ورق زدن 365 صفحه‌ای 99 به 1400 یعنی تصمیمات بدون حساب و کتابی که سبب شد امسال خیلی از استان‌های گردشگرپذیر ما نه‌تنها مسافر بپذیرند بلکه کانونی شوند تا پس از چندماه دوباره آمار مرگ‌های کرونایی را در کشور 3 رقمی کنند.
با این‌حال کووید-19، ویروس منحوس قرن، کرونا و هر نام دیگری که به آن می‌دهند با خود تازگی‌هایی هم برای تحول و خروج از کلیشه داشت. همین‌که بنا بر ضرورت و به حکم رعایت دستورالعمل‌ها مراسمات تجمل‌گرایانه عزا و عروسی کمرنگ شد، همین که فرهنگ در خانه ماندن و گذران اوقات در جمع خانواده بار دیگر باب شد و یا اینکه به‌رسم همدلی هم‌سفره شدن افرادی که لقمه نانی بیشتر داشتند با آنانی که هشت را در گرو نه در قمار زندگی باخته بودند، اگر نگوییم همه درسی از کرونا بود اما تجربه‌ای بود که از دل بحرانی مرگ‌بار بیرون آمد.
از طرفی با آمدن و شیوع این بیماری تغییرات چه خوب و چه بد در همه ابعاد و گستره زندگی خود را نشان داد؛ از مدارس و دانشگاه‌ها گرفته تا مراکز درمانی همه را دستخوش تغییر کرد.
بر همین اساس می‌توان ادعا کرد وضعیت دانش‌آموزانی که به‌دلیل شیوع بیماری و نداشتن حتی گوشی یا تبلت هوشمند، مجبور به ترک تحصیل شده‌اند از مهم‌ترین دغدغه‌های حوزه آموزش است که به نظر می‌رسد باید برای آن فکر چاره‌ای در سال 1400 بود.
متأسفانه در همه‌گیری کرونا در استان ما به دلایل مختلفی از محرومیت برخی مناطق در دریافت سیگنال‌های اینترنت، فقر اقتصادی و فرهنگی خانواده‌ها تا ناآشنایی با فضای مجازی و... ترک تحصیل را به‌دنبال داشت که از پایان سال 98 و با آغاز سال تحصیلی 1400- 99 و محدود شدن دسترسی صدها نفر از دانش‌آموزان به اینترنت، هر روز بر آمار انصراف از تحصیل افزوده شده است.
این درحالی است که در همین شرایط بسیاری از معلمان خودجوش به آموزش حضوری فردی برای برخی از این دانش‌آموزان اقدام کرده‌اند اما آیا این روش که مسکنی کوتاه‌مدت و با جامعه آماری یک از صدها نفر است، می‌تواند مقابل این محرومیت پیش آمده مقاومت کند؟
قطع به‌یقین در کنار ستایش همدلی و همراهی‌ها در بخش آموزش چه در بخش مدارس و چه مراکز عالی آموزشی باید گفت پیش از مواجه شدن با بحران، لازم است تا زیرساخت‌ها برای برنامه‌های جایگزین مورد توجه قرار گیرد، بر همین اساس اینترنت و پهنای باند آن یکی از دغدغه‌ها و چالش‌هایی است که در سال جدید مسئولان ارشد استان باید برای آن و رساندن به دورترین نقاط روستایی همدان چاره‌اندیشی کنند.
بیمارستان‌های استان نیازمند جذب 1200 پرستار تازه‌نفس است
با تمام تلاش‌هایی که انجام شد تا دولت و مجلس پای کار بیایند و پرستاران جدیدی استخدام شوند؛ در استان همدان آن‌طور که رئیس نظام پرستاری به خبرنگار ما گفته است با اینکه بیش از 300 پرستار تازه‌نفس به بدنه درمان قرار است اضافه شوند اما هنوز به‌دلیل بروکراسی‌های اداری موفق نشده‌اند کار خود را آغاز کنند.
