بهطور کلی مسئولان ما برای جفت و جور شدن جمعیت هم که شده، خیلی دوست دارند هر کس نیمه گمشدهاش را پیدا کند. در همین راستا، آنقدر طرح و ابتکارات جالب میزنند که آدم حیفش میآید برای پیدا کردن جفتش، جفت پا نپرد وسط این همه خلاقیت.
حالا هم نوبت بیمه ازدواج شده؛ یعنی بیمهای که علاوه بر کاربردهای فراوان، یکی از مزیتهایش هم این است که در صورت طلاق، خسارت پرداخت میکند. ما چیزی نمیگوییم خودتان کلاهتان را قاضی کنید و به ما بگویید وقتی بیمهای قبول میکند مهریه بدهد، طلاق بیشتر میشود یا ازدواج؟! بگذریم و بگذاریم به حساب اینکه آنها مو میبینند و ما پیچش مو! اما اصل حرفمان چیز دیگری است ...
اگر عقیده بنده برایتان مهم است، پیشنهاد میکنم مسئولان طرحهایشان را منطبق با شرایط جامعه بدهند. مثلا، این روزها زوجهای ایرانی ارتباطشان را از کافینت و کافیشاپ آغاز کرده و بعد به شکل شناور و گردشی با هم ازدواج سفید میکنند. دست آخر هم مثل دو کبوتر به خوبی و خوشی از هم جدا میشوند! بنابراین نه ازدواجشان هزینه دارد و نه طلاقشان؛ پس نیازی به بیمه شدنشان هم نیست. در چنین مواقعی باید مدیریت بحران کرد و بیشتر به فکر «بیمه شکستهای عشقی» بود تا جوانان بتوانند از پس ویزیت سنگین مشاوران خانواده برای تحمل بیوفاییها و خیانتهای همدیگر بربیایند.
آدم است دیگر؛ بعضی وقتیها چند نیمه گمشده دارد و بعضی وقتها هم دوست دارد یک نیمه گمشده را به شکل اشتراکی داشته باشد! شاید به همین خاطر است که طبق آمارگیریهای اخیر، 50 درصد دختران دم بخت اعلام کردهاند حاضرند زن دوم مردان متأهل شوند! و باز احتمالا بر همین اساس هم بوده که صددرصد مردان متأهل با ارائه «طرح ازدواج استیجاری» به استقبال از این نظرسنجی شتافتهاند. آیا اگر قرار بر بیمه کردن ازدواجی هم باشد بهتر نیست همسو با شرایط روز، ازدواجهای سفید و استیجاری بیمه شوند؟
آخر ماجرا را باد دید که بالاخره شگردهای مسئولان مثل: سایت همسریابی، وام ازدواج، بیمه ازدواج و... جواب میدهد یا دور زدنهای جوانان و میانسالان جامعه مثل ازدواج استیجاری و ازدواج سفید و... .
منبع: ایسنا
