■ فعالان و گروهای سیاسی برای منافع سیاسی مردم ساکتند
چند ماه قبل از برگزاری انتخابات خردادماه سالجاری، شاهد تشکیل احزاب جدید و شروع به فعالیت کردن احزابی که سال‌ها دودی از آتش محافل آنها دیده نمی‌شد در همدان بودیم.
البته این مسأله دور از انتظار هم نبوده، چراکه با توجه به تاریخ احزاب در کشورمان طی این سال‌ها درمی‌یابیم که همواره با تغییر رؤسای‌جمهوری در کشورمان، احزاب نزدیک به جریان دولت جدید تشکیل می‌شوند.
می‌توان گفت که عمر برخی از این احزاب نیز به اندازه عمر دولت مورد حمایتشان بوده و پس از آن دیگر عملاً اسمی از آنها به گوش نمی‌رسد. البته فعالیت اصلی احزاب در عرصه رقابت‌های انتخاباتی بوده و پس از خوابیدن تب و تاب انتخابات و انتصابات پس از آن برخی از احزاب به حیات نباتی روی می‌آوردند.
از این‌رو است غایتی بیش از سهم‌خواهی از طرف پیروز انتخابات برای این گونه احزاب نمی‌توان در نظر گرفت.
این دست احزاب در حواشی انتصاب استاندار با القابی همچون تومارنویسان، تلفن به دست‌ها و... شناخته می‌شدند. افراد وابسته به این احزاب با دیدار با گزینه‌های محتمل در زمان قبل از انتصاب استاندار و خاطره‌گویی پس از انتصاب استاندار، سهم خود را از جریان پیروز انتخابات، مطالبه می‌کردند. البته این مصادیق در رابطه با انتخابات شورای شهر و شهردار همدان نیز صدق می‌کرد.
در اینجا باید پرسید که آیا معنای واقعی حزب این است؟ فرق میان برخورد دولت‌ها با احزاب مردمی و سهم‌خواه در چیست؟
تعریف حزب از دیدگاه نگارنده این مطلب در یک جمله خلاصه می‌شود، «پُل میان مردم و بدنه حاکمیت.»
اینکه دولتمردان، نمایندگان و مسئولان کشوری از مشکلات مردم صحبت می‌کنند، نشان از شناخت آنها از مشکلات مردم است. با این‌حال وظیفه ایشان بیان این مشکلات نیست، بلکه ارائه برنامه و راهکار برای حل مشکلات مردم، و همچنین تصریح اقداماتشان برای حل این مشکلات است.
این احزاب هستند که باید صدای مردم را به گوش مسئولان برسانند و همانطور که پیش‌تر به آن اشاره شد، پلی باشند میان مردم و بدنه حکومت.
از همین‌رو سکوت احزاب نسبت به مشکلات و معضلات مردم و کشور، موجب دلسردی مردم از احزاب شده است.
گفتنی است که در اینجا منظور از گفتن حرف مردم، اظهاراتی نیست که برخی به جهت تصفیه‌حساب یا نزاع سیاسی- حزبی در مقابل مسئولان و مقامات از جریان رقیب خود به راه می‌اندازند.
احزاب باید شرایط را برای ابراز نظر مردم به اشکالی همچون تریبون‌های آزاد و... فراهم کنند.
متأسفانه این ذهنیت برای برخی از احزاب پیش آمده که با نزدیک شدن به چهره‌های سرشناش به اعتبار خود خواهند افزود، این درحالی است که اعتبار احزاب به میزان همفکری آنها با مردم و برخورداری از حمایت ایشان بستگی دارد.
سکوت احزاب در رابطه با مسائل و مشکلات روز کشور، استان و شهر، هرگز قابل توجیه نبوده است.
