بهار انقلاب در ایران بهار کتابخوانی بود

 انقلاب اسلامی ایران و سقوط رژیم شاهنشاهی پهلوی در سال ۱۳۵۷ با اتفاقات و پدیده‌های گوناگونی همراه بود که یکی از این پدیده‌های شیرین گرایش بی‌سابقه مردم ، به‌ویژه قشرهای جوان کشورمان به کتابخوانی بود.

حال و هوای انقلاب و شور و شوق یکپارچه‌ای که مردم برای پایان‌دادن به دوران حکومت پهلوی در راهپیمایی‌های اعتراض‌آمیز به نمایش می‌گذاشتند، فضای فرهنگی جذابی ایجاد می‌کرد که میل به دانایی و آگاهی بیشتر نزد قشرهای مردم برای ورود به زوایای انقلاب و چگونگی شکل‌گیری پایه‌های این خیزش تاریخی را تقویت می‌کرد.

ناگفته نماند که رژیم پهلوی در سال‌های اوایل دهه ۵۰ برای انحراف افکار عمومی داخلی و کشورهایی که نسبت به حوادث سیاسی کشورمان حساس شده بودند و همچنین به منظور پوشش نهادن بر برنامه‌های پنهان خود در سرکوب شراره‌های انقلابی مردم‌، فضای فرهنگی کشور را برای انتشار محدود کتاب بازگذاشته بود‌، اما چنین فضای اغواکننده‌ای بیشتر در خدمت انتشار عنوان‌های ادبی و رمان‌های عاشقانه، هر چند از نویسندگان برجسته جهان بود.

با این حال با شدت‌گرفتن امواج انقلاب و تب و تاب مردمی برای پیوستن به اجتماعات و حضور در صحنه‌ خیزش‌های سراسری، اشتیاق مردم برای آشنایی با آثار سیاسی نویسندگان برجسته ایرانی و مشاهیر دنیای کتاب بیشتر شد و از سال ۱۳۵۶ بود که فضای فرهنگی و سیاسی کشورمان بیشتر از هر زمان تشنه آشنایی با مضامین سیاسی و واقعیت‌های سیاست خفقان‌آمیز حکومت پهلوی بود و مجالی طلایی برای انتشارات جدید و بعضا آثاری از نویسندگان وطنی که پیش از آن اجازه چاپ و انتشار نداشتند، فراهم آمد.

بدون شک سال ۵۶ و به ویژه ماه‌های پر از حماسه و خیزش عمومی مردم با رهبری امام خمینی(ره)، در سال ۵۷ بهار بی‌بدیل و با شکوه و ماندگار کتابخوانی در کشورمان بود و بی‌گمان در آن سال‌ها به اندازه عمر کتاب و کتابخوانی در ایران، مردم کتاب خواندند و به آگاهی خود از تاریخ ‌و جریان نهضت‌های انقلابی در ایران و جهان افزودند.

در این میان و در بین تمام تازه‌های کتاب و عنوان‌های سیاسی و اجتماعی متنوعی که از نویسندگان برجسته ایران و جهان به بازار کتاب عرضه می‌شد، آثار نویسندگان مبارز و زندان کشیده و صاحب‌نامی چون دکتر علی شریعتی و مرتضی مطهری از کشورمان بیشتر مورد توجه قشرهای کتابخوان به ویژه جوان‌های پر شوری بود که با شور و حرارتی مثال زدنی در محافل گوناگون اندیشه‌های مبارزاتی رهبران دینی و سیاسی را نشر می‌دادند.