■ بازاریان: تصور میکردیم با واریز عیدی کارمندان، بازار خرید لباس رونق بگیرد
■ مردم: قیمت پوشاک بالاست
کمتر از یک ماه به آغاز نوروز مانده اما به جای اجناس جدید بهاره هنوز اجناس زمستانه ، بر ویترین بوتیکهای لباسفروشی خودنمایی میکند.
لباسهای زمستانهایی که اگرچه حراج شده اما هنوز هم با قدرت خرید مردم همخوانی چندانی ندارد، کسی طالب خرید نیست و از طرفی ماندن این اجناس در ویترین مغازهها حتی دست فروشنده را برای وارد کردن اجناس جدید بهاره هم بسته است.
البته هستند فروشندگانی که اقدام به وارد کردن اجناس جدید برای نوروز و بهار کردهاند اما آنچه میتواند حال و هوای عید را در آستانه نوروز بر بازار حاکم کند تنها جدید بودن اجناس نیست، بلکه توان خرید و جنب و جوش مردم برای خرید است. فروشندگان بر این نکته تأکید میکنند که اغلب مردم تنها به پرسیدن قیمتها اکتفا میکنند و خریدی نمیکنند. آنها پاساژها و فروشگاههای خلوت را علامت پایین بودن قدرت خرید مردم میدانند.
یک فروشنده پوشاک در پاساژ صدف میگوید: ۳ سال است که رکود سنگینی بر بازار لباس حاکم شده است و ما که هر ساله در آستانه نوروز حداقل ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان پوشاک وارد میکردیم امسال فقط به اندازه ۱۲ میلیون تومان اجناس و پوشاک خریدهایم، چون با تجربهای که از خرید مردم در زمستان داشتیم تصور کردیم ممکن است اگر بیشتر از این خرید کنیم اجناس روی دستمان بماند.
این فروشنده میگوید: تصور بازاریان این بود با واریز عیدی کارمندان، بازار رنگ عید به خود بگیرد اما این اتفاق نیفتاد و همچنان خلوتی و رکود بر بازار لباس و پوشاک دیده میشود.
فروشنده دیگری وارد بحث من با فروشنده قبلی می شود و میگوید: خانم هر کسی حقوق و عیدیاش را میگذارد برای خرید لوازم ضروری مخصوصاً خوراکیهای مایحتاج عید که شرمنده میهمان و اهل خانه نشود، لباس دیگر مثل سالهای قبل برای مردم اولویت ندارد.
کمی آن طرفتر، داخل همین پاساژ، اما خانمی از کیفیت و مدلهای پوشاک شاکی است و میگوید: حتی اگر تصمیم به خرید هم داشته باشیم لباسها کیفیت و مدل چشمگیری ندارند که به دل بنشینند.
خانمی ۳۳ ساله هم که کارمند بخش خصوصی است، که ویترین ها را تماشا میکند، او میگوید: هنوز حقوق دی ماه را دریافت نکردهام. و اگر تا فرا رسیدن نوروز هم حقوق دی ماه را بگیرم قطعاً جز مایحتاجم چیز بیشتری نمیتوانم بخرم که دیگر پولی برای خرید لباس و پوشاک نمیماند. از پاساژ بیرون میآیم سری به بازار میزنم با این تصور که شاید تفاوت قیمتها و بالا بودن قیمت اجناس در پاساژ سبب شده مردم تمایلی به خرید در این مرکز را نداشته باشند. مشاهدات میدانی بر این تفکر صحه میگذارد. در داخل بازار سرپوشیده شهر جنب و جوش بیشتری حاکم است. خانمی دست دو دخترش را گرفته و در حال خرید است سر صحبت را با او باز میکنم او هم از درآمد کم و قیمتهای نامتناسب با پول جیبش شاکی است. این خانم جوان میگوید: به هر حال بچهها کوچک هستند و نمیتوانند اوضاع اقتصادی خانواده را درک کنند به همین خاطر سعی کردم هر آنچه را نیاز دارند کم و بیش برایشان بخرم. اما حقیقت این است که با درآمد همسرم دیگر نمیتوانیم همه مایحتاج خانه و بچهها را بخریم. با اینکه حقوقش بالاتر رفته اما توان خریدمان پایینتر آمده است و وقتی حقوق را میگیریم فقط میتوانیم بخشی از مایحتاجمان را بخریم.
