گفت‌وگو با دختری که از روستا به تیم ملی رسید

بانوان همدانی، مستعد درخشش در جهان و المپیک

 تا همین چند سال پیش اگر اسمی از کاراته همدان به گوش اهالی ورزش می‌خورد، ذهن‌ها بیشتر به چند مدال و عنوان آقایان در سطح ملی معطوف می‌شد. اما اگر الان از افتخارآفرینی دختران ارزنده همدان در سطح مسابقات آسیایی و جهانی حرف برنیم، شاید باورش برای خیلی‌ها آسان نباشد. افتخاراتی که علاوه‌بر برنامه‌ریزی خوب هیات کاراته، ماحصل پشتکار و عشق بالای مربیان به قهرمان‌پروری است.

در این میان یک نفر بیش از بقیه کاراته بانوان همدان را به مسیر خوشبختی سوق داده و طلایه‌