در حالی که رئیس اتحادیه كيف‌و‌كفش همدان چندی پیش اعلام کرد که در حوزه کفشهای ورزشی حداقل ۴۰ درصد آنچه به عنوان نمونه‌های خارجی به‌فروش می رسد محصولات داخلی است، در همين بازه زماني از توليد‌كنندگان كفش در همدان مصاحبه‌هايي چاپ شد مبني بر اينكه، کارگاههای تولید کفش تولیدات خود را به اسم تولید داخلی می فروشند اما در سطح مغازه ها ، برخی فروشندگان برای فروش بهتر، تولیدات داخلی را به اسم کفش خارجی به مردم عرضه می کنند.
به گزارش همدان پيام، رئيس اتحاديه كيف‌و‌كفش همدان در اين خصوص گفت: کارگاه های تولیدی کفش گاهی به دلیل علاقه خریداران به برخی از برندهای ورزشی مشهور خارجی مجبورند با توجه به سلیقه بازار تولیداتی را مشابه این برندها به بازار عرضه کنند ،اما این محصولات تولید داخلی است و به اسم محصول ایرانی به مغازه دارها فروخته می شود و این وظیفه مغازه دارهاست که باید این محصول تولید شده را به نام کفش ایرانی به مشتری بفروشند.
گازرانی در رابطه با کیفیت تولیدات داخلی گفت :در حال حاضر خیلی از تولیدات داخلی به روز شده و از استحکام و قیمت و ظاهری خوب برخوردار است و کارگاههای تولید کفش در تلاشند با توجه به امکاناتی که دارند بهترین ها را ارائه دهند و بر این باورم برای اینکه تولید کنندگان هر روز در تولیداتشان رشد داشته باشند باید حس رقابت با محصولات خارجی را ایجاد کرد، تا بتوانند با نو آوری و افزاش کیفیت از چنین فرصت هایی بهره ببرند.
گازراني با اشاره به اینکه فعالیت قانونی برندهای خارجی می تواند زمینه رقابت خوبی را برای رشد فراهم کند گفت : در گذشته کارگاههای تولیدی باری به هر جهت تولید می کردند اما هم اکنون از رقیب نگرانی دارند و متوجه این قضیه شده اند که برای ادامه فعالیت باید با کالاهای خارجی که مورد استقبال مردم است رقابت کنند و متناسب با ذائقه و سلیقه مردم پیش روند.
وي به فعالیت بيش از هزارکارگاه تولیدی در صنف کفاشان ماشینی در کشور اشاره کرد، گفت: کفش ماشینی به کفشی گفته می‌شود که در تولید آن از ماشین‌آلات استفاده شده است که در اکثر کارگاهها تمام مراحل کار توسط ماشین‌آلات صورت می‌گیرد و در این کارگاه ها انواع کفش از جمله ورزشی ، چکمه و کفش ایمنی و... تولید می شود.
به گفته وی از این تعداد حدود500 واحد صنفی دارای پروانه کسب و بیش از این تعداد واحد های بدون مجوز هستند که اتحادیه به دنبال شناسایی و تشویق آنها برای اخذ مجوز است .
وی در پاسخ به این پرسش که کارگاههای تولیدی کفش چه سهمی از بازار تولید کفش نسبت به کارخانه های بزرگ دارند گفت: کارخانه ها بیشتر کفشهای برند را تولید می کنند و روزانه ۳ تا ۴ هزار جفت انواع کفش تولید دارند، اما کارگاههای تولید کفش چون کوچکترند با توجه به سفارش و نیاز بازار تولید می کنند که البته ویژگی که نسبت به کارخانه های بزرگ دارند این است که می توانند با توجه به سلیقه های خاص مردم و تغییر مدی که اتفاق می افتد سریعتر هماهنگ شوند و متناسب با آن، تولیدات خود را ارائه دهند .
به گفته وی هر کارگاه تولیدی کفش روزانه بین پنج تا 150 سري کفش تولید می کند كه هر سري شامل 12 جفت است و می توان گفت با توجه به سرمایه کمی که دارند به میزان سفارش بازارکفش تولید می شود.
وی در پاسخ به این پرسش که این کارگاه ها با چند درصد ظرفیت مشغول کارند گفت : کارگاهها تمام و کمال کارشان را دارند انجام می دهند، اما به هر حال به دلیل رکودی که وجود دارد موجودی در بازار و انبار بیش از تقاضا است اما خوشبین هستیم که با خروج تدریجی از رکود این شرایط را نیز پشت سربگذاریم.
رئيس اتحاديه كيف‌و‌كفش استان در پاسخ به این پرسش که کارگاههای تولیدی تا چه اندازه توانستند با استفاده از قالب های مناسب، راحتی و استاندارد بودن کفش را در تولیدات رعایت کنندگفت :متاسفانه هنوز در قالب کفش ها ضعف داریم و این هم به این دلیل است که در صنعت کفش نتوانستیم علمی و کاربردی پیش برویم و خیلی از کارگاههای تولیدی بر اساس تجربیانی که دارند کفش تولید می کنند این در حالی است که باید از تجربیات علمی جهانی بهره ببرند و تحت آموزش قرار گيرند.
يكي از اعضا اين اتحاديه كه هم در توليد كفش و هم عرضه آن فعاليت دارد در اين خصوص، اظهار داشت: تا رقیبی نباشد این صنعت رشد نمی کند اما آن مقدار وارداتی که صورت می گیرد حتما باید قانونی و از مجاری رسمی گمرک وارد شود تا حق و حقوق گمرکی پرداخت شده باشد ،آن موقع است که تولید کننده ما می تواند رقابت کند، اما اگر قاچاق وارد شود هزینه واردات غیر قانونی پایین تر است و تولید کننده داخلی نمی تواند با آن قیمت ها رقابت داشته باشد.
وی كه خواستار حفظ نام خود بود، افزود: خوشبختانه مدتی است که شرایط برای آنهایی که کفش قاچاق وارد می کنند، سخت شده و شرایط برای رشد بازار کفش های ایرانی بهتر شده است.
بر اساس اين گزارش به نظر مي‌رسد توليدات كيف و كفش ملي و به تبع آن استان همدان كه سهم بالايي در توليد كفش‌هاي زنانه در صنعت كفش كشور را دارد مورد ظلم واقع شده و به عبارتي مي‌توان ادعا نمود توليد كفش ملي و فروش آن به اسم برند‌هاي خارجي سبب شده تا كيفيت توليدات داخلي در سايه برچسب و ابر قدرت‌هاي برند خارجي توانايي عرض اندام را نداشته باشد.
