چند ماهی بیشتر به انتخابات نمانده است اما فضا هنوز انتخاباتی نشده و جامعه، فعالان سیاسی و رسانه‌ها علاقه‌ای به ورود به انتخابات نشان نمی‌دهند.
در این میان تلاش‌های ستاد انتخابات کشور برای داغ کردن این فضا حتی با بخشنامه‌هایی که وزیر را در آستانه استیضاح قرار می‌دهد و تقاضای عزل معاون وزیر مطرح می‌شود هم تاکنون بی‌نتیجه بوده است.
گروهی این بی‌رغبتی را نتیجه اتفاقات سال گذشته و خسته بودن جامعه و دلسرد بودن از تغییرات مورد نظر ارزیابی می‌کنند و گروهی دیگر این اتفاق را نتیجه شرایط اقتصادی و معیشتی مردم و فشاری که تحمل می‌کنند، می‌دانند.
هر کدام را که در نظر بگیریم می‌تواند سایه‌ای بر انتخابات داشته باشد اما به نظر می‌رسد برخی افراد و گروه‌ها قصد دارند سایه فقر بر سیاست کشور را در انتخابات پیش‌رو بلندتر کنند تا شاید در سایه این اتفاق فکری به حال مقابله با فقر و گسترش آن در جامعه شود.
بعد از سایه مبارزه با فساد بر سیاست ایران و نتایج حاصل نشده آن اکنون نوبت فقر است تا به شعار سیاسیون برای رقابت انتخاباتی تبدیل شود.
هر چند مشخص است رویکرد شعاری به مسائل و برخورد تبلیغی با آنها نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت و تنها مدتی این فعالان سیاسی و طرفداران آنها را سرگرم خواهد کرد.
در حالی که فقر مانند فساد هر دو نیازمند کار اصولی و برنامه‌ریزی جدی برای رهایی کشور از این دو شاخص منفی هستند.
در میان سیاسیون بیشتر نیروهای اصلاح طلب و معتدل تمرکز بیشتری بر مبارزه با فقر در انتخابات آینده دارند.
تقریباً اکثر فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و معتدل در این زمینه سخن گفته‌اند و حتی کم‌سخن‌ترین آنها نیز به میدان آمده و در این زمینه اظهار نظر کرده است.
به عنوان نمونه؛ سید حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر اسبق بهداشت در جمع خیرین اتحادیه عینک سازان گفته: مشکلات اقتصادی فشار زیادی بر مردم وارد کرده است و در اقصی نقاط کشور شاهد جلوه های فقر و محرومیت هستیم. جلوه های این مشکلات نه تنها در روستاها بلکه در حاشیه همین شهرها و بیخ گوش ماست.
وضعیت حاشیه شهرها به مراتب بدتر از روستاهاست. مردم روستاهای کشور به علت کمبود امکانات و عدم توسعه یافتگی گرفتاری های زیادی دارند و به همین علت به حاشیه شهرها کوچ می کنند اما در حاشیه شهرها از حداقل های مورد نیاز برای زندگی بهره مند نیستند. تصور می کردیم مثل همه سیستم های ارزشمند دنیا با ایجاد نظام رفاه و تامین اجتماعی این مشکلات حل می شود اما بسیاری از مستمندان اکنون با مشکلات مالی و غیر مالی دست و پنجه نرم می کنند، عده زیادی از مردم در حاشیه شهرها گرفتار فقر و اعتیاد و طلاق و خشونت و ضرب و شتم هستند و به کمک نیاز دارند.
مشکلات معیشتی فقط بخشی از مسائل و معضلات مردم در حاشیه شهرهاست و مسائل و آسیب های اجتماعی زیادی در این مناطق وجود دارد. جلوه‌های زشت مشکلات معیشتی مردم در این مناطق هر فطرت پاک انسانی را آزار می دهد.
سخنان وزیر اسبق بهداشت هر چند بر محور فقر است اما تمامی آسیب‌های اجتماعی را دربرگرفته است.
در واقع بی‌توجهی به آسیب‌های اجتماعی اکنون در یک شکل بارز خود یعنی فقر نمایان شده و همه را آزار می‌دهد.
با این اوصاف باید در انتظار انتخابات نشست و برنامه جناح‌ها برای برداشتن سایه شوم فقر و آسیب‌های اجتماعی از زندگی مردم را مشاهده کرد برنامه‌ای که شعاری نباشد و بتواند فقر را ریشه کن کند.
