اجارهبها در محلات پایین شهر همدان تورم بیشتری نسبت به بالای شهر دارد
اجارهبها در همدان 2تا 3برابر افزایش یافته است
در 2سال گذشته مهاجرت معکوس به واقعیت پیوسته است.
در دههای گذشته، تقریباً هیچیک از سیاستها برای مهاجرت معکوس نتیجه نداد، اما در 2سال گذشته علاوه براینکه برخی روستاییانی که در چند دهه گذشته به شهر مهاجرت کرده بودند به روستاها بازگشتهاند برخی شهرنشینان کمدرآمد نیز با چندبرابر شدن اجارهبها در سالجاری، تن به حاشیهنشینی دادهاند.
بخصوص امسال سالی است که بسیاری از مستأجران در فصل جابجاییها به روستاها بازگشتند و شهرنشینان نیز با رشد منفی در محلاتی با چند درجه پایینتر سکونت گرفتند. با افزایش قیمت باغات چسبیده به شهر، در چند سال گذشته، نیز بسیاری از شهرنشینان در روستاهای دورتر باغ، خانهباغ و ویلا خریده و به زندگی اجارهنشینی خود در محلات متوسط به پایین شهر ادامه دادهاند.
طبق گزارشهای میدانی، واحدها و طبقات در مناطق پایینتر شهر با رشد افزایش اجارهبهای بیشتری نسبت به مناطق بهتر شهر مواجه شدهاند.
بر اساس اطلاعات غیررسمی، میزان تورم اجارهبها در تیرماه سالجاری نسبت به مدت مشابه در سال گذشته 48درصد، تیرماه نسبت به خرداد سالجاری 3درصد و مرداد نسبت به تیر نیز 3/2درصد افزایش داشته است. اما منابع معتبر محلی از افزایش حداقل 2تا 3برابری اجارهبها در محلات پایین شهر همدان خبر میدهند و مستأجران نیز این میزان افزایش را تأیید میکنند.
اغلب مهاجرتها در مناطق حاشیهای مانند چرمسازی و 600دستگاه رخ داده است. بر این اساس، با کنار نیامدن صاحبخانهها، اغلب مستأجران با 30میلیون مبلغ رهن و 2میلیون تومان اجارهبها نتوانستهاند در این مناطق بمانند و به روستاها بازگشتهاند.
اما در حال حاضرخضر و سیلو ارزانترین محلات برای اجارهنشینی هستند؛ به طوریکه میانگین اجارهبها حدود 50میلیون رهن و 2میلیون تومان ماهانه است.
به گفته یک کارشناس مسکن، با افزایش قیمت مصالح، حقوق کارگر، هزینههای خدماتی و ساخت ساختمان و مهمتر از اینها عرضه و تقاضا باعث بروز تورم بیسابقه در بخش مسکن شده است. اما در موارد بسیار زیادی درصد رشد اجارهبها در مناطق پایین شهر قابل توجهتر از افزایش قیمتها در بالای شهر است چون اجارهبها تنها منبع درآمد بسیاری از مالکان این نواحی است و با تورم عمومی حاکم بر جامعه و مخصوصاً کالاهای اساسی و هزینههای اولیه زندگی نمیتوانند امورات خود را با اجارههای پایین بگذرانند. به همین دلیل با اتکا به شایعات حاکم در جامعه سعی میکنند اجارهبها را تا حد ممکن بالا ببرند و از شرایط بهوجودآمده به نفع خود استفاده کنند.
وی ادامه داد: امسال شاهد کوچ شهرنشینان از بالای شهر به مناطق متوسط و از مناطق متوسط به سمت پایین و از مناطق پایین و حاشیه شهر به روستاها بودهایم.
این کارشناس مسکن گفت: افراد متوسط مبلغ مشخصی برای رهن و اجاره در دست دارند که دیگر کفاف پرداخت اجارهبها در منطقهای که زندگی میکنند را نمیدهد اما پاسخگوی واحدهای مناطق پایینتر است و درصورتی که نتوانند مبلغ قابل توجهی به میزان آن اضافه کنند، میتوانند اجارهبها در پایین شهر را پرداخت میدهد، بنابراین با قیمتهای پیشنهادی راحتتر کنار میآیند و نیاز صاحبخانهها را تأمین میکنند.
