تا برف هست و تغییر اقلیم، بیش از این گریبان کوهستان الوند و مناطق سردسیر ایران از جمله همدان را نگرفته است، منطقی است که جشنواره‌های زمستانه و برفی را بیش از قبل، جدی بگیریم و برای آنها برنامه‌ریزی کنیم.
جشنواره آدم برفی شهر همدان و تعداد دیگری از شهرهای استان، امسال نیز همچون سال‌های گذشته به شکرانه بارش برف و به همت شهرداری‌ها برگزار شد و این جشنواره، رویداد شهری خوبی است که دوری از روزمرگی، تفریح سالم و کنار هم بودن را در کنار ایجاد نشاط برای شهر و شهروندان به ارمغان می‌آورد.
اما یک اشکال دارد؛ ما طی سال‌های گذشته، تنوع و جذابیت تازه‌ای، از این جشنواره‌ها ندیده ایم و خروجی اقتصادی و برندسازی از شهر را به واسطه برگزاری این جشنواره، شاهد نبوده‌ایم.
می‌توان به همین رویدادهای نیم روزه کوچک به همان سیاق قبلی بسنده کرده و هر سال، با فراخوان عمومی، تعداد محدودی از شهروندان را به پارک کوچکی در شهر کشاند و جشنواره را در همان سطح برگزار کرد. و می‌توان بزرگتر اندیشید و با استفاده از توان دانشگاه‌های هنر و هنرمندان تجسمی در کنار جنبه‌های مردمی، این جشنواره‌های هر ساله را به یک رویداد فرهنگی-گردشگری با آورده اقتصادی تبدیل کرد.
الگوهای موفقی در این راستا وجود دارد؛ فستیوال بین‌المللی مجسمه‌های برفی چین با نام هاربین، سالانه نزدیک به 2 میلیون نفر بازدید کننده دارد و بیش از 100 اثر هنری توسط هنرمندان، هفته‌های قبل از شروع جشنواره ساخته می‌شوند. تا جایی که مجسمه‌های برفی و یخی غول پیکر، یک پارک موضوعی در آن منطقه ایجاد می‌کند که با نورپردازی شبانه، جذاب‌تر می‌شود و حتی اداره پست برفی و رستوران یخی هم به بازدید کنندگان جشنواره، خدمات می‌دهند. جشنواره‌های مجسمه‌های برفی ژاپن و کانادا نیز در نوع خودشان، از جمله الگوهای موفق جهانی تلقی می‌شوند.. انتظار برگزاری جشنواره هاربین را در همدان نداریم، اما در این استان که توان دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های هنر و معماری دولتی و آزاد، همچنین وجود هنرمندان تجسمی، این امکان را فراهم آوده است تا جشنواره آدم برفی در دو بخش عمومی و هنری، بتواند خودی نشان دهد و توجه مردم سراسر کشور را به خود جلب کند، چرا نتوانیم گردشگری و اقتصاد شهری را به واسطه برگزاری رویداد برفی رونق دهیم؟ از طرفی مردم همدان، در سال‌های گذشته، رویدادهای فرهنگی هنری بین‌المللی را تجربه کرده‌اند و توقعاتشان از رویدادهای فرهنگی بالاست. لذا به صرف برگزاری رویداد، نمی‌توان نتیجه گرفت، که توقعات این مردم از مسئولان فرهنگی و شهری، براورده شده است.
چه خوب است تا برای بررسی نظرات و پیشنهادات مردم درمورد برگزاری رویداد آتی جشنواره برفی، نظرسنجی آنلاین از شهروندان به عمل آید و پیشنهادها، در مرکز تصمیم‌گیری این رویداد، مورد توجه قرار گرفته و در دوره‌های آتی، از آنها استفاده شود. به این صورت، مشارکت شهروندان در برگزاری یک رویداد شهری را به صورت عملی شاهد خواهیم بود.
از طرفی، با حضور هنرمندان فرهیخته در جشنواره برفی و ایجاد بخش حرفه‌ای و هنری در کنار ایجاد زیرساخت‌هایی از جمله بلوک‌های یخی عظیم و انتقال برف و جانمایی مناسب، می توان کیفیت آثار تولید شده در جشنواره را افزایش داد و توجه اقشار هنرمند و مشاغل خدماتی را هم به این رویداد جلب، و با ایجاد یک پارک موضوعی موقتی، جذابیت و رونق جشنواره را دوچندان کرد.
تصمیم با مدیران شهری است که چه دیدگاهی داشته باشند: "همین کافیه!" یا "چطور میشه بهترش کرد؟".
