درست سرِ ساعت اتفاق، سرخترین ضجهها برمیخیزد، شیون پدید میآید و جهان با دهمین موقعیت غمبار از امامت روبهرو میشود و زمین چون سرگشتهای مویهکنان، میگردد.
امروز را، لباسهای سیاهِ بر تن، خوب میفهمند. پارچههای عزای بر دیوار درک میکنند که چه نوری از میان ما پر زده است.
آسمان نیز با ابرهای گریهزا، شعلهوری خویش را عیان کرده است و با این نهضت جهانی مصیبت، همسو شده است.
غمی در دلها روییده که اگر بر همه اشیا تقسیم کنند، باز وسیعتر است در دستان امروز، مرثیههای طولانی به چشم میخورد. سوگ سرودهایی که چنین میگویند: عزیزِ دیگری نداشتهایم که از دست برود. پس باید خون گریست در این اندوه. در رثای دهمین پیشوای پارسایان، شعرها همه از نسل گریهاند؛ گریههای سپید که گِرد مزارش حلقه ماتم زدهاند. در سینه ما غم است.
دهمین پرچم مشکی، نشانهای از عزا است بر سردرِ بستانسرای امامت، امروز، روز وداع با بهار هدایتگری است، پاییز پُر زخم در مسیر زندگی، باید نشست و مطابق رسم غم، چکید.
امام علیالنقی مشهور به امام هادی(ع) امام دهم شیعیان جهان است که در نیمه ذی حجه سال ۲۱۲ هجری قمری در شهر صریا (حومه مدینه) بهدنیا آمد.
پدرشان امام جواد(ع) و مادرشان سمانه نام دارد. حضرت هادی(ع) در ۸ سالگی، پساز شهادت پدر بزرگوارشان عهدهدار مقام امامت شدند و پساز ۳۳ سال امامت، در سن ۴۱ سالگی در سامرا در زمان خلافت معتز به شهادت رسیدند.
نکته مهم در شهادت امام هادی(ع) این است که حضرت در سامرا به سبب کنترل بسیار شدید و خفقان حاکم و منع دوستان و شیعیان از دیدار با حضرت و عقوبت سخت متخلفان، حتی نزدیکترین یاران امام نیز از حال و وضع امام(ع) بیخبر یا بسیار کماطلاع بودند.
متوکل وجود امام هادی(ع) را خطر بزرگی برای حکومت خویش احساس میکرد، از اینرو، تصمیم گرفت تا با ۲ روش همزمان در یک اقدام، از بحرانیتر شدن اوضاع جلوگیری کند. یکی حمله به یاران امام و نابود کردن آثار شیعیان به گونهای که قبر مطهر امام حسین(ع) را نیز تخریب کرد و دوم دورکردن امام از مدینه که پایگاه سازمان تشیع بود.
ایشان نیز مانند امامان پیشین به مرگ طبیعی از دنیا نرفت بلکه در زمان معتز مسموم شد، بر این اساس منابع معتبر و مورخان شیعه شهادت حضرت را در ماه رجب سال ۲۵۴ هجری قمری میدانند.
مرحوم آیتا... مرعشی نجفی، شهادت حضرت(ع) را در روز دوشنبه سوم رجب سال ۲۵۴ هجری قمری میداند. اگرچه برخی منابع شهادت حضرت را در ماه جمادی الثانی یا ۲۷ رجب نیز ذکر کردهاند.