و اگرچه دولت به بهانه کاهش هزینههای پروژهها بهدنبال حذف جزیی این هزینهها است اما بهصورت غیرمستقیم باعث تقویت رانت و رانتخواری و به پیروی از آن موجب افزایش هزینههای پروژهها خواهد شد.
2- با کاهش گردش آزاد اطلاعات نهتنها موجب کاهش مشارکت کمتر شرکتکنندگان و متقاضیان در پروژهها شده بلکه در مرحله اجرای هر پروژه عدهای از مردم بنا به اقتضای منافع دسترسی به سامانه جامع مزایدات و مناقصات نداشته و لذا از تبعات این پروژهها ناآگاه بوده و خود موجب آسیب به منافع آنان میگردد. چنانچه بهطور مثال اجرای یک خط راهآهن در کنار نیاز به انتخاب پیمانکار، نیازمند اطلاع و آگاهی کارشناسان، صاحبنظران، مالکان زمینهای در مسیر و... میباشد که با درج آگهی در مطبوعات مکتوب به آشنایی و اطلاع از این پروژهها دسترسی آسانتری پیدا کرده که ضمن بررسی کارشناسانه موجب دفاع بهموقع از حقوق خود میگردد.
3- تضعیف رسانههای مستقل و بخش خصوصی از رهاورد اجرای این مصوبه فضای اطلاعرسانی را در جهت رسانههای دولتی و یا وابسته به حاکمیت تقویت کرده و جامعه رسانهای را به سمت تکصدایی خواهد برد، درحالیکه توسعه و پیشرفت بهویژه در حوزه تضاد و تحلیل دیدگاههای مختلف شکلی پایدارتر پیدا میکند.
به هرحال این اقدام ناشیانه هیأت وزیران که به احتمال زیاد روز چهارشنبه با عقبنشینی هیأت دولت اصلاح گردد یکبار دیگر ضمن تحمیل هزینههای ناآگاهانه از رفتارهای غیرکارشناسانه این فرصت را به رسانهها داد تا بهعنوان چشمان تیزبین جامعه در برابر هر تصمیم خطایی وحدت رویه اتخاذ و مانع از اجرای یک تصمیم خطا شود.
