پا به سن گذاشتههايي كه عاشقانه فوتبال ممكلت را دنبال ميكنند شايد هيچوقت به ياد نياورند كه بازيهاي دوستانه تيم ملي تا اين حد دلنشين باشد! از روزي كه كارلوس كيروش را به عنوان سرمربي تيم ملي شناختيم تمامي رقابتهاي دوستانه براي ما به مثابه يك رقابت جذاب و حياتي تعريف شده و نمونه بارز ادعاي نگارنده را ميتوان بازي تيم ملي برابر كرهجنوبي دانست.
به گزارش همدان پیام ،كارلوس را امروز نه بخاطر مشتهاي گره كردهاش، نه به سبب بازگرداندن قدرت به فوتبال مملكت يا نه بخاطر احترامي كه به ورزش پرمخاطب كشور تزريق كرد، كه به دليل جسارت بي وصفش دوست داريم. جسارتي كه در بازي دوستانه برابر ازبكستان به خرج داد و برتري برابر پنجمين تيم برتر قاره كهن آنقدر به دلمان چسبيد كه شايد پيروزي در بازيهاي رسمي چنين لذتي نداشته باشد.
كيروش برابر ازبكستان به مرداني بازي داد كه شايد برخي از آنها براي نخستین بار نامشان به گوش خورده باشد. ميلاد محمدي، مهدي ترابي، كنعانيزادگان و حتي نفراتي چون مهدي شريفي و سعيد عزتاللهي كه تجربه زيادي با خود به همراه ندارند امروز زير ذرهبين مرد پرتغالي تيم ملي قرار گرفتهاند و فرداي فوتبال ممكلت را ميسازند. كيروش اينگونه به فكر آيندهسازي است و به فوتبال ما درس ميدهد. حالا باز اين علامت سوال در ذهن شكل گرفته كه چرا چندي پيش با چنين مردي كه فوتبال ايران را مديون خود كرده بر سر رقم قرار داد چك و چانه ميزديم؟
