والدین بایستی با آگاهی رسانیهای صحیح و آموزش کافی فرزندان خود را از خطرات موجود در شبکههای اجتماعی مطلع و به آنها بفهمانند که همه این فعالیتها برای مراقبت از آنهاست.
نقشی که والدین در شکلدهی به شخصیت کودک دارند بر کسی پوشیده نیست، طریقه لباس پوشیدن، آداب و معاشرت، عادات روزمره و حتی افرادی که کودک با آنها ارتباط برقرار میکند، همه و همه میتواند به دلیل الگوگیری از والدین باشد.
علاوه بر این، به کارگیری روشهای تربیتی مناسب، میتواند همانند یک چتر کودک را از گزند روندهای منفی که در دورههای زمانی مختلف در جامعه باب میشوند، در امان نگهدارد.
شبکههای اجتماعی برای کودکان در کشور کمتر رونق پیدا کرد
به گزارش ایرنا، وجود شبکههای اجتماعی کودکمحور با تعداد کاربران بالا و مضمون آموزشی و یا تفریحی در کشورهای پیشرفته، نشاندهنده فرصتهای موجود در این زمینه است. در کشور ما تاکنون، شبکههای اجتماعی خاص برای کودکان کمتر رونق پیدا کردند.
از طرف دیگر، به دلیل تمایل کودکان به پاگذاشتن در عرصه افراد بزرگسال و نیز جو موجود در جامعه، آنها به عضویت در شبکههای معروف و عام سوق داده میشوند. در این صورت اگر نظارت کافی بر فعالیت کودکان اعمال نشود، وقوع آسیبهای جدی انکارناپذیر است.
این روزها در جامعه چه بسیار شاهد آن هستیم که والدین ابزارهای دیجیتال مختلفی مانند تبلت، گوشی همراه، ساعت دیجیتال را در اختیار کودکان قرار میدهند که قابلیت اتصال به اینترنت را داشته و بسیاری از آنها دارای برنامههای مرتبط با شبکههای اجتماعی هستند. این امر در کنار فرصتهایی که به وجود میآورد تهدیدات متعددی نیز در پی دارد.
عموماً در شبکههای اجتماعی، محتوای بسیار گستردهای در دسترس کودکان است؛ برای مثال بازیها، گروهها، فیلمها و تصاویر، همه و همه از اقلام جدا نشدنی شبکههای اجتماعی هستند که ممکن است انتشاردهندگان آنها، به این موضوع توجه نکرده باشند که احتمالاً کودکانی با فرهنگ متفاوت نیز به محتوای آنها دست پیدا خواهند کرد.
اصولاً کودکان به دلیل آشنا نبودن با مسائل امنیتی و حریم خصوصی، بیشتر در معرض افشای اطلاعات خصوصی خود هستند. این اطلاعات تنها در حین ثبت نام کودک در وبگاههای سوءاستفاده کننده از این شرایط جمعآوری نمیشود؛ به عبارت دیگر، صرفاً جلوگیری از ثبت نام کودکان در وبگاههای غیرمجاز، مشکل را حل نمیکند، زیرا ممکن است یک کودک در یک شبکه اجتماعی مجاز، دوستانی پیدا کند که با ریختن طرح دوستی، قصد سوءاستفاده از اطلاعات شخصی کودکان داشته باشند.علاوه بر این ممکن است کودکان در قرار دادن اطلاعات شخصی خود بیمهاباتر عمل کنند. بنابراین لازم است تا والدین در درجه نخست از محتوا و اطلاعاتی که کودکان خود در دسترس دوستان مجازی خود قرار میدهند، مطلع شوند.
به عنوان مثال به همان شکلی که به کودکان آموزش دادهاند که در صورت حضور نداشتن والدین از برقراری ارتباط و صحبت با افراد ناشناس بپرهیزند، بایستی از ایجاد ارتباط با اینگونه افراد در فضای مجازی بدون حضور والدین، نیز پرهیز کنند.
49 درصد والدین از ابرازهای کنترلی استفاده میکنند
طبق تحقیقاتی که در مورد کنترل والدین بر فعالیتهای فضای مجازی کودکان سن 13 تا 17 ساله در سال 2012 صورت گرفته، مشخص شده که در کشورهایی نظیر آمریکا که خطرات استفاده از شبکههای اجتماعی توسط کودکان بیشتر شناخته شده، والدین ضرورت کنترل فعالیتهای برخط فرزندان را دریافتهاند و برای این منظور از روشهای متفاوتی استفاده میکنند.
برای مثال 49 درصد از والدین از ابزارها و نرم افزارهای کنترلی استفاده میکنند تا از فعالیت کودکان در فضای مجازی آگاه شوند. 44 درصد از والدین نیز از گذرواژه کودکان خود اطلاع دارند.
باقیمانده این روشها، مواردی مانند گرفتن وسایل ارتباطی کودکان از آنها، استفاده از ردیابهای مکانی برای یافتن مکان فرزندانشان و بهرهگیری از مشاوره روانشناسی را در بر میگیرند.
البته با توجه به فرهنگ اسلامی مسلط در کشور ما خطرات موجود برای کودکان ایرانی بسیار کمتر از کودکان آمریکایی است.
اما با توجه به گسترش شبکههای اجتماعی و فعالیتهای برخط مردم کشورمان، فرهنگ استفاده و امنسازی فضای مجازی نیز بایستی به طور گسترده مورد اهمیت واقع شود و رشد یابد تا از بروز خطرات برای افراد به خصوص کودکان که آسیبپذیرترین قشر جامعه هستند جلوگیری شود.
همانطور که گفته شد نقش والدین اساسی است و بایستی با آگاهیرسانی مناسب اقدام به آشنا ساختن آنها به روشها، ابزارها، دستگاههای مختلفی که برای این منظور به کار برده میشوند، کرد.
