متولد سال 1373 در شهر لالجین، پایتخت سفال ایران است و والیبال خود را زیرنظر محمدرضا فتوت آغاز کرده است.
بلندای قامتش یکمتر و 92 سانتیمتر است و شاید جالب باشد بدانید که از ابتدا دوست داشته فوتبالیست شود و مثل برخی از ستارههای مستطیل پولهای هنگفت به جیب بزند.
به گفته خودش رئیس هیأت والیبال او را به والیبال کشانده است جایی که در دوران راهنمایی سعید جواهریتوانا بین دو راهی والیبال و فوتبال قرار میگیرد تا اینکه در سالهایی که این پسر اهداف بزرگی را در سر میپروراند مربی او خطاب به او میگوید: تو برای والیبال ساخته شدهای.
اینجاست که جواهری راه خود را پیدا کرده است و به تیم چینینام لالجین میپیوندد.
به بهانه حضور و قهرمانی او در مسابقات والیبال زیر 23 سال آسیا مصاحبهای را با او انجام دادهایم که خواندن آن خالي از لطف نيست:
نحوه راهیابی به تیم ملی و عناوین کسب شده خود را بگویید؟
از همان سالهاي ابتدايي كه وارد واليبال شدم با شركت در مسابقات استاني به مسابقات کشوری راه یافته و سپس به سوپر لیگ رفتم و پلههای ترقی را یکی پس از دیگری طی کردم. سال گذشته نیز در سایپا توپ میزدم.
تاکنون 3 دوره مقام قهرمانی لیگ برتر جوانان کشور، یک دوره مقام دومی سوپر لیگ بزرگسالان کشور، 3 دوره مقام سومی کشوری در لیگ و قهرمانی ارتشهای جهان و یک دوره قهرمانی نوجوانان کشور را كسب كردهام. امسال هم در اردیبهشتماه در مسابقات آسیایی زیر 23 سال توانستیم مقام نخست را کسب کرده و به مسابقات جهانی راه یابیم.
سطح مسابقاتی که در کشور میانمار برگزار شد، چگونه بود؟
هفته گذشته مسابقات قهرمانی زیر 23 سال آسیا در کشور میانمار برگزار شد که تیم ملی ایران با پیروزی مقابل کرهجنوبی در دیدار نهایی رقابتهای قهرمانی آسیا مدال طلای این دوره از رقابتها را به دست آوردیم.
در اين بازيها بر کشورهای هند، قطر، فیلیپین، ژاپن و چینتایپه غلبه کردیم و در بازی کرهجنوبي با هدایت پیمان اکبری مسابقه را با نتیجه 3 بر صفر به سود خود به پايان برديم تا سهمیه شرکت در رقابتهای قهرمانی جهان که قرار است از 2 تا 9 شهریورماه در دبی امارات برگزار شود را کسب كنيم.
مشوق شما در این راه چه کسانی بودهاند؟
در ابتدا پدر و مادرم که زحمات زیادی را برایم متقبل شدهاند و همواره مرا حمایت كردهاند، رئیس هیأت واليبال لالجین، مربی زحمتكشي به نام محمدرضا فتوت و اسپانسر باشگاه چینینام و دوستانم که همواره یار و یاورم بودهاند.
به جز والیبال به كار ديگري هم مشغول هستيد؟
متأسفانه یا خوشبختانه به جز والیبال هیچ کار دیگری ندارم البته در والیبال ایران پول در حد بخور و نمیر تزريق ميشود. بعضی دوستانم میگویند چرا فوتبالیست نشدی تا پول خوبی در بیاوری؟ به هرحال هر فردي یک عشقی دارد، فوتبال پول و شهرت دارد اما والیبالیست شدن کار هر کسی نیست. والیبالیست شدن خیلی سخت است و به هیچوجه مثل فوتبال راحت نیست!
با مسئولان چه صحبتي داريد؟
همیشه به همدانی و لالجینی بودن خود افتخار میکنم و با اقتدار دم از این میزنم که از خطه استان همدان هستم، اما وقتی با هم تیمیها در یک جمع حضور داریم آنها از حمایتهای زیاد مسئولان استانی سخن به میان میآورند و من نمیدانم باید چه بگويم! باید اعلام کنم اگر حمایتها از تیمهای شهرستان و روستایی نباشد افرادی مانند من نمیتوانند به مسابقات راه پیدا کنند و به نظرم حمایت از تیمهای شهرستانی باید در اولویت کار قرار گیرد.
گويا از مسئولان دلخور هستيد؟
يك گلایه از مسئولان دارم. وقتی جوانی با تلاش زیاد و خستگیهای فراوان و مشکلات عدیده برای کشور خود حماسه میآفریند بايد مورد قدردانی قرار گرفته و استقبال شايسته از وي به عمل آيد.
این عمل موجب ایجاد انگیزه در جوانها و نونهالان دیگر ميشود. حرف من از تقدیر این نیست که هدایای گرانبها داده شود حرف من این است که فقط ورزشكاران دلگرم شوند و به فعالیت ورزشی خود ادامه دهند تا بتوانند کارهای بزرگتري انجام دهند.
ورزشكار نبايد پس از آمدن به شهر خود و با برپایی یک مراسم کوچک استقبال دلسردی از او شود.
چه تصميمي براي آينده داريد؟
از چند تیم داخلی و حتی خارج از کشور درخواست بازی دارم ولی فعلاً تصمیم نگرفتهام و دوست دارم والیبال را در کشورم ادامه دهم.
آرزویم عضویت در تیم ملی بزرگسالان و شرکت در المپیک است که امیدواریم با کمک خداوند، تلاش خودم و کمک دوستان به آرزویم برسم.
حرف آخر؟
در شهر خودم این اصل را فرا گرفتم که از هیچکس توقع نداشته باشم. وقتی افتخارآفرینی میکنیم همه میگویند اولویت باید تقدیر از قهرمانان باشد، اما چند وقت که میگذرد همهچیز را به باد فراموشی میسپارند و روزگار عادی میشود. بیتردید برای یک ورزشکار حرفهای چنین حرکاتی دلسردکننده است.
امیدوارم در سالهای آتی در شهر لالجین و همدان بازیکنان بیشتری پرورش یافته و بتوانند در تیمهای ملی و باشگاهی حضور یابند تا سطح والیبال استان بالاتر رود.
