همدان‌پیام: اين آن برزيل هميشگي نيست. آنها نشان دادند كه ميزبان جام‌جهاني بودن چقدر سخت است.
درست است كه هالك و فرد حتي سايه‌اي از مهاجمان قدرتمند سال‌هاي پيش برزيل هم نيستند ولي آنها نيمار را در كنارشان دارند. نيماري كه با توپ جادو مي‌كند و اگر بازي هميشگي خود را به نمايش بگذارد مي‌تواند يك تنه نتيجه بازي را عوض كند.
درست است كه مارسلو و آلوز آن مدافعان مستحكم سال‌هاي پيش نيستند و آن حركات انفجاري هميشگي را نمي‌توان در آنها ديد، اما سلسائو گرانترين خط دفاع دنيا را دارد. تياگو سيلوا و داويد لوييز اين روزها بهترين مدافعان وسط جهانند.
و اين درست است كه هافبك‌هايشان خيلي نامي نيستند ولي مطمئناً اسكار، راميرز، فرناندينيو و... از هافبك‌هاي شيلي سرشناس‌ترند و مهمتر از همه مغزهاي متفكري چون اسكولاري و پري یرا آنها را رهبري مي‌كنند.
پس شايد مشكل آن هفتاد، هشتاد هزار نفر روي سكوها باشند يا آن ميليون‌ها نفري كه پاي تلويزيون‌ها و يا در كوچه و خيابان‌ها در حال تماشاي برزيل ميزبانند.
تيم برزيل مي‌ترسد. ترسي كه در جام كنفدراسيون‌ها همراهشان نبود. آنها اينقدر از شكست و ترك جام مي‌ترسند كه نمي‌توانند بازي هميشگي‌شان را انجام دهند و در نهايت اين تير دروازه است كه بايد نجاتشان دهد.
تير دروازه‌اي كه وقتي آخرين پنالتي شيلي به آن برخورد كرد با اينكه خيلي‌ها ترجيح مي‌دادند طراوت و شادابي فوتبال برزيل در جام بماند ولي همان‌ها نيز از ته دل براي خورخه سامپائولي و مردانش آه كشيدند.
جنگندگي، پاس‌هاي كوتاه عالي، رد شدن از بين مدافعان قدرتمند برزيلي، هماهنگي الكسي سانچز و آرتورو ويدال، كار خوب ريكاردو براوو همه و همه اينقدر زيبا بودند كه دل همه فوتبال‌دوستان برايشان تنگ می‌شود.
آنها با حذف اسپانياي مدافع عنوان قهرماني، صعود كردند ولي حتي براي يك لحظه اجازه ندادند جاي خالي ماتادورها در اين بازي احساس شود.
به هر حال اين برزيل نه چندان خوب بايد حالا بدون نيمار به مصاف كلمبياي اين روزها آماده با جيمزرودريگز فعلاً آقاي گل برود.
بايد ديد آنها مي‌توانند از سد خوزه پكرمن و تيمش نيز بگذرند يا اينكه پس از اين بازي همه‌مان خواهيم گفت كاش اين شيلي بود كه پيروز از ورزشگاه مينيه‌رو خارج مي‌شد.
