بیماران خاص از اقشار مظلوم جامعه هستند که دردشان را به جان میخرند تا حفظ آبرو کنند، همانهایی که تحریمهای دارویی نفس زنده بودنشان را به شماره انداخته و نداشتن قراردادهای برای تأمین داروهای خاص با بیمه، امانشان را بریده است.
بیمارانی که از ام اس، سرطان، دردهای کلیوی، پیوندهای کبدی و ... رنج میبرند همواره با هزینههای سرسامآوری مواجه هستند که درصد خیلی کمی از آنها قادر به پرداخت آن هستند.
در همدان بیماران کلیوی با جامعه آماری بیش هزار و ۵۰۰ نفری که تحت حمایت انجمن بیماران کلیوی هستند، یکی از گروههای تحت فشار همین دستهبندی هستند.
مسئولان این انجمن معتقدند بروز بیماریهای کلیوی در همدان رو به افزایش است و پیشبینی میکنند با این روند افزایشی هر روز مشکلات پیشروی مبتلایان به بیماریهای کلیوی بهویژه آنهایی که پیوند انجام دادهاند، بیشتر شود.
این شرایط درحالی رقم میخورد که دستگاههای دیالیز و کیفیت ارائه خدمات مراکز درمانی دارای این دستگاه، یکی از مهمترین چالشهای زندگی این بیماران بهشمار میرود.
از طرفی دسترسی به دارو و پرداخت هزینههای آن قصه پرغصهای است که تعداد بالایی از بیماران کلیوی در همدان با آن دست به گریبان هستند، آنان معتقدند عذاب زیادی برای تأمین داروهایشان میکشند و آنهایی که پیوند زدهاند داروهای ایرانی جوابگویشان نیست و مجبورند با تجویز پزشک با هزینههای بالا داروهای خارجی مصرف کنند.
البته در این میان گروهی از این بیماران را درنظر بگیرید که در انتظار پیوند هستند و هر روز و هر ثانیه از این انتظار برایشان حیاتی است زیرا ممکن است فردایی برای آنها وجود نداشته باشد.
حالا با موجی که کرونا در کشور به راه انداخته و در گوشه و کنار هر استانی از جمله همدان حرکتهایی خودجوش و مردمی برای کمک به آسیبدیدهها به راه افتاده است، بهنظر میرسد بخش قابلتوجهی از این حمایتهای مردمی اگر متوجه بیماران کلیوی در همدان شود، میتواند جان تازهای به زندگی تکتک آنها دهد.
از طرفی همزمان با تشدید بحران کرونا در استان همدان که سبب شد افراد زیادی از مردم داغدار عزیزانشان شوند، مراسمهای تدفین و خاکسپاری تغییر کرد و بهدلیل نگرانی انتقال بیماری مراسم خاکسپاری محدود شد.
حالا اما بهنظر میرسد هزینههایی که برای مراسم کفن و دفن قربانیان کرونا قرار بود خرج شود با یک مدیریت درست و اصولی میتواند گسیل به مسیرهای از همنوع دوستی و انسانیت شود که نفسهای بهشماره افتاده زیادی را امیدوار کند؛ یکی از همین مسیرها بهطور قطع کمک به بیماران کلیوی و پیوند کلیه در همدان است که باید یک قلم داروی ضروری پس از پیوند را از 500 هزار تومان تا یک میلیون تومان خریداری کنند.
گزارشهای میدانی خبرنگار ما از زندگی برخی کودکان و بیماران کلیوی در استان حکایت از آن دارد که تعداد زیادی از این بیماران توانایی هزینهکرد درمان خود را ندارند و از آن طرف اهداکنندگان کلیه برای آن دسته از بیماران کلیوی که نیازمند پیوند هستند چون اغلب از خانوادههایی با سطح درآمدی پایین هستند رقمهای بالایی برای فروش کلیه پیشنهاد میدهند که در توان تأمین بیماران و حتی انجمن در مقابل آن ناچیز است.
جالب آنکه در این گروه از بیماران، افرادی وجود دارند که بیماری آنها ارثی است و ناخوداگاه و بیاراده درگیر جنگ با دردی میشوند که همراه همیشگی آنان است.
بهروز، یکی از همین بیماران است که در هر جلسه از درمان دیالیزی خود مجبور است هر هفته ۲ جلسه دیالیزی شود که بیشتر از 5 ساعت طول میکشد و برایش خستهکننده شده است.
او به خبرنگار ما میگوید: هربار که از دیالیز برمیگردم تقریبا یک روز پس از دیالیز حال خوبی ندارم و عوارض دیالیز را باید تحمل کنم، پس از آنهم یکیدو روز حال روزمره بهتری دارم اما مجدد دفع پروتئین و اضافه شدن سموم به کلیهام آغاز میشود و قصه از نو نوشته میشود.
او به بیماری دیابتش هم، اشاره میکند و میافزاید: بهدلیل قند خون بالا امکان پیوند برایم وجود ندارد و با هزینههای سرسامآوری که درمان و دارو برایم دارد، دیگر توان پرداخت هزینههای زندگی جاری خود را ندارم.
بهروز نمونهای از بیماران کلیوی در همدان است که درد امانشان را بریده و دیگر امیدی به بهبودی ندارند، همانهایی که در انتظار نور امیدی، روزها را شب میکنند و ما میتوانیم در یک موج بشردوستانه به یاریشان برخیزیم و چه فرصتی بهتر از شرایط پیشآمده از کرونا که سبب شده انسانیت و نوعدوستی در مسیرهای مختلفی به خروش آید؛ بر این اساس بهنظر میرسد در این بین بتوان برای بیمارن کلیوی و لیست بلندبالای افراد منتظر پیوند آن، گامی برداشت.
