■ معاون عمرانی استاندار: شورای شهر 40 روز است پاسخی نمیدهد
حداقل نیمی از عمر شورای شهر پنجم به پای غلطگیری و سنگانداختن زیر پای طرح جامع گذشت. عدهای خارج از گود هم با آنها مخالفت میکردند تا مانع اهدافشان شوند. سخن از الحاق زمینهای خارج از محدوده وتغییر کاربریها بیشتر از موارد بود؛ بسیاری بر این باور بودند که یکسری منافع شخصی و سیاسی پشت پرده مخالفتهاست.
آنزمان عدهای طوماری نوشتند و امضای چندده مهندس را هم زیرپای آن آوردند. آنها مخالف تصویب طرح جامع با شرایط آن زمان بودند و معتقد بودند تصویب آن به زیان شهر و همچنین شهرداری تمام میشود. اکنون تعدادی از آنها در شورای شهر و یا پشت پرده برخی از این تصمیمات هستند.
نزدیک به 2سال است که شورای ششم روی کار آمده و همچنان طرح جامع، خاک شورا را میخورد.
معاون امور عمرانی استاندار همدان هم محافظهکارتر از این حرفهاست که در مقابل رسانهها انتقاد صریح از مسئولان و دستاندرکاران داشتهباشد اما اینبار بیرودربایستی گفت که «طرح تأییدشده در کمیته فنی کارگروه امور زیربنایی 40 روز است که بیجواب در شورای شهر ماندهاست».
دوره قبل هم همینطور شد؛ برای طرحی 3ماه جلسات بسیار فشرده کارشناسی برگزار شد و پس از چکشکاریهای فراوان تأیید شد و حتی در کارگروه امور زیربنایی هم به تصویب رسید. در نهایت با سنگاندازیهایی از دستور کار خارج شده و به شورای برنامهریزی استان نرسید.
این طرح آنقدر مسکوت ماند تا حمیدرضا حاجیبابایی پاییز سال 1400 از طریق وزیر فوریتی برای رفع ایرادات و زمان مشخصی برای تأیید نهایی آن تعیین کرد. اما چنان فضای تنگنظرانه و سودجویانه در این طرح حاکم بوده که این ضربالعجل هم نتوانست طرح جامع شهر همدان را به نتیجه برساند.
اکنون پس از گذشت بیش از 5سال، معاون امور عمرانی استاندار میگوید: بخشهایی از طرح جامع شهری همدان در زمان 2 استاندار سابق همدان انجام شدهبود، که در هر دوره با اعتراضهای زیادی مواجه بوده، در این دوره هم از همان زمان آغاز به کار ظرف بیش از یکسال گذشته با به جریان انداختن این طرح شاهد اعتراضهای وسیعی از سوی استادان دانشگاههای استان و برخی مراکز فنی نسبت به طرح جامع شهری بودیم و حتی طوماری در این راستا به شورایعالی شهرسازی و معماری ایران نیز ارسال شد.
به همین دلیل و همچنین بر اساس ضرورتها، دوباره کار کارشناسی و مطالعات عمیق این طرح را در دستور جدی قرار داده و بیش از ۵۰ جلسه و کمیته تخصصی برای آن برگزار کردیم و بالای ۳۵۰ ساعت کار از سوی نیروهای کارشناسی و فنی در این حوزه انجام شد.
به گفته فرزاد تیموری، اما پس از تأیید در کمیته فنی کارگروه امور زیربنایی و ارسال آن به شورای شهر، 40 روز است که هنوز پاسخی از سوی آنها دریافت نکردهایم.
دغدغه تیموری، دغدغه معاونان عمرانی، استانداران و مدیران سابق و حتی نمایندگان مجلس هم بوده و بیشترین زیان این دعواهای تنگنظرانه، یا غیرکارشناسانه یا منفعتطلبانه به مردم رسیدهاست. اما هر بار این نمایندگان مردم در شورای شهر بودهاند که نتوانستهاند تعادلی در این طرح ایجاد کرده و آن را به مرحله تصویب برسانند.
شاید نکتهای که بسیاری از اهالی دستاندرکار و یا افرادی که در پشت پرده عمل کردهاند باید به آن توجه میکردند و نکردند این بوده که در هر طرحی و اجرای آن، عدهای برنده و عدهای بازنده خواهند بود. یعنی با تغییر کاربریها عدهای به ارزشافزوده بالا میرسند و عدهای زمینهای خود را از دست میدهند.
بنابراین آنکسی و یا افرادی که میتوانند حرف آخر را بزنند باید زیرکانهتر رفتار کرده و بالأخره تصمیم نهایی خود را بگیرند. زیرا این طرح تاکنون قربانیان زیادی در کار و محل کار داشته و عدهای بهدلیل خواست قلبی خود و بهخاطر تلاش برای تصویب آن حتی شغل خود را از دست دادهاند. اما بهتر است مسئولانی که دستی در کار و قدرت دارند چشمان خود را بسته و در برابر سنگاندازان قد علم کرده و با توکل به خدا و فداکاری، این طرح را به سرانجام برسانند.
چون تعدادی از افراد حتی با اینکه نتوانستهاند این طرح را به تصویب برسانند و فقط بهخاطر پافشاری برای انجام کار هم شغل خود را از دست دادهاند پس ممکن است برخی دیگر هم با رساندن این طرح به دست شورایعالی شهرسازی و معماری شغل خود را از دست بدهند، اما حداقل نتیجه آن برای افراد، اعتبار و قدرتی خواهد بود که با کار شجاعانه و قدعلم کردن در برابر سودجویان بهدست آوردهاند.
