ملایر- خبرنگار همدانپیام : در جشنواره شبهای موسیقی هگمتانه در شهرستان ملایر ۲کارگاه آموزشی پیوند شعر و موسیقی و کارگاه بنیانهای نظری موسیقی ایرانی به علاقهمندان به موسیقی ارائه شد .
مدرس دانشگاه،مدرس مدرسه موسیقی نوازنده و مدرس تار در حاشیه کارگاه آموزشی بنیانهای نظری موسیقی ایرانی در ملایر اظهار کرد : در موسیقی ایرانی با یک مجموعه مواجهیم که به آن ردیف گفته میشود که شامل ۷ دستگاه و ۵ آواز است و هر کدام از دستگاهها و آوازها زیر مجموعه برخی از دستگاههای کوچکتر شامل نغمات و آهنگهایی هستند که به آن گوشه گفته میشود . به عنوان مثال مانند کتابخانهایی است که اسم آن ردیف است و یک سری کتاب داریم که به آن دستگاه گفته میشود و زیر مجموعهاش آواز است .
سیدشبیر میرسنجری گفت : دستگاهها شامل شور ، ماهور ، چهارگاه ، همایون ، نوا ،سهگاه ، چهارگاه ، راست و پنجگاه میشود و آوازها شامل ؛ دشتی ، ابوعطا ، افشاری ، بیات ترک ، بیات اصفهان است .
وی افزود : هر کدام از کتابها میتوانند یک سری فصلها داشته باشند مثل فصل درآمد ، فصل دلکش ، فصل زابل و حتی بعضی از فصلها میتواند جزءهای ریزتری مثل درس اول ، درس دوم داشته باشد که به این فصل و درسها گوشه گفته میشود .
میرسنجری افزود : در این ساختار پیچیده و متفاوتی که به آن دستگاه میگوییم و ویژه موسیقی ایران است هر گوشه یک ساختار و یک المان دارد که در این کارگاه بیان کردیم چطور شکل میگیرد ، ساختارش چگونه است و اصول آن به چه شکلی است که این شخصیت را میگیرد ، درست مثل هر زبانی که قواعد و دستور زبان مختص به خود را دارد.
وی با اشاره به تاریخچه مسائل نظری موسیقی ایرانی بیان کرد : در زمان قدیم نوازندهها به عنوان اهل عمل موسیقی کمتر به مباحث نظری میپرداختند و موسیقیشناسها و افرادی که به مباحث نظری میپرداختند کمتر اهل نوازندگی بودند و این دو با هم فاصله داشتند .
میرسنجری افزود : در دوره صفویه و پیش از آن کتابهایی در موسیقی ایرانی توسط موسیقیشناسان، موسیقیدانان و دانشمندان آن زمان از جمله فارابی، عبدالقادر مراغهای ، صفیالدین ارموی نوشته شده که مباحث نظری را مشخص میکرده اما پس از آن در یک دوره اطلاعات چندانی در دست نیست که چه اتفاقی افتاده است .
وی ادامه داد: در دوره قاجار نوازندگان جنبه نظری متد مشخصی برای تعریف ساختار دستگاهها و گوشهها نداشتند تا اینکه حدود ۸۰ سال پیش استاد وزیری یک سری روش را پیشنهاد میدهد و بعد از آن نظریههای مختلفی ارائه میشود تا دستگاه و موسیقی ایرانی را بهتر بشناسیم و درک کنیم .
میرسنجری در این کارگاه با اینکه در مورد نوازندگی صحبت نمیکنیم اما برای همه افراد علاقمند به موسیقی با هر سازی که مینوازند و آوازی که میخوانند میتواند مفید و کاربردی باشد از این جهت که به عنوان یک نوازنده موسیقی اگر قواعد و دستور زبان موسیقی کلاسیک یا موسیقی دستگاهی ایران را بشناسد و درک و شناخت بهتری نسبت به موسیقی ایرانی داشته باشد و در وهله اول به عنوان یک مخاطب بفهمد که چه اتفاقی میافتد کمک میکند که اجرا و بیان بهتری داشته باشد و به خلاقیت در موسیقی ایرانی کمک میکند که به عنوان یک آهنگساز یا زمانی بخواهد بداههپردازی یا بداههنوازی کند با این دانش کارهای جدیدتر و بهتری میتواند ارائه دهد و از تکراری بودن جلوگیری میشود .
وی در پایان گفت : در روش و اصولی که در این کارگاه ارائه دادیم از اطلاعات قدیم و از تئوریهایی که اساتید در طول این چند سال ارائه کردن همچون استاد وزیری ، استاد خالقی ، استاد مجید کیانی ، استاد برکشلی ، استاد داریوش طلایی و دکتر هومان اسعدی استفاده کردیم تا به یک قواعد کلی منطبق با موسیقی ایرانی
دست یابیم.