در این کسادی که بر بازار حاکم شده است اما خانم و آقایی که در حال خرید هستند در بازار سرپوشیده توجهم را جلب میکنند، خانم مانتویی را نشان کرده که فروشنده قیمت آن را ۳۲۰ هزار تومان می گوید اما همچنان مٌصر به خرید هستند.
در این میان و با این قدرت خرید آن هم برای تنها یک قلم جنس ذهن من تنها به سوی فاصله طبقاتی که بین مردم وجود دارد کشیده میشود. نکته دیگری که توجهها را به خودش جلب میکند رغبت مردم به خرید در بازارهای سنتی است زیرا تا حدود زیادی قیمتها در آنجا پایینتر است.
اینجاست که مردم انتظار دارند نظارت بر بازار مخصوصاً شب عید تشدید بیابد. در شرایطی که قدرت خرید مردم تعریفی ندارد چنین نوسان قیمتی شدید در مراکز خرید و فروشگاههای مختلف مردم را به دردسر میاندازد و اعتمادها را کم میکند.
در پاساژها و بازار تفاوت شدید قیمت داریم
رئیس اتحادیه پوشاک با تأیید اینکه تفاوت فاحشی بین قیمت اجناس در پاساژ و بازار دیده میشود هم میگوید: همیشه همینطور بوده؛ قیمت اجناس در بازار به مراتب پایینتر است و پاساژها به دلیل کمبود مشتری سعی میکنند با فروش یک قلم جنس سود بیشتری را دریافت کنند که این غیر قانونی است. البته در حال حاضر اصناف و صنعت و معدن نظارت خوبی دارند اما متاسفانه این مشکل در همه جا هست و تاکنون نیز حل نشده است.
آوازه ادامه میدهد: در مواردی قیمت اجناس بچهگانه در پاساژها آنقدر بالاست که توجیهی ندارد و بارها دیدهام لباس بچهگانهای که ۷۰ تا ۸۰ هزار تومان به فروش میرسد که قیمت واقعی این نیست.
وی بالا بودن مالیات در پاساژها را هم یکی از دلایل بالا بودن قیمت اجناس در پاساژها عنوان کرده و میگوید: پاساژها با این دستاویز که مالیات بیشتری را پرداخت میکنند سود بیشتری هم روی اجناس میکشند.
مدیر صنعت، معدن و تجارت شهرستان نهاوند با بیان اینکه با هر نوع گرانفروشی اجناس برخورد جدی میشود و فروشندگان هم در پاساژها و هم در بازار سنتی موظف هستند فاکتور اجناس را روی اجناس درج کنند در غیر این صورت برخورد جدی میشود میگوید: اینکه شهروندان معتقدند نوسان قیمتی در اجناس بازار و پاساژها وجود دارد بیشتر به دلیل این است که قیمت مغازهها و هزینهها در بازار به مراتب کمتر است از این رو بازاریان ترجیح میدهند اجناس را با حداقل سود بفروشند که این مساله در جلب مشتری هم بسیار موثر است البته این دلیل گرانفروشی فروشندگان در پاساژها نیست. چه اینکه فروشندگان در پاساژ نیز حداکثر سودی را که هیات عالی نظارت تعیین کرده اعمال میکنند و با بیشتر از آن برخورد جدی می شود.
مجتبی رضایی ادامه میدهد: در حال حاضر بازرسی از بازار توسط اکیپ بازرسی مشترک تعزیزات، اتاق اصناف و صنعت و معدن صورت میگیرد که بر درج فاکتور فروش و میزان سود قانونی فروشندگان نظارت کامل دارند که با این نظارتها مانع از گرانفروشی میشوند.
در شرایطی که قدرت خرید مردم پایین است عدم برخورد جدی و نظارت کافی میتواند مزید بر علت شود و تمایل به خرید را کمتر کند از اینرو این مسئولان هستند که باید با درک قدرت خرید و شرایط اقتصادی مردم مانع شوند که برخی فروشندگان با گل آلود کردن بازار پوشاک با این توجیه که مالیات بیشتری میپردازند یا اجناسشان کیفیت بیشتری دارد سود بیشتری از مردم بگیرند که در نهایت رکود را تشدید کند. البته هیچ کدام از این مسائل صرفاً مختص به شهرستان نهاوند نیست و در همه جا چنین شرایطی را میتوان دید بنابراین این مساله مشکلی است که باید به صورت ریشهایی حل شود.