همدانپيام: احمدرضا درویش متولد 2مردادماه سال 1340 در همدان و فارغالتحصیل رشته معماری و گرافیک است.
احمدرضا درویش از نسل دوم سینماگران بعد از انقلاب به شمار میآید. وی در گروه فیلمسازانی قرار دارد که به مضامین جنگ و حاشیه جنگ پرداختهاند. صحنههای آغازین فیلم «سرزمین خورشید» شاید بهترین صحنههای جنگی سینمای ایران باشد.
درویش در آثار خود بدون قهرمانسازی واکنشهای غیر واقعی شخصیتهای آثار خود را معرفی میکند و به همین دلیل فیلمهای او همچون «کیمیا»، «سرزمین خورشید» و «متولد ماه مهر» همچنان در یادها باقی ماندهاند.
از سوابق حرفهای او میتوان به رئیس هیأت مدیره مؤسسه فرهنگ تماشا از سال ۱۳۷۷، عضو هيأت مؤسس موزه سینما ۱۳۷۷، مدیر عامل خانه سینما ۱۳۷۵ – ۱۳۷۹، عضو شورای عالی سیاستگذاری خانه سینما ۱۳۷۱ – ۱۳۷۶، عضویت در شورای مرکزی کانون کارگردانان ۱۳۷۰ – ۱۳۷۴، دبیر اولین جشن سینمای ایران و داور جشنواره فیلم فجر در ۴ دوره اشاره کرد.
وی تا به حال جایزه بهترین فیلم اول در هشتمین جشنواره فیلم فجر تهران 1368 برای فیلم «آخرین پرواز»، جایزه ویژه هیأت داوران سیزدهمین جشنواره فیلم فجر تهران 1373 برای فیلم «کیمیا» و جایزه ویژه هیأت داوران در پانزدهمین جشنواره فیلم فجر تهران 1375 برای فیلم «سرزمین خورشید» کسب کرده است.
از آثار فیلمشناسی او میتوان به آخرین پرواز (1368)، ابلیس (1369)، آذرخش (1371)، کیمیا (1373)، سرزمین خورشید (1375)، متولد ماه مهر (1378)، دوئل (1383)و روز رستاخیز اشاره کرد.
شروع فعالیت وی در تلویزیون در سال ١٣٦١ بوده است و شروع فعالیت سینمایی با فیلم دوله تو (رحیم رحیمی پور) به عنوان مدیر تولید، بازیگر و دستیار کارگردان در سال ١٣٦٣ بود.
احمدرضا درویش از فیلمسازان نسل انقلاب است که با وجود تولید ۸ اثر سینمایی در ۳۰ سال از حضور در عرصه سینما، کارنامهای درخشان برجای گذاشته است.
او پس از انقلاب اسلامی و همراه با آغاز دوران دفاع مقدس گام به عرصه سینما گذاشت. این کارگردان به همراه بسیاری از فیلمسازان نوپای دهه ۶۰ و کارگردانان نسل انقلاب همچون ابراهیم حاتمی کیا، زنده یاد رسول ملاقلیپور، کمال تبریزی و مجید مجیدی کار خود را با ساخت فیلم از دوران دفاع مقدس آغاز کرد؛ هرچند وی در اصل و اساس فعالیت خود را از سال ۱۳۶۰ در صدا و سیما آغاز کرده و پس از سه سال تجربهاندوزی فیلمنامه قابل توجه فیلم «کانی مانگا» را به رشته تحریر درآورد تا استعدادهای خود را در عرصه نویسندگی به تصویر کشد و در نهایت این فیلمنامه به کارگردانی زندهیاد سیفا... داد به یکی از تاثیرگذارترین آثار دفاع مقدس تبدیل شد.
وی در دهه ۶۰ علاوه بر نویسندگی در عرصه سینما به نویسندگی نمایشنامه نیز گرایش داشت تا جایی که نمایشنامه «حکایت اول – زنجیرهای ابریشمی» را در سال ۱۳۶۴ به رشته تحریر درآورد.
درویش در نخستین تجربه سینمایی خود، فیلم «آخرین پرواز» را نویسندگی و کارگردانی کرد و این اثر به دلیل نگاه جدید به عرصه سینمای دفاع مقدس و روایتی نو از دشواریهای خلبانان در این دوران با استقبال منتقدان و مخاطبان روبه رو شد.
این کارگردان پس از این اثر به سراغ فیلم «ابلیس» رفت و این بار اثری را با درونمایه جاسوسی به تصویر کشید که البته این فیلم نتوانست به موفقیتهای فیلم «آخرین پرواز» دست یابد.
دهه ۷۰ برای درویش با فیلم سینمایی «کیمیا» معنا پیدا کرد. درویش در این اثر تصویری از یک اسیر را پس از دوران دفاع مقدس به تصویر کشید.
«کیمیا» پایه و اساس تولید فیلمهای فاخر بعدی درویش شد تا جایی که درویش پس از این فیلم، «سرزمین خورشید»، «متولد ماه مهر» و «دوئل» را ساخت که به عقیده کارشناسان، این اثر سینمایی به عنوان برترین آثار سینمای ایران محسوب میشوند.
از نکات قابل توجه در کارنامه کاری درویش به عنوان فیلمساز، نگاه خاص وی به دوران دفاع مقدس است که به نوعی در همه آثارش به صورت مستقیم یا غیر مستقیم دیده میشود.
درویش در عین حال در همه آثار خود از خلق قهرمان یا ضد قهرمان دوری کرده و در همه فیلمهایش چند شخصیت به موازات هم اتفاقی را رقم زده یا در انجام یک حادثه بزرگ با یکدیگر همراه هستند.
از دیگر شاخصهای این فیلمساز، ارائه قدرت در عرصه کارگردانی است؛ درویش بدون شک یکی از کارگردانان توانای سینمای ایران محسوب میشود. از ویژگیهای این کارگردان سینما دوری از به تصویر کشیدن نماهای خاص و تقلید مدارانه است. درویش در تمام آثار خود از آزار مخاطب با استفاده از تصاویر بسته و باز ناهمگون در آثارش خودداری کرده و در عین سادگی، روایتی مشخص را برای مخاطب خود روایت میکند.
از دیگر ویژگیهای او گزیده کاری است. درویش در طول ۳۰ سال فعالیت هنری در عرصه سینما تاکنون ۸ فیلم سینمایی را ساخته که این امر نشان از تعمق و تامل این فیلمساز به کارنامه هنری و تولید آثار فاخر دارد.
درویش در پنجاه و یکمین سال زندگی خود فیلم «روز رستاخیز» را آماده پخش کرد.
روز رستاخيز «احمدرضا درويش» كه به تعبير بسياري عظيمترين پروژه با موضوع عاشوراست، ماه محرم امسال روي پرده نقرهاي نقش ميبندد. در این پروژه كه فيلمبرداري آن از ۱۶ بهمنماه سال ۸۸ همزمان با اربعين حسيني در شهرستان بم آغاز شد و پس از گذشت بيش از ۲۵۰ جلسه فيلمبرداري در شهرهايي چون شهداد كرمان، اصفهان، شاهرود، رباط كريم، قلعه رود خان و تهران ۱۲ ديماه ۸۹ به پايان رسيد، بازيگراني مهمي از كشورهاي سوريه، عراق، لبنان و كويت مانند «جمال سليمان»، «طلحت حمدي»، «رضوان عقيلي»، «فواز سرور» از كشور سوريه، «داوود حسين» از كشور كويت، «يوسف شكرچي» از كشور عراق و «فادي ابراهيم» از كشور لبنان ايفاي نقش ميكنند. پروژه «روز رستاخيز» هر كدام از اين هنرپيشهها در كشور خودشان جايگاه عزتا... انتظامي را در كشور ما دارند كه مقابل دوربين «روز رستاخيز» قرار گرفتند.
مطالعات «روز رستاخیز» از اواسط تولید «دوئل» در سال 81 آغاز شد. پس از بیش از یک سال پیشتولید، این پروژه، همزمان با اربعین امام حسین(ع) (16 بهمن 1388) کلید خورد، پروژهای که درویش 3 سال را صرف تحقیق و نگارش فیلمنامه و یک سال هم صرف فیلمبرداریاش کرد.
«روز رستاخیز» در واقع پروژهای چند ساله است که مراحل مختلف و طولانی تحقیق، نگارش، تدارک، پیشتولید، فیلمبرداری و تدوین را پشت سر گذاشته و حالا روزهای پایانی صداگذاریاش را سپری میکند، فیلم مراحل فنی را طی میکند و به زودی مرحله صداگذاری و ساخت موسیقی این فیلم سینمایی به پایان خواهد رسید.
«روز رستاخیز» یکی از معدود فیلمهای تاریخ سینمای ایران است که به سراغ استفاده بجا و مناسب از تکنیک CGI رفته است و با مطالعه و شناخت تواناییهای این تکنیک و پیش نیازهای آن، مراحل فنی کار در خارج از ایران انجام میشود. شیوه فیلمبرداری این پروژه سوپر 35، اسکوپ، صدای دالبی دیجیتال است.
جدیدترین ساخته درویش پس از «دوئل» با مدت زمان دو ساعت و نیم برای نمایش عمومی در سال 91 آماده میشود. درویش فیلم «روز رستاخیز» را به دوستداران عدالت و آزادگی تقدیم کرده است.