هفته جهاد کشاورزی در شرایطی آغاز شده که بنا بر رسم دیرین برنامه‌هایی مناسبتی برای این هفته تدارک دیده شده و یک به یک اجرا خواهد شد.
اما فراتر از این برنامه‌ها ضرورت درک شرایط حوزه کشاورزی و تن دادن به ضروریات ادامه فعالیت این بخش به ویژه در استان‌هایی مانند استان همدان است.
بنا به دلایلی چون تامین غذا و امنیت غذایی ، خودکفایی، قطع وابستگی و سلامت جامعه، کشاورزی در تمامی دولت‌ها مورد حمایت بوده و بیشترین حمایت‌ها از این حوزه انجام شده است.
در استان نیز کشاورزی همواره یکی از محورهای توسعه تعریف شده و حمایت‌های لازم از فعالان این بخش انجام شده است.
به رغم این حمایت‌ها و پشتیبانی‌ها اما کشاورزی استان هنوز یک کشاورزی پر حرف و حدیث است که نیاز به اصلاح و استفاده بیشتر از دستاوردهای علمی و بهره‌وری به ویژه در حوزه آب و خاک دارد.
موضوع کم آبی موضوع جدیدی نیست اما موضوع خشکسالی و تمام شدن منابع آبی در برخی حوزه‌ها و پدیده فرونشست پدیده جدیدی است که اگر از آب به درستی و با استفاده از تکنولوژی‌های روز بهره گرفته نشود، این پدیده فراگیر خواهد شد.
اقدام به توسعه آبیاری بارانی، کشت دیم و کشت گلخانه‌ای در کنار اصلاح کشت‌های پر آب‌بر و اصلاح مصرف از چاه‌های مجاز اقدامات درستی است که نیاز به اهتمام بیشتر برای همه‌گیری آن بین کشاورزان دارد.
استان همدان از این موضوع غافل نبوده اما سرعت اصلاح نظام کشاورزی سنتی به نظام کشاورزی نو که در آن حفاظت از آب و خاک در اولویت بوده و بهره‌وری و سود بیشتر برای کشاورز مدنظر است، سرعت لازم را ندارد.
نبود این سرعت و نبود مطالعه درباره پدیده‌هایی چون تغییرات اقلیمی و تاثیر آن بر کشاورزی استان می‌تواند کشاورزی را در آینده به طور کامل از مشاغل استان خارج کند.
اینکه در آینده در اثر پدیده تغییر اقلیمی، شرایط فعلی همدان به لحاظ آب و هوایی از دست خواهد رفت و گرما و بی‌آبی هوای غالب همدان خواهد شد، موضوعی است که نیاز به افزایش آمادگی برای فعالیت در این اقلیم دارد و گرنه چاره کار مهاجرت و دل‌کنندن از پایتخت تاریخ و تمدن ایران خواهد بود عنوانی که برای شهر و استان بسیار گران به دست آمده است.
در کنار این بی‌توجهی به باغات و گسترش ویلاسازی تهدیدی جدی برای باغداری و آب و خاک است.
این اتفاقات زمین‌های مرغوب کشاورزی را تبدیل به ویلا و محل سکونت انسانی می‌کند که به هر کجا پا گذاشته و ساکن شده، پسماند او ویران کننده طبیعت بوده است.
اکنون بخش عظیمی از آب به جای حوزه کشاورزی در استخر ویلاها مصرف می‌شود و استخر ویلاها را می‌توان تهدید جدی منابع آبی کشور قلمداد کرد.
شاخه‌‌های دیگر کشاورزی از دامداری گرفته تا مرغداری در این سالها با مشکلاتی چون تامین نهاده و نبود بازار فروش یا قاچاق دام و طیور درگیر بوده‌اند.
همچنین کمبود صنایع تکمیلی دلیلی شده تا خام فروشی در بخش کشاورزی در استان مشهود باشد.
بی‌توجهی به بازارهای صادراتی ارزشمند و نبود تولید برای صادرات از دیگر مشکلات این حوزه است.
با این اوصاف، کار جهادی برای پاسخ به نیازهای استان در حوزه کشاورزی باید انجام شود وگرنه مشکلات مانع پاگرفتن کشاورزی نو و مدرن در استان شده و در نتیجه با کشاورزی سنتی، همدان در آینده حرفی در این حوزه نخواهد داشت.
