از زمان شیوع ویروس کرونا در اسفندماه سال گذشته، تمامی اصناف کشور، مانند سایر اماکن و مشاغل، تحت‌تأثیر این ویروس قرار گرفتند و موظف به رعایت پروتکل‌های بهداشتی تدوین شده، خوداظهاری سلامت و دریافت کد رهگیری بهداشتی شدند.
برخی واحدهای صنفی مانند رستوران‌ها و آرایشگاه‌های مردانه و زنانه جزو اصناف پرخطر شناخته شده و محدودیت‌های خاصی برای آنها اعمال شد.
این روزها اگر سری به خیابان‌های منتهی به مرکز شهر یا مراکز خرید و برج‌های تجاری بزنید، تعداد مغازه‌دارانی که پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نمی‌کنند، بسیار اندک است.
«ماسک» جزو لاینفک صورت این افراد است اما گاهی هم مشاهده می‌شود که ماسک را تا روی چانه خود پایین آورده‌اند و هنگامی که با آنها صحبت می‌کنید گرمای هوا و احساس خفگی را توجیه کار خود می‌دانند.
صاحبان برخی مشاغل، حتی با نصب پوستر و اعلامیه به مردم هشدار می‌دهند که فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنند و افراد بدون ماسک وارد مغازه آنها نشوند. در میان اینها افرادی هم هستند که از شیلد استفاده می‌کنند یا جلوی میز پیشخوان خود را با پلاستیک پوشانده‌اند.
پوشش پلاستیکی پیشخوان‌ها در همدان، برای مشاغلی مانند داروخانه‌ها، فروشگاه‌های تلفن همراه و فروشگاه‌های تجهیزات پزشکی و لوازم بهداشتی بیشتر دیده می‌شود.
مهتاب، فروشنده البسه بانوان در مرکز شهر است. در فروشگاه آنان همه فروشنده‌ها از ماسک و دستکش استفاده کرده‌اند، او به ایسنا می‌گوید: صاحب فروشگاه از همان زمان آغاز شیوع کرونا ما را موظف به ضدعفونی روزانه فروشگاه و استفاده از ماسک و دستکش کرده و از آنجایی که استفاده از ماسک و دستکش لاتکس یکبار مصرف هزینه زیادی برای ما دارد، به‌جای آن از دستکش و ماسک پارچه‌ای استفاده می‌کنیم و خوشبختانه تاکنون هم هیچ مشکلی نداشتیم.
علی، صاحب یک مغازه فروش لوازم آشپزخانه در یکی از برج‌های تجاری همدان است. هنگامی که وارد مغازه او شوید بوی مواد ضدعفونی کننده غلیظ را استشمام خواهید کرد. او می‌گوید: شغل ما به‌صورتی است که مشتریان به وسیله‌ها دست می‌زنند و ممکن است آنها را خریداری نکنند. از آنجایی که از سلامت افراد آگاهی نداریم مجبور به ضدعفونی اشیا هستیم تا برای خود و سایر مشتریان مشکلی ایجاد نشود.
فرزاد، در یکی از پاساژهای مرکز شهر به تعمیرات تلفن همراه و فروش لوازم جانبی آن می‌پردازد. او به‌صورت کامل میز پیشخوان خود را با پلاستیک پوشانده و فقط یک دریچه کوچک برای دریافت پول و تحویل اجناس باقیمانده است. او می‌گوید: مغازه من کولر ندارد و خیلی گرم است، این پلاستیک نیز گرمای هوا را تشدید کرده اما برای حفظ سلامت خود و بقیه مردم این کار را انجام داده‌ام.
یک فروشنده لباس مردانه در یکی از خیابان‌های محدوده مرکز شهر، هیچ یک از پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نکرده و می‌گوید: اینها همه دروغ است. مگر با حرف زدن و سرفه هم آدم بیمار می‌شود یا می‌میرد؟ اینها می‌خواهند ما قیمت طلا و دلار یادمان برود.
برخی از صنوف، به‌دلیل محدودیت‌هایی که مردم برای رفت‌وآمد خود اعمال می‌کنند، بسیار کم‌رونق شده‌اند اما مشاغلی مانند نانوایی‌ها، سوپر پروتئین‌ها و سوپرمارکت‌ها که با تغذیه مردم سروکار دارند، همچنان بخش اعظمی از مشتریان خود را حفظ کرده‌اند.
آن چیزی که از نانوایی‌های سطح شهر مشاهده می‌شود این است که پول نقد را با دست دریافت نمی‌کنند و مردم را موظف می‌کنند فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنند. مرغ‌فروشی‌ها هم مرغ‌ها را تکه‌تکه نمی‌کنند و با بسته‌بندی خود عرضه می‌کنند.
در نگاه نخست، آن چیزی که به چشم می‌خورد این است که اکثریت قریب به اتفاق اصناف شهر همدان پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند اما در همه صنوف و برای تمامی کارها افراد نابهنجاری وجود دارند که با رعایت نکردن این پروتکل‌ها جان خود، خانواده و سایر شهروندان را به خطر می‌اندازند.
