دور اول مرحله گروهي جام ملت‌های اروپا در حالی به پایان رسید که اکثر مدعیان نتوانستند آنگونه که پیش‌بینی می‌شد جام را طوفانی آغاز کنند و بازی‌ها یا با حداقل اختلاف برنده‌اي داشت یا با گل‌های کم به تساوی رسیدند.
پر گل‌ترین بازی‌هاي اين مرحله تنها 3 گل داشتند که با توجه به اینکه اکثر مدعیان جام حریفانی نه به قدرتمندي خود که ستاره‌های کمتری را هم در ترکیب خود داشتند را در مقابل خود مي‌دیدند جالب توجه به نظر می‌رسید.
شاید این نشان از نزدیک شدن سطح تیم‌های ملی فوتبال در اروپا داشته باشد برخلاف آنچه در فوتبال باشگاهي قاره سبز ديده مي‌شود، آنقدر که شاید حالا نتوان تیمی را به عنوان ضعیف‌ترین تیم جام معرفی کرد.
اما در مورد قدرتمندترین تيم‌ها، ایتالیایی که همیشه هم در جام ملت‌ها درخشان ظاهر شده است خود را به عنوان یکی از مدعیان اصلی معرفی کرد. درخشش و بازی خیره‌کننده آنها در برابر بلژیکی که با ستاره‌هایی چون دوبراین، ادن هازارد، كورتوآ و ... همه منتظر شگفتی‌آفرینی‌اش بودند نشان داد که لاجوردی پوشان تیمی هستند که باید از رویارویی با آنها ترسید.
آلمان هم که همیشه مدعی قهرمانی است حتی اگر خوب هم آغاز نکند. ژرمن‌ها با وجود پیروزی برابر اوکراین حضور پر فروغ همیشگی را در میدان نداشتند و شاید تنها گل دقیقه 90 شواین‌اشتایگر بود که یادآور فوتبال همیشه با طراوت و جذاب آلمان گذشته بود، تیم یواخیم لو باید با تغیيراتی که تیم به ویژه در خط دفاعی نسبت به جام جهانی داشته است که شاید مهمترين آن خداحافظی فیلیپ لام از تیم ملی باشد کنار بیاید.
اما انگلیس هم با وجود تساوی برابر روسیه و آغاز بدی که ماننده همیشه در این تورنمنت نیز داشت تیم منسجمی نشان داد، مردان روی هاچسون با وجود بازی نکردن ستاره‌ای چون جیمی واردی بازی جذابی را به نمایش گذاشتند و شاید اگر رحیم استرلینگ همان قدر که تکنیکی است در زدن ضربات آخر و ارسال توپ‌ها هم دقیق‌تر باشد یا وین رونی، همان مهاجم روزهای خوب منچستر و هری کین همان ستاره‌اي كه آقای گل برتر شد، باشند بتوانند براي نخستين‌بار با قهرماني اروپا به خانه بازگردند.
فرانسه اما با یادآوری روزهای خوب میزبانی در جام جهانی ۹۸ آغاز خوبی داشت تا ثابت کند که همیشه می‌تواند میزبان موفقی باشد. البته نباید تیم‌هایی چون پرتغال، کرواسی، بلژیک، ولز، سوئد و ... را هم نادیده گرفت، با اين اصل كه يورو عرصه ظهور یونانهای شگفتی‌آفرین است!
