اسطوخودوس از گیاهان گلدار متعلق به خانواده نعناعیان است که برگ‌های دراز و باریک دارد و گل‌های آن، کوچک خوشه‌ای به رنگ‌های آبی، بنفش و قرمز تیره هستند.
برای مدت های طولانی در طب سنتی ایران اسطوخودوس به منظور درمان برخی از بیماری های عصبی نظیر صرع، بی خوابی، بی قراری و وسواس مورد استفاده قرار گرفته است.
براساس مطالعات صورت گرفته این گیاه اثربخشی قدرتمندی در درمان بیماری های سیستم عصبی، ضربات مغزی و آسیب های نخاعی داشته است. شیخ الرئیس ابن سینا طبع این گیاه را در درجه اول گرم و در درجه دوم خشک دانسته است.
اسطوخودوس جزء داروهای دافع بلغم(یکی از اخلاط چهارگانه در علوم قدیم با ویژگی سرما و رطوبت) و از عوامل درمان سوءمزاج محسوب شده و برای درمان امراض سیستم عصبی مناسب و در زمره بهترین داروهای پاک کننده و تقویت کننده سیستم عصبی محسوب می‌شده است.
همچنین برای درمان گوش درد و برطرف کردن رطوبت سیستم عصبی کودکان نیز توصیه شده است.
اسطوخودوس گیاه منعطفی است و در بیشتر نقاط دنیا می‌روید، حتی به عنوان گیاه آپارتمانی هم می تواند رشد کند اما نیاز به حداقل ۸ ساعت آفتاب مستقیم دارد تا گرم و خشک شود.
لاوندر گیاهی چند ساله است و به ارتفاعی حدود نیم متر با شاخه های سبز رنگ می‌رسد که برگ های سبز دارد و نهایتاً گل‌های آن به رنگ بنفش هستند و قسمت مورد استفاده این گیاه، همین گل‌ها و سرشاخه‌های گلدار آن است.
این گیاه دارای ۳۹ گونه است که Lavandula angustifolia رایج ترین آن است. همه ساله زمین های زراعی وسیعی در کشورهای فرانسه، روسیه، بلغارستان، ژاپن، آمریکا و مجارستان برای کشت اسطوخودوس اختصاص می‌یابد.
روش مرسوم تکثیر این گیاه از طریق قلمه زدن است. ابتدا قلمه‌ها در محل مناسبی مانند گلخانه‌ها، برگدار و ریشه‌دار شده سپس به زمین اصلی منتقل می‌شوند. از طریق بذر و خوابانیدن نیز این گیاه قابل تکثیر است. دوره رویشی اسطوخودوس بسیار طولانی است و معمولاً ۲۰ تا ۳۰ سال عمر می‌کند و ۱۵ تا ۲۰ سال بازدهی اقتصادی دارد.
در طول رویش به تابش نور فراوان و هوای گرم با رطوبت کم نیاز دارد. تحقیقات نشان می‌دهند مقدار و کیفیت اسانس با نور رابطه مستقیم دارد به طوریکه با کشت اسطوخودوس در مناطقی که فاقد نور کافی باشند، از مقدار اسانس گل ها کاسته شده و البته مهمتر از آن موجب کاهش ترکیبات استری نظیر لینالیل استات موجود در گیاه می‌شود.
آبیاری زیاد سبب کاهش چشمگیر اسانس(به مقدار ۳۰ تا ۵۰ درصد) و ترکیبات تشکیل دهنده آن می‌شود. این گیاه از مرحله تشکیل گل قادر است خشکی را برای مدت طولانی تحمل کند و به منظور کشت وسیع به هدف زیباسازی شهری و یا تولید اسانس و استفاده در صنعت داروسازی می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.
خواص دارویی اسطخودوس بسیار زیاد است که در این مقاله به بخشی از آن اشاره شد. چای و دمنوش اسطخودوس در طب سنتی برای درمان بی خوابی، استرس و اضطراب، کاهش فشارخون بالا، پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی، درمان معده درد و حالت تهوع، آکنه و جوش صورت و سردرد و میگرن مفید است.
اسطوخودوس یکی از خوشبوترین گیاهان دارویی در جهان است که باعث آرامش شده و از بهترین روش‌های طبیعی برای درمان بی‌خوابی شبانه به حساب می‌آید. برای داشتن خوابی آرام یک قاشق غذاخوری از گل‌های خشک شده اسطوخودوس را به دو فنجان آب جوش اضافه کنید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند تا دم بکشد، مقداری عسل طبیعی به آن اضافه کنید و بنوشید./منبع ایسنا
