1- بالاخره پس از تکذیب، تأيید و تشکیک‌هایی که صورت گرفت، محمود احمدی‌نژاد روز سه‌شنبه به استان همدان سفر کرد تا در سخنانی همچنان که پیش‌بینی می‌شد از بهار بگوید و وعده نزدیک بودن ظهور را باز هم تکرار کند.
احمدی‌نژاد در این جمع حرف نویی نداشت و صحبت‌هایش تکرار مکرراتی بود که او به آنها در ارتباط با منجی آخرالزمان اعتقاد دارد، تفکراتی که بارها از سوی مخالفان سیاسی و اعتقادی وی رد شده است، اما وی همچنان به دنبال تأکید بر آنها و اصرار بر اعتقادی بودن مخالفت برخی با خود است.
احمدی‌نژاد اصرار دارد که بگوید، چالش وی با برخی سیاسی صرف نیست هرچند محل ظهور و بروز این اختلافات اعتقادی در عرصه سیاست است.
احمدی‌نژاد مخالفان را شیاطین می‌خواند و خود را در زمره صلحا و انبیا تعریف می‌کند و مخالفت با خود را مخالفت تاریخی با صلحا و مصلحین اعلام می‌کند.
این شیوه، شیوه جدیدی نیست هرچند این‌بار پایه آن مفهوم انتظار و منجی است.
2- احمدی‌نژاد 6 سال پیش نیز در شب مناظره تاریخی با رقیب اصلی انتخاباتی در شیوه‌ای که آن را انتحاری نامید، سعی کرد همه جناح مقابل را به لحاظ اعتقادی با خود مخالف نشان دهد و هرآنچه رقیب بر روی شیوه سیاسی و تصمیم‌گیری‌ها کار کرده بود تا نشان دهد این شیوه ایراد دارد، با این اقدام هیچ کرد.
وی نشان داده که به خوبی بلد است که چگونه بازی را از سطح سیاسی به سطح اعتقادی بکشاند و با دست یازیدن به مفاهیم بلندی مانند عدالت، مستضعفین، مبارزه با فساد و انتظار در کرسی بالاتر نشسته و داشته های سیاسیون را که کمتر به رقابت اعتقادی در داخل باور دارند، بر باد دهد.
3- احمدی‌نژاد با شعارهایی چون اجرای عدالت، مبارزه با فساد، پاکدستی و احیای ارزش‌های انقلاب که همه شعارهای آرمانی و اعتقادی هستند، دو دوره رئیس‌جمهور ایران شد اما در نهایت نه عدالت معنی شد و نه دولت وی را می‌توان دولت پاکدستان نام نهاد، بلکه ارزش‌های انقلاب با رو شدن فسادهای گوناگون در این دولت پاکدست، به خطر افتاد.
با این تفاسیر می‌توان گفت؛ احمدی‌نژاد مرد شعار و خوب حرف زدن است، اما در عمل آنچه اتفاق می‌افتد برعکس تمام شعارهای داده شده است.
حال ورود وی به شعارهای اعتقادی در آستانه 2 انتخابات مهم مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان بخصوص انتخابات دوم، بسیار نگران‌کننده است؛ زیرا مفهوم انتظار، مفهوم ارزشمند و محرکه‌ای برای شیعیان است که اگر دچار انحراف شود، خطرات بسیاری کشور را تهدید خواهد کرد.
4- احمدی‌نژاد حرف تازه‌ای نداشت، اما از سخنان وی می‌توان به تاکتیک انتخاباتی دولت بهار، در همدان پی برد که حمله به رقیب با توسل به مفاهیم اعتقادی به‌ویژه مفهوم بلند انتظار و منجی موعود است.
این تاکتیک، انتخاباتی نیست، بلکه تاکتیکی برای رقابتی اعتقادی است و به همین دلیل لازم است اعتقادات وی از سوی علما نقد شود؛ زیرا نظرات او می‌تواند انتخابات را به چالشی بزرگ، تبدیل کند. 5- احمدی‌نژاد اگر انتخابات را اعتقادی نکند، به لحاظ سیاسی دستاوردی برای دفاع ندارد و در صورت تأیید صلاحیت لیست وی، باز هم بازنده انتخابات خواهد بود، پس رقبای وی به جای تمرکز سیاسی بر رفتارهای او، برای چالش‌های اعتقادی که به آن دعوت خواهند شد، آماده باشند وگرنه باخت بزرگ به نام آنها ثبت خواهد شد.
