هریک از مدل‌های حکمرانی موجود در دنیا نقش و جایگاهی برای مردم تعریف کرده‌اند.
برخی مدل‌های حکمرانی به گونه‌ای هستند که امر سیاسی را تنها با تأیید رأی مردم مشروع می‌دانند و برخی دیگر امر سیاسی را به تصمیم حاکمان واگذار می‌کنند و به آراء مردم رجوع نکرده و لزومی برای آن نمی‌بینند.
در مدل‌هایی که رأی و خواست مردمی در امر سیاسی مدنظر قرار می‌گیرد، حاکمان خدمتگزار مردم تعریف می‌شوند و جایگاه مردم نقش والایی دارد.
از سوی دیگر در مدل‌های دیگر حکمرانی که مردم در امر سیاسی آن فاقد اثرگذاری هستند، حاکمان خود را در چنان جایگاه بالایی می‌دانند که نه تنها درباره عملکرد خود به مردم پاسخ نمی‌دهند، بلکه مردم نیز حق انتقاد از حاکمان را ندارند.
در قانون اساسی ایران به نقش مردم در حکمرانی توجه شده‌است و مردم می‌توانند از طریق رأی برای قوای مجریه و مقننه از طرف خود نماینده انتخاب کنند، لذا جریان‌ها، گروه‌ها و طیف‌های سیاسی در کارزارهای انتخاباتی اهداف و برنامه‌های خود را معطوف به خدمتگزاری بهتر و بیشتر به مردم عنوان می‌کنند.
آنها اهداف و طرح‌های خود را در راستای رفاه مردم و بهبود زندگی آنها عنوان می‌کنند. با این حال جریان‌های سیاسی پس از به قدرت رسیدن بعضاً به قدری درگیر حواشی و بازی‌های سیاسی می‌شوند که از برنامه‌ها و طرح‌هایی که عنوان کرده‌بودند فاصله می‌گیرند و این امر خواسته یا ناخواسته به کاهش کارآمدی و به دنبال آن سبب نارضایتی مردم می‌شود،زیرا مردم به برنامه‌ها و طرح‌هایی رأی می‌دهند که پوشش‌دهنده خواست‌ها، خلاءها و یا نیازهای آنها باشد تا موجب بهبود شرایط زندگی آنها شود. حواشی و بازی‌های سیاسی که جریان‌ها و مجریان، درگیر آن می‌شوند، می تواند انواع مختلفی داشته‌باشد؛ از حواشی لفظی با رقبا و منتقدان در جنجال‌های رسانه‌ای گرفته تا حواشی در انتصابات یا اجرای برنامه‌ها که همگی موجب هدر رفت زمان و انرژی جریان‌ها و مدیران می‌شود و سبب می‌شود تا از امور اصلی و رسیدگی به امور مردم مغفول بمانند.
محمدرضا باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در راهپیمایی روز 22بهمن گفت: مسئولان نظام عوض دعواهای بی‌ارزش و اختلافات غیرضروری، دست به دست هم بدهند و از خرد جمعی استفاده کنند.
البته این حواشی تنها در سطح کلان نبوده و در سطوح خرد استانی و شهرستانی هم اتفاق می‌افتد؛ از اختلاف نظر مدیران ارشد استان‌ها تا اختلاف نمایندگان برای پیشبرد برنامه‌ها گرفته تا انتصابات و... که سبب می‌شود امور بر زمین بماند یا پیش رفت آنها به کندی انجام بگیرد و مشکلات مردم دوام یابد.
دبیر حزب اعتماد ملی در گفت وگو با همدان پیام گفت: هر طیف و فردی برنامه‌های خود را برای مردم بهتر و سودمندتر می‌داند اما گاهی مدیران و مسئولان پس از انتخاب، ارتباطشان با عامه مردم جامعه قطع می‌شود و برای همین بیشتر به سمت خدمت‌رسانی به همفکران و هم حزبی‌های خود قرار می‌گیرند در حالی که باید برای همه مردم کارها را انجام بدهند و تفاوتی قائل نباشند.
سید افشین ابراهیمی به وجود برخی کانون‌های قدرت در جریان‌های سیاسی اشاره کرد و افزود: هر جریان سیاسی دارای کانون‌های قدرت است و اشخاص برای پیشبرد کارهای خود به آنها مراجعه می‌کنند، زیرا از این طریق بهتر و راحت‌تر اهداف را پیگیری می‌کنند که البته همین موضوع سبب کاهش مشارکت در انتخابات اخیر هم هست چون مردم احساس می‌کنند که اثرگذاری ندارند.
وی در ادامه برخی طرح‌ها و اقدامات مجلس فعلی را نمونه‌ای از کم‌توجهی به مردم دانست و گفت: در انتخابات مجلس یازدهم برخی نمایندگان با کسب درصد پایینی از آراء به مجلس رفتند و در حالیکه مسأله اصلی کشور مشکلات اقتصادی است، می‌بینیم که طرح مقابله با سگ‌گردانی و صیانت از اینترنت یا امثالهم را پیگیری می‌کنند در حالیکه مردم گرفتار مشکلات معیشتی هستند.