هادی زرینی همچنین تأکید دارد که در شرایط کنونی کمبود نیرو در بیمارستان‌ها محسوس است، به‌طوری‌که ضریب اشغال تخت بیمار به پرستار در همدان 4/1 است که از میانگین کشوری و خاورمیانه‌ای خود دور است؛ به همین دلیل هزار و 200 نیروی پرستار جدید لازمه رسیدن استان به استاندارد خاورمیانه است. از طرفی با توجه به اعلام محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه، در سال جدید 30 هزار پرستار در سراسر کشور جذب خواهند شد، انتظار می‌رود همدان نیز بتواند سهم چشمگیری از این سهمیه داشته باشد.
وی همچنین مهم‌ترین دغدغه جامعه پرستاری در سال 1400 را اجرایی شدن قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری می‌داند که مورد تأکید و توجه ویژه رهبری نیز می‌باشد و امیدوار است این قانون برای سال جدید اجرایی شود.
از سرگیری واکسیناسیون کرونا
در همدان
استان ما هم مانند دیگر نقاط کشور بیش از یک سال است که با ویروس منحوس کرونا دست و پنجه نرم می‌کند، با اینکه وزارت بهداشت از واکسیناسیون مردم ایران خبر داده است و می‌گوید ما مشغول ساختن چندین واکسن کرونا هستیم اما تاکنون حدود 60 هزار نفر واکسینه شده‌اند، درحالی‌که دولت انگلیس بیش از 27 میلیون نفر از جمعیت خود، هند بیش از 50 میلیون نفر و اروپا حدود ده درصد از مردمش واکسینه شده‌اند و حتی واکسن‌های خود را به برخی از فلسطینی‌ها و مردم سوریه اهدا کرده‌اند.
اما واکسیناسیون همچنان در بین مردم ما با سهمیه‌بندی و اولویت اجرا می‌شود، این درحالی است که سخنگوی علوم پزشکی همدان به فارس نوید از سرگیری طرح واکسینه شدن علیه کرونا را در هفته جاری داده است.
تأمین داروهای خاص
از انسولین دیابتی‌ها تا کمیاب‌های خاص
ســلامت و حیات و ممات یک انسان گاهی در گرو یک دارو است. این انسان گاهی نوزادیســت که برای بقا به شیرخشک‌های مخصوص نیاز دارد، گاهی مادر یا پدر یک خانواده اســت که به انسولین نیاز دارد، گاهی کودکیست که گرفتار بیماری خاص است و حالا باید درد بی‌دارویــی را به درد بی‌درمان بیماریش اضافه کند. این داروها در همدان نیز به تبعیت از کشور به‌شــدت کمیــاب و حتی نایاب شــده‌اند، اگر هم جایی پیدا شــود به قیمت جان انسان معامله می‌شــود. سایه تحریم این روزها به‌قدری سنگین شــده که بســیاری از این بیماران داروهای خود را قطع کرده و ترجیح می‌دهند رنج بیماری را تحمل کنند.
وارفارین، متوهگزال، انسولین به خصوص انسولین قلمی، واکسن پنوموکوک برخی از آمپول‌های خاص که برای مبتلایان به کرونا با بیماری زمینه‌ای تنفسی تجویز می‌شود و ده‌ها قلم داروی دیگری که جان و زندگی بیماران صعب‌العلاج به آن وابسته است در داروخانه‌های همدان اگر پیدا شود تنها با نسخه بند پ قابل دریافت است و به‌ندرت پیش می‌آید که بیماران بتوانند داروی خاص خود را دریافت کنند و یا اگر موفق به تهیه آن شوند حداقل باید 24 تا 72 ساعت به‌دنبال آن در شهر، سوزن از انبار کاه بیابند.
بر همین اساس به نظر می‌رسد با توجه به اینکه همدان در زمینه بهداشت و درمان از قطب‌های عالی پزشکی در کشور مطرح می‌شود، در زمان سهمیه‌بندی داروهای خاص نیز به قطبیت استان توجه شود و مسئولان امر برای دریافت سهمی بیشتر پاشنه آشیل کشیده و مسئولان وزارتخانه‌ای خود را مجاب به اختصاص سهمیه بیشتری کنند.
