چند روزی بود به سبب برف سنگین در همدان و یخ‌بندان معابر عمومی، غول ترافیک هم به نسبت چهره آرامی داشت، اما به نظر این همان آرامش قبل از طوفان بود، زیرا در روز آفتابی سه‌شنبه (۲۵ بهمن ماه) که خیابان‌های اصلی و بسیاری از فرعی‌ها برف‌روبی شده‌بود، یکبار دیگر تراژدی همیشگی ترافیک شلوغ و آزاردهنده در تمام خیابان‌ها و معابر پر‌رفت و آمد شهر به نمایش درآمد.
اما تفاوت ترافیک شلوغ این روزهای همدان با همیشه این است که با ورود به اسفند ماه و نزدیک‌شدن به روزهای پایانی سال، ترافیک هم سیر افزایشی به‌خود گرفته و روز به‌روز بیشتر اوج می‌گیرد.
همه ساله با آغازاسفند ماه، فرصت کمی برای تعیین تکلیف تمام کارهای ناتمام و انجام نشده برای مردم باقی می‌ماند، تازه همه به فکر می‌افتند تا جبران مافات کنند و سرو سامانی به مشغله و زندگی نیمه‌کاره خود بدهند.
این همان فرهنگ غلط و عادت مزمنی است که گریبان‌گیر بیشتر افراد جامعه ما می‌باشد و انجام ضروری‌ترین کارهای روزمره خود را به فرصت‌های دیگری موکول می سازیم و همین‌گونه است که اسفند ماه، برای بسیاری از هموطنان و همشهریان همدانی صحنه آخر از یکسال کار و تلاش و زندگی است و این صحنه باید رقم بخورد .
علاوه بر فرصت یک ماهه اسفند برای جبران تمام کم‌کاری ها و فرصت‌سوزی‌های یکسال رو به پایان، مجموعه‌ای از آداب و سنن ملی است که مختص ما ایرانی‌ها است و موعد انجام آنهم همین روزهای پایانی سال می‌باشد.
سنت دیرینه خانه تکانی، جابه‌جایی خانواده‌های مستأجر که بیشتر در ماه پایانی سال اتفاق می‌افتد و همچنین تکاپوی عمومی برای تدارک مایحتاج برگزاری جشن ملی نوروز از جمله برنامه‌هایی است که قانونی نانوشته است، ولی به گردن هر ایرانی هست و اغلب هم گریزی از آن برای خود نمی‌دانند.
بسیاری از کارهای اداری و بین‌سازمانی هم هست که به مردم مربوط نمی‌شود، ولی این خود اداره‌ها و شرکت‌ها هستند که سرانجام کارهای خود را برای اسفند ماه می‌گذارند و حسابرسی‌ها و انبارگردانی‌ها و به‌روزرسانی پروژه‌ها و پرونده‌ها را شامل می‌شود .
ترافیک شلوغ و به‌شدت محسوس روزهای پرشتاب اسفند، آینه گویایی از جنب و جوش و تلاش مضاعف و به‌قولی حرص‌وجوش قشرهای مردمی با خلق‌وخوی و عادت‌های مزمن ایرانی است که به طورمعمول توأم با عجله هم می‌باشد .
البته شلوغی اسفندماه و عزم جزم بیشتر هموطنان برای انجام کارهای عقب‌افتاده خود، مولود هزینه‌های مضاعف و چه بسا آسیب و اثرات سوء روحی و روانی هم در جامعه خواهد بود که تماماً ناشی از شور و شوق و ولوله برای خریدهای نوروزی، تدارک برنامه مسافرت تعطیلات و رونق کسب و کار نیست.
