در روزگاری که خیلی هم دور نیست تیم فوتبال پرسپولیس در زمین با نفراتی ظاهر میشد که هر فوتبال دوستی را بدون تردید ترغیب میکرد تا هوادار پرسپولیس باشد. این مسأله اما در چند سال اخیر روند معکوسی به خود دیده به طوری که با وجود اینکه پرسپولیس را پرطرفدار ترین تیم ایران میدانستند با ادامه این روند به نظر میرسد این عنوان تا چند سال آینده به پایگاه رقیب یعنی استقلال برسد.
این مسأله باعث شده تا تیم فوتبال پرسپولیس در موضوع کاپیتانی هم به بحران عجیبی بخورد به طوری که در این تیم بازیکنانی کاپیتان شده و میشوند که سابقه حضور آنها در پرسپولیس حتی به 3 سال هم نمیرسد این در حالی است که در دهههای پیشین در پرسپولیس حداقل 3 کاپیتان همزمان در تیم ملی بازی میکردند.
این مسأله البته ایرادی را متوجه بازیکنان نمیبیند چرا که تغییر و تحول در تیم پرسپولیس و حتی در بین بازیکنان آنقدر زیاد هست که وقتی به سرخ جامگان دو ساله قبل و به سرخپوشان فعلی نگاه میکنیم متوجه تغییرات زیاده بازیکنان میشویم که در اینصورت عجیب نیست که بازیکنانی با سابقه زیر 3 سال به عنوان کاپیتان پرسپولیس جلوتر بازیکنان به زمین بیایند.
بازوبند کاپیتانی در پرسپولیس نه امروز بلکه چند سالی است تبدیل به یک بحران شده، به طوری که اگر محمد نوری و هادی نوروزی را فاکتور بگیریم متوجه میشویم که بازیکنانی در پرسپولیس این بازوبند را بستهاند که سابقه بیشتر از 3 سال در این تیم نداشتند. این موضوع نه تنها برای انتخاب کاپیتان بلکه پرسپولیس را در نتیجه گیری هم دچار مشکلات عدیده کرده است به طوری که سالهاست سرخپوشان از نتیجه گیری مورد پسند هواداران شان عاجزند.
در اين پرسپوليس روزگاري پیشکسوتی مثل حسین کاشینژاد بازي میکرد که 7 سال در پرسپولیس توپ زد اما به خاطر حضور بزرگان فوتبال در این تیم هیچگاه نتوانست کاپیتان پرسپولیس شود!