قوانین حاکم بر آپارتمان نشینی

 فاطمه عباسیان-همدان پیام: آپارتمان‌نشینی سبک معماری شهری را عوض کرده است. ساختمان‌های چند طبقه و از همه مهمتر جمعیتی که بدون نسبت باید در یک ساختمان زندگی کنند باعث شده است تا تفاوت فرهنگ‌ها و تفاوت دیدگاه‌ها مشکل‌آفرین شود. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، مشکلات آپارتمان‌نشینی همچنین اختلاف میان همسایگان به دلیل نادیده‌گرفتن حقوق یکدیگر و توافق‌نداشتن ساکنان در نحوه استفاده از مشاع‌ها است. از دلایل این اختلافات می‌توان به وجود سلیقه‌های گوناگون، فرهنگ‌ها و اختلاف محسوس اجتماعی میان ساکنان اشاره کرد که تبدیل به چالش‌های زندگی آپارتمان‌نشینی می‌شود.

یک مجتمع مسکونی از یک بخش مشاع و دیگری بخش اختصاصی تشکیل شده‌است که هر کدام از این دو دارای قوانین مختص به خود هستند. به موجب ماده ۲ قانون تملک آپارتمان‌‌ها قسمت‌‌های مشترک مذکور در این قانون عبارت از قسمت‌هایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل کار مخصوص نبوده و به تمامی مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آن‌ها تعلق می‌گیرد.

به طور کلی قسمت‌هایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده‌است یا در اسناد مالکیت ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی نشده از قسمت‌های مشترک محسوب می‌شود مگر آن که تعلق آن به قسمت معینی بر طبق عرف و عادت محل مورد تردید نباشد.

از آن جایی که هر چیزی قوانین و آداب خاص خود را دارد در مورد فرهنگ زندگی آپارتمان نشینی نیز آداب و قوانینی وجود دارد که با دانستن و رعایت‌کردن آن‌ها می‌توان علاوه بر این که زندگی را برای خود بهتر کرد، سبب رضایت همسایگان و اطرافیان نیز شد.

 هزینه‌های آپارتمان نشینی و امتناع از پرداخت هزینه

هر کس که آپارتمانی را خریداری می‌کند به نسبت‌ مساحت قسمت اختصاصی خریداری شده در زمینی که ساختمان‌ روی آن بنا شده و اختصاص به ساختمان دارد بطور مشاعی سهیم می‌شود.

همه واحدها موظف هستند که تمامی هزینه‌های مربوط به شارژ ساختمان که شامل هزینه برق، آب، گاز مشترک / هزینه های مربوط به نگهداری و تعمیرات قسمت‌های مشاع ساختمان / هزینه نگهداری گیاهان و رسیدگی به آن‌ها اگر در ساختمان وجود دارد / هزینه‌های مربوط به سرایداری / هزینه‌های مربوط به نظافت، روشنایی و موارد دیگر را به موقع پرداخت کنند.

در صورت امتناع مالک یا استفاده‌کننده از پرداخت‌ سهم خود مدیر یا هیأت مدیران‌ به وسیله اظهارنامه و با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن هزینه را  مطالبه می‌کنند.

هر مالک یا استفاده‌کننده اگر ظرف 10 روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه ‌سهم بدهی خود را نپردازد مدیر یا هیأت مدیران می‌توانند به‌ تشخیص خود و با توجه به امکانات از دادن خدمات مشترک از قبیل شوفاژ، تهویه مطبوع‌، آب گرم‌، برِق، گاز و غیره به او خودداری‌ کنند و در صورتی که مالک و یا استفاده‌ کننده همزمان اقدام به تصفیه‌ حساب نکند اداره ثبت محل وقوع آپارتمان به تقاضای مدیر یا هیأت مدیران برای وصول وجه مزبور بر طبق اظهارنامه ابلاغ شده‌ اجراییه صادر خواهد کرد.

 شکایت قضایی

در صورتی که ارائه نکردن خدمات مشترک ممکن یا موثر نباشد، مدیر یا مدیران مجموعه می‌توانند به مراجع قضایی‌شکایت کنند.

دادگاه‌ها موظف‌اند این گونه شکایات را خارج از نوبت رسیدگی و واحد بدهکار را از دریافت خدمات دولتی که به‌ مجموعه ارائه می‌شود، محروم کنند و تا دو برابر مبلغ بدهی به نفع‌ مجموعه جریمه کنند.

استفاده مجدد از خدمات‌، موکول به پرداخت هزینه‌های معوِق واحد مربوط، بنا به گواهی مدیر یا مدیران و یا به حکم دادگاه و نیز هزینه مربوط به استفاده مجدد خواهد بود.

مجازات بی‌تفاوت‌ها

در صورتی که مالک یا استفاده‌‌کننده مجددا و مکررا در دادگاه محکوم‌ به ‌پرداخت‌ هزینه‌های‌ مشترک‌ شود علاوه بر سایر پرداختی‌ها مکلف به‌ پرداخت مبلغی معادل مبلغ محکوم‌بها به عنوان جریمه است.