عزیز من! برادر چشم بادامی من، خواهر چینی من، خو زهرمار بخوری، چرا خانواده ما خفاشها را به عنوان چاشت و نیم چاشت میل میکنید که صد تا مرض بگیرید، درد بخورید الهی، کرونا ریشهتون رو بکنه به حق جد بزرگم.
ما جماعت خفاشان قرنهاست از دست شما اولاد آدم به درون غارها و دهلیزها پناه بردهایم ولی این جنس دوپای آدمیزاد آنقدر خراب است که در هر سوراخی دست میکند و برای ما دام میگذارد، بی آنکه بداند این غذایی که به قیمت چند هزار یوآن و دلار میل میفرماید مملو از ویروسهایی است که دانشمندانتان باید صد سال بدوند تا درمان آن پیدا کنند.
اتفاقا این چند روزه به همه بچهها سپردهام هر چه میتوانند پشههایی که نزدیک اردوگاه معتادان و زبالههای بیمارستانی پرواز میکنند و مگسهایی که نزدیک توالت خانه دارند را شکار کرده و با طیب خاطر بخورند که اگر به دام شما آدمها افتادند قشنگ از بیماریهای پنهان همنوعان خودتان لذت ببرید، تا کور شود هر آن که ما را شکار میکند.
به جان مادر مرحومم، شما آدمها پس از این خبطی که کردید به هر جای تاریک یا خانه مخروبه یا دهلیز ترسناک که پا بگذارید زندگی را به کامتان تلخ خواهیم کرد، ما یه سری فک و فامیل طرفای مکزیک داریم به قاعده یک بچه آدم که اگر ابنا بشر آن را در هیبت آویزان یا چشمهای وغزده ببینند قالب تهی میکنند، خوب به درک اسفلالسافلین، پس از آنکه این چینیها ما را در روغن سرخ کردند هر چه بر سرتان بیاید حقتان است.
حالا شما ایرانیها شانس آوردید که پرواز چندانی در فرودگاههای شما نمینشیند وگرنه برای شما هم برنامه داشتیم نه اینکه شما خفاش بخورید نه، اما شما این گوسفندهای بدبخت را کلهپاچه میکنید و موجب میشوید پشههایی که دور و بر آنها میچرخند از بین بروند و ما گرسنه بمانیم با این حساب شما هم حواستان باشد که اگر دست از پا خطا کنید ویروس «کرونا» را به سراغتان خواهیم فرستاد.
شاعر بزرگ خودتان درست گفته «گر دشمن چاشتم خفاشم/ ور منکر احمدم جهودم » حالا بگردید تا بگردیم.