کبودراهنگ- اکرم حمیدی- خبرنگارهمدانپیام: در شمال غربی مرکز استان همدان روستای واقع شده که در ۱۳۸ کیلومتری مرکز استان و ۷۵ کیلومتری شهرستان کبودراهنگ قرار گرفته است. به شهر شیرینسو که میرسیم ۳۲ کیلومتر دیگر باید سپری کنیم تا به روستای زیبا و سرسبز هدف گردشگری اکنلو برسیم.
همان روستایی که بسیاری از پزشکان، متخصصان و محققان از پروفسور بالتازار و پزشکانی چون کریمی، پور تقوا، شمس، برای مردمان این منطقه و حتی به جرأت میتوان گفت به تمام کشور خدمات بسیار ماندگاری ارائه دادند.
روستای اکنلو ۴۴۷ خانوار و حدود یک هزار و ۷۴۳ نفر جمعیت دارد و مردمانی بسیار مهماننواز و خونگرم دارد که به زبان ترکی سخن میگویند و شغل بیشتر آنها دامپروری، کشاورزی، باغداری و جنگلداری است و با بهرهبردن از آب حاصل از سه قنات و چشمههای جاری در فضای اطراف روستا، بینظیرترین روستا از لحاظ فضای طبیعی در شهرستان کبودراهنگ است.
به این روستای خوش آب وهوا هرساله به لحاظ داشتن طبیعت بکر و بسیار زیبا و درختان سر به فلک کشیده و جنگلی هرچند کوچک، گردشگران زیادی از استانهای مختلف سفر میکنند.
روستای اکنلو قدمتی بیش از هزار سال دارد و پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران در این روستا واقع شده است.
پروفسور بالتازار شخصیت نوستالژیک دوران کودکی متولدین دهه 60 است اما شاید کمتر کسی بداند که این شخصیت انیمیشن نه تنها تا حدودی واقعی بوده بلکه مدت زیادی را در شهرستان کبودراهنگ روستای اکنلو زندگی کرده و خدمات زیادی هم به مردم ایران در زمینه پزشکی داشته است.
این شخصیت کارتونی یک مخترع پیر بود که برای یک اختراع، مدت زیادی فکر میکرد و در نهایت تنها با یک اهرم دستگاهی را روشن میکرد. پس از پایان کار دستگاه، پروفسور شیر دستگاه را باز کرده و چند قطره مایع را داخل یک لوله آزمایش میریخت و با ریختن آن مایع بر روی زمین اختراعش نمایان میشد.
اما پروفسور بالتازار یک شخصیت حقیقی هم دارد. مارسل بالتازار سال 1908 در فرانسه به دنیا آمد. او یک پزشک فرانسوی بود که به سبب فعالیت در زمینه جلوگیری از شیوع بیماریهای طاعون و هاری معروف شد.
پروفسور بالتازار برای انجام تحقیقات پزشکی به مأموریتی در روستای اکنلو شهرستان کبودراهنگ فرستاده شد. این پروفسور فرانسوی همزمان با سومین موج رواج طاعون در سال۱۳۳۲ از فرانسه به ایران آمد و با همکاری پزشکان ایرانی پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران را با حمایت مالی یک فرد خیّر به نام جمشید قراگزلو در روستای اکنلو کبودراهنگ تأسیس کرد و به آزمایشهای مختلفی در این منطقه مشغول شد و توانست با تحقیقاتی که انجام داده بود، بیماری طاعون را ریشهکن کند. سازماندهی واکسیناسیون جمعی برای بیماری آبله و سل هم از دیگر فعالیتهای او بود.
بالتازار تقریبا 17 سال در ایران زندگی کرد و پس از آن همکاری خود را با همتای ایرانیاش، مهدی قدسی تا سال 1346 ادامه داد تا اینکه در سن 63 سالگی از دنیا رفت.
مرکز تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران تا اواخر دهه 60 فعالیت میکرد اما پس از مدتی تعطیل شد، پس از آنکه این مرکز در اختیار دانشگاه علوم پزشکی همدان قرار گرفت، شروع به فعالیت دوباره کرد. در مراسم فعالیت مجدد این مرکز، از فرزندان پروفسور بالتازار هم دعوت شده بود. آنها هم در این مراسم از علاقه خودشان به ایران سخن گفتند و از اینکه مردم ایران برای پدرشان احترام زیادی قائل هستند، خوشحال بودند.
نکته بسیار جالب اینکه آزمایشگاه و دفتر کار پروفسور بالتازار در روستای اکنلو به یکی از جاذبههای گردشگری تبدیل شده و هزاران گردشگر داخلی و خارجی برای دیدن وسایل کار و دفتر این پروفسور فرانسوی به این روستا میآیند.
این مرکز تحقیقاتی برای مهار اپیدمی بیماریهای واگیر و مهم و تحقیقات مرتبط تأسیس شده و چندین سال است که به عنوان یکی از مراکز مطالعاتی در این زمینه در سطح بینالمللی مطرح است.
در ادامه این سفر سری هم به دیگر جاذبههای گردشگری روستای اکنلو زدیم. این روستای زیبا جاذبههایی چون کوههای بسیار تماشایی، مراتع و جنگلها، باغها و همچنین موزه فرهنگی پزشکی بالتازار را در دل خود جای داده و به عنوان روستای هدف گردشگری بخش شیرینسو به شمار میرود و آثار تاریخی حمام و مدرسه قدیمی این روستا، کوهها و جنگلها، درختان و باغهای روستایی توجه هر گردشگری را که به این روستا سفر میکند، جلب میکند و گردشگران از تماشای آن لذت میبرند و به راحتی نمیتوانند از دیدن این جاذبهها عبور کنند.
داشتن باغهای انگور فراوان و تنوع گونههای انگور این روستا موجب شده که هرساله جشنواره انگور با هدف ترویج و گسترش تبادل آیینها و فرهنگهای بومی و محلی در غرفههایی شامل محصولات باغی کشاورزی و محصولات فرآوری شده خانگی، صنایعدستی و آیین ویژه شیرهپزی برگزار شود.
از ویژگیهای طبیعی این روستا پوشش گیاهی، منابع آب، اقلیم آب و هوایی منطقه که دارای آب و هوایی سرد و کوهستانی و پوشش فضای سبز و درختان صنوبر و سپیدار و باغها و انگور محلی هستند.
در ادامه این سفر با دهیار روستا هم گفتوگویی داشتیم. وی در خصوص برنامههای پیشبینی شده برای توسعه و پیشرفت روستا وهمچنین زیباسازی اکنلو برایمان سخن گفت.
زارعی اظهار کرد: راهاندازی مسیر گردشگری، زیرسازی و تسطیح معابر و آسفالت معابر، احداث فرهنگسرا و کتابخانه، ساخت پارک جنگلی، ساماندهی گورستان، احیا و مرمت آثار تاریخی روستا، زیباسازی و ساخت دروازه ورودی و المان روستا، تکمیل کمپ گردشگری، کمک به ساخت توسعه و تجهیز فضاهای ورزشی، ایجاد پارک کودک، ایجاد فضای سبز، ایجاد اقامتگاه بومگردی، ساخت بازارچههای محلی، اجرای آیینهای بومی و محلی، جدولگذاری و سنگفرش معابر، اجرای نقاشی دیوارنویسی و زیبانویسی معابر عمومی روستا، حفظ بافت با ارزش روستا، ساخت آببند و سیلبند، ایجاد موزه مردمشناسی و فرهنگی و پزشکی، برگزاری کلاسهای آموزش صنایعدستی و گردشگری و بهسازی قناتهای روستا از جمله برنامههای پیشبینی شده است که امیدواریم با حمایت مسئولان بتوانیم تمام این برنامهها را در روستا به سرانجام برسانیم.
