همدانپیام: رمضان ماه میهمانی خدا، ماه رحمت واسعه الهی است. خداوند میفرماید رمضان ماه من است؛ بندگان در این ماه به میهمانی صاحب خانهای میروند که سرشار از مهربانی است.
در دعای جوشنکبیر که مشتمل بر هزار صفت الهی است، جلوههایی از این رحمت مرور میشود. در فراز هفتم میخوانیم «ای نهایت امیدها، ای رساننده عطاها، ای دهنده هدایا، ای روزیرسان مردم، ای برآورده کننده آرزوها و...»
سریالهای مخصوص ماه رمضان فرصتی است که سازندگان برنامههای سیما به دلیل افزايش حجم مخاطب با بهرهگیری از فرصت طلایی، مفاهیم بزرگی را پرورانده و در اختیار مخاطب قرار ميدهند.
در سالهای اخیر شاهد ساخت سریالهایی هستیم که بار تلخی بیشتر از هر مفهومی در آنها به چشم میآید؛ سریالهایی با موضوعاتی چون مرگهای مغزی، اعتیاد، ازدواجهای ناموفق منجر به طلاق، خیانت، درآمدهای نامشروع افراد سرمایهدار و... .
گویی چارچوب کلی این سریالها در اختیار عوامل تولید قرار داده شده است و تولیدکنندگان بر روی این ریل از پیش تعیین شده حرکت میکنند.
شباهت این سریالها در مواردی از مضمون هم فراتر رفته است و به کارگردان، نویسنده، فیلمبردار، لوکیشن، بازیگر و... هم سرایت میکند. نسخهای که قبلاً جواب داده و باید مجدد تکرار شود.
گواه این مدعی سریالهای مدینه و مادرانه است. سریالهای امسال كه تلخي در آن موج ميزند؛ مدینه، فاخته، دیگری است. در سیاستهای کلی صداوسیما عدم تولید سریالهای تلخ عنوان شده، سریالهایی است که موجبات ناراحتی و ناامیدی مردم را فراهم میكند. اما در عمل خلاف این مشاهده میشود.
در سالي که به نام فرهنگ و اقتصاد جهادی مزین است، تولید سریالهایی که در جوانان و جامعه روحیه نشاط، تلاش کارآفرینی، پویش خودباوری و جهاد از خودگذشتگی را منجر شود به فرمایشات مقام معظم رهبری قرابت بیشتری خواهد داشت.
در دورانی زندگی میکنیم که سایه شوم فرهنگ غربی، زندگی خانواده و جوان ایرانی را فرا گرفته است؛ در حالي كه کشور ما از پتانسیل وجود کارگردانانی برخوردار است که امتحان خود را در تولید سریالهای مفهومی، پرمخاطب و مفرح به خوبی و با سربلندی پس دادهاند؛ ساخت سریالهایی چون صاحبدلان، میوه ممنوعه، خانه به دوش، خوشنشینها و... دلیلي بر این ادعاست.
سریالهایی بايد مدنظر قرار گيرد که هم از عهده رسالت جذب مخاطب به سمت شبکههای داخلی به خوبی برآیند و هم مفاهیم و مضامین انسانی، اسلامی و مذهبی را داشتهاند.
بهتر است به جای آنکه در برنامههای متعدد به نمایش افرادی پرداخته شود که به علت نزاعهای خیابانی، اسیر زندان و چوبه اعدام شدهاند و به دنبال کسب رضایت ولیالدم هستند، سریالهایی ساخته شود که روحیه امید، نشاط، تحملپذیری، صبر، احترام به حقوق همدیگر و... وجود داشته باشد.
فرصتها چون ابر درگذرند، فرصتها را غنیمت شمریم.
علی شیرافکن، مدرس دانشگاه و آموزشوپرورش
