محققان در گوی‌های شیشه‌ای کوچکی در ماه آب پیدا کرده‌اند و می‌گویند این گوی‌ها می‌توانند آب مأموریت‌های انسانی را تأمین کنند.
کاوشگر «چانگ‌ای 5» چین گوی‌های شیشه‌ای کوچکی را در یک دهانه برخوردی در ماه پیدا کرده است که حاوی آب هستند. نمونه‌های گردآوری‌شده از مأموریتی در سال 2020 نشان می‌دهد که این گوی‌ها، 2000 بخش بر میلیون آب دارند و درنتیجه، می‌توانند به‌عنوان مبنعی برای تأمین آب انسان در مأموریت‌های ماه استفاده شوند.
محققان با بررسی نمونه‌های گردآوری‌شده از ماه مقاله‌ای را در مجله Nature Geoscience پیرامون این گوی‌های شیشه‌ای حاوی آب منتشر کرده‌اند.
آن‌ها می‌گویند بر اثر برخورد سیارک‌ها با قمر زمین یا آتشفشان‌های باستانی در این کره، گوی‌هایی به‌وجود آمدند که اتم‌های اکسیژن داشتند. سپس این اتم‌ها با یون‌های هیدروژن طوفان‌های خورشیدی ترکیب شدند و در یک واکنش شیمیایی تشکیل آب دادند.
دانشمندان مدعی‌اند که این گوی‌های شیشه‌ای بسیار کوچک هستند و اندازه آن‌ها بین چند ده میکرومتر تا چند میلی‌متر است. اما تعدادشان آن‌قدر زیاد است که بتواند (روی کاغذ) حدود 270 تریلیون کیلوگرم آب تأمین کند. به‌عبارت دیگر، این آب می‌تواند 100 میلیون استخر در ابعاد استخرهای المپیک را پر کند.
استخراج آب در ماه هنوز با چالش‌هایی روبه‌رو است
بااین‌حال، دانشمندان هنوز راهی برای گردآوری این گوی‌ها پیدا نکرده‌اند و استخراج آب از داخل آن‌ها به حرارتی در حدود 100 درجه سلسیوس هم نیاز دارد. منتها گفته می‌شود که این گوی‌ها می‌توانند منبعی برای تأمین آب در آینده اقامتگاه‌های ماه باشد.
پژوهشگران همچنین در بخشی از این مقاله اعلام کرده‌اند که معتقدند این گوی‌های شیشه‌ای باید در سایر اقمار منظومه شمسی هم وجود داشته باشد: «وجود آبی که در گوی‌های شیشه‌ای ذخیره شده است، منطبق با شناسایی آب در مناطق کم‌ارتفاع ماه، [سیارک] وستا و عطارد است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که شیشه‌های برخوردی بر سطح بدنه‌های فاقد هوا در منظومه شمسی قادر به نگهداری از آب ناشی از طوفان‌های خورشیدی و انتشار آن در فضاست.»
گوی‌های شیشه‌ای اولین مدرک وجود آب در ماه نیست. ناسا در سال 2009 کاوشگری را به دهانه کبوس فرستاد و متوجه وجود آب در آن‌جا شد. در سال 2018 نیز شواهد مستقیم مخازن یخ در دهانه‌های تاریک قطب شمال و جنوب این کره دیده شد.