در واقع ناراحتی آنها از میزان پرداخت نیست بلکه نگرانیشان از رشد منفی خود و زندگی در مناطق پایینتر است پس اجارهبهایی که در وسط شهر پرداخت میکردند یا حتی با کمی افزایش به صاحبخانه دادن فشاری به آنها وارد نمیکند. با استفاده از این موقیعیت صاحبخانهها در حاشیه شهر بهراحتی توانستهاند قیمت اجارهبها را تا چند برابر بالا ببرند.
یک کارشناس دیگر هم گفت: با شایعهپراکنی بسیاری از مشاوراملاکیها و افزایش قیمتهای سوری توسط آنها، مردم به این باور رسیدند که قیمتها بهشدت بالارفته و اجارهها را حتی بیش از تورم مسکن افزایش دادند اما واقعیت طور دیگری بود و بسیاری از صاحبخانهها با مراعات احوال مستأجران، قیمتهای منطقیتری پیشنهاد دادند.
یک مستأجر هم گفت: در 2سال گذشته نهایتاً با 30میلیون رهن و 2میلیون و 500هزار تومان اجاره در منوچهری زندگی کردهام اما امسال صاحبخانه مبلغ را تا 4برابر اضافه کرد و برای تمدید قرارداد پیشنهاد 100میلیون رهن و 3میلیون تومان مبلغ ماهانه را داد. اغلب قیمتها در کوچههای اطراف به همین میزان بالا رفت.
به همین دلیل خیلیها به روستا رفتند اما بنده بخاطر شغل و مدرسه فرزندانم مجبور بودم حتماً در شهر زندگی کنم، تمام طلاهای همسرم را فروختیم و با 100میلیون رهن و 4میلیون اجاره، واحدی در حوالی اعتمادیه پیدا کردیم. سخت بود اما بالاخره پول را جور کردیم و از روی خوششانسی واحد مرتبی با این قیمت پیدا کردیم.
وی ادامه داد: در اعتمادیه هم واحد با این قیمت زیاد نبود اما وسط شهر طبقات فراوانی با این قیمت بودند. در صورتی که در این سالها فکر میکردیم با پولی که ما داریم هیچوقت نمیتوانیم در محله بهتری زندگی کنیم. این تفکر اغلب حاشیهنشینان است و جرأت امتحان کردن هم ندارند. به همین دلیل هم اغلب همسایگان ما امسال به روستاهایشان مهاجرت کردند.
با رجوع به قیمت مسکن در 30 تا 35سال گذشته، متوجه میشویم قیمتها بیش از 3هزار برابر شدهاند. اکنون متوسط قیمت هر مترمربع از خانههای همدان حداقل 40میلیون تومان است، با توجه به این که پایه حقوق کارگران نزدیک به 8/5میلیون تومان در نظر گرفته میشود، مدت زمان انتظار برای خانهدار شدن به بیش از 100سال میرسد.
برآورد امسال این است که تورم حداقل بین ۳۰ تا ۳۵ درصد باشد، اگر تورم در این محدوده باشد، مجدداً شاهد رشد در قیمت مسکن خواهیمبود.
در چنین شرایطی اجارهنشینی در استان روبه رشد است. بهطوریکه براساس سرشماری سال 95 در استان همدان 124 هزار و 783 خانوار مستأجر بودهاند در حالیکه در سال 90، 103 هزار و 920 خانوار مستأجر بوداند.
طبق آمار غیررسمی نیز تعداد مستأجران در 7سال گذشته با رشد بیشتری نسبت به سالهای قبل مواجه شده و این رشد در 3سال گذشته بیشتر از هرسالی بوده است.
کارشناسان بر این باور هستند که با تورم سالانه، فاصله و مدت زمان انتظار برای تهیه مسکن روبه افزایش است و تبدیل به آرزویی برای مردم میشود.
