« مبارک و قالیچه پرنده » به نویسندگی و کارگردانی حامد زحمتکش در دومین روز از بیست و ششمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در پلاتوی مجتمع فرهنگی و سینمایی شهید آوینی به روی صحنه رفت .
به همین بهانه گفت و گویی را تئاتر فستیوال با کارگردان این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
در ابتدا در رابطه با خیمه شب بازی بگویید که در نمایش « مبارک و قالیچه پرنده» از این سبک نمایش ایرانی استفاده کرده اید ؟
خیمه شب بازی یکی از کهن ترین شیوه های نمایش سنتی ایران است . من افتخار آن را داشته ام که در کنار خیمه شب بازان نسل های قبل و همسالانی از من که به صورت اصیل در این زمینه آموزش دیده اند ، خیمه کلاسیک و سنتی را تجربه کنم . اکنون بر اساس تجربه چند ساله خیمه شب بازی ، یک نگاه تازه ای به این گونه نمایشی داشتم و تئاتر عروسکی کاغذی را به آن ترکیب کردم ، تا بتوانم آن بخش دیالکتیک نمایش را تصویر سازی کنم و بتوانم قصه خود را تعریف کنم .
ایده ی اجرای این نمایش چه بود ؟
ایده ی اولیه این نمایش از یک ، «کار در منزل» در کتاب تعلیمات اجتماعی سوم دبستان به وجود آمد ، در این تکلیف به دانش آموزان گفته می شود با والدین خود در محله قدم بزنند و فهرستی از مشاغل محله خود دربیاورید و بعد از پدر و مادر خود بپرسند : جای این ساختمان پیش از این چه بوده است . این مسئله باعث شد من به مفهوم «تغییر» برسم ، موضوعی که ما مدام با آن درگیر هستیم و نمایش آن را بسازم .
با توجه به اینکه آقای امیرحسین انصافی آهنگساز و یکی از شاعران این نمایش بودند ، همکاری شما با ایشان چگونه شکل گرفت ؟
امیرحسین انصافی جوانی است که من از سن کم ؛ زمانی که ده ساله بود ، او را می شناسم . او بسیار هنرمند است و زبان مرا به خوبی می فهمد . این نکته بسیار مهمی است به خصوص در یک کار تیمی که چند آرتیست با هم کار می کنند ، مهم آن است که به یک ادبیات مشترک برسند .
امیرحسین که بخشی از ترانه های این نمایش را سروده است و روی موزیک های این نمایش اتود زیادی زده است تا در انتها به کیفیتی که در حال حاضر در اجرا شنیدید ، رسیدیم . من بسیار راضی هستم .
بعد از سه اجرا در این دوره از جشنواره ، آیا از نظر شما بیست و ششمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان رضایت بخش بود ؟
بسیار عالی . همه چیز خوب بود و این جای تعجب داشت . به این دلیل که من همیشه آدم معترضی بودم و حتی یک مصاحبه قبل از جشنواره با من شد که من گله مندی هایم را در آن گفتم . اما امسال ، حداقل در سالنی که من در آن اجرا رفتم ، بسیار با فراغ بال و حرفه ای ، عوامل سالن کارشان را انجام دادند . با وجود آنکه فشارهایی از بیرون روی آن ها بود ولی بسیار خوب مدیریت کردند که هیچ استرسی به ما منتقل نشود .
شما چندین دوره در این جشنواره حضور داشتید . در مسیر کلی جشنواره در طول ادوار مختلف ، اگر بخواهید مقایسه ای داشته باشید ، به نظرتان کیفیت و کمیت جشنواره رو به جلو است یا عقب گرد دارد ؟
جشنواره مانند بچه ای می ماند که در حال بزرگ شدن است . قطعا رو به پیشرفت است . باید برای باز شدن این مطلب بگویم که ما حتی از لحاظ فرهنگی هم رو به پیشرفت هستیم . مثلا برخوردی که قبلا عوامل محترم حراست ، با میهمانان جشنواره می کردند ، اصلا با رفتاری که امسال داشتند ، قابل مقایسه نیست .
من از آنها تشکر می کنم و خدا قوت می گویم . رفتارشان ، حداقل با بچه های گروه من ، محترمانه بود و قطعا این احترام در سالن های دیگر هم اتفاق افتاده است و بسیار ممنون هستم که بسیار محترمانه و فرهنگی با میهمانان خود برخورد کردهاند .
