روزی که نفاق رسوا شد

همدان‌پیام: در هفتم تیرماه سال 1360، دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی، در حالی که جمعی از بلندپایه‏ترین و دلسوزترین مسئولان نظام، همچون آیت‏ا...‏ بهشتی رئیس دیوان عالی کشور، چهار وزیر، دوازده معاون وزیر و حدود سی نماینده مجلس در آن جلسه حضور داشتند، با بغض منافقان منفجر شد و 72 یار وفادار انقلاب و امام، با ذکر خدا بر لب و بدن‏های پاره پاره، به دیدار حق شتافتند. در پی این حادثه، مردم انقلابی ایران، در سراسر کشور مجالس عزاداری باشکوهی برگزار کردند و با این کار، نفرت عمیق خود را از دشمنان انقلاب و به‌ویژه منافقان نشان دادند.
امام خمینی (ره) درباره این حادثه جان‏سوز فرمودند: «ملت ایران در این فاجعه بزرگ، 72 تن بی‏گناه، به عدد شهدای کربلا از دست داد».
اما عامل اصلی وقوع فاجعه هفتم تیر، استکبار جهانی به سرکردگی امریکا بود. در واقع آنها وقتی نتوانستند از پیروزی انقلاب اسلامی جلوگیری کنند، به توطئه علیه جمهوری اسلامی رو آوردند. البته طرح‌های آنها از جمله حمله نظامی و شکست در صحرای طبس، کودتای نوژه، حمله نظامی صدام حسین و... با شکست مواجه شد.
در داخل کشور با تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی، پایه‌های اصلی نظام مستحکم و مجلس شورای اسلامی به دست نیروهای اصیل انقلابی و متدین افتاد. ارتش و سپاه قدرت یافتند و حزب جمهوری اسلامی نیز در صحنه سیاسی کشور حضور فعالی داشت. در چنین شرایطی که گروهک‌های داخلی مطرود مردم و مسئولان شده و از بعد خارجی نیز نظام اسلامی منسجم و مقتدر شده بود، همه نگاه‌ها و بغض و کینه‌ها متوجه حزب جمهوری اسلامی و دبیرکل آن آیت‌ا... بهشتی شد.
 بنابراین اجرای برنامه‌ای برای حذف ایشان و دیگر اعضای حزب که اکثراً از مجلسیان و سایر قوا بودند، در دستور کار معاندان نظام اسلامی قرار گرفت. البته انفجار دفتر حزب جمهوری معلول عواملی چند بود که از دیگر عوامل این فاجعه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: برکناری بنی‌صدر از فرماندهی کل قوا و ریاست جمهوری، حرکت مسلحانه منافقین، رخنه و نفوذ منافقین در نهادها، احزاب و ارگان‌های اسلامی و انقلابی، کوتاهی در حفاظت از مسئولان و شخصیت‌های نظام، تأثیر تبلیغات سوء و سانسور فکری روی اعضا و هواداران گروهک‌های محارب، قاطعیت، صراحت و سازش‌ناپذیری مسئولان و شخصیت‌های خط امامی، پیروزی‌های ایران در جنگ تحمیلی و موفقیت‌های خط امام در عرصه سیاسی کشور.
امام خمینی (ره) در بخشی از پیام خود درباره هفتم تیر، در مورد خیانت‏های منافقان می‏فرمایند: «می‏خواهید با شهادت رساندن عزیزان ما، این ملت فداکار را از صحنه بیرون کنید. شما تا توانستید به فرزندان اسلام، چون شهید بهشتی و شهدای عزیز مجلس و کابینه با حربه ناسزا و تهمت‏های ناجوانمردانه حمله کردید که آنها را از ملت جدا کنید و اکنون که آن حربه از کار افتاده و کوس رسوایی همه‏تان بر سرِ بازارها زده شد، در سوراخ‏ها خزیده و دست به جنایاتی ابلهانه زده‏اید که به خیال خام خود، ملت شهیدپرور و فداکار را با این اعمال وحشیانه بترسانید و نمی‏دانید که در واژه شهادت، واژه وحشت نیست».
این بود که دست خونین ترور در هفتم تیرماه 33 سال پیش مردی و مردانی را از نظام گرفت که تا سال‌ها خلأ حضور آنها احساس می‌شود. این روز را همچنین می‌توان سالروز پرده‌افکنی از چهره مزورانه منافقان دانست که با غبار آلود کردن فضا، ظلم بزرگی به شخصیت آیت‌ا... بهشتی کردند.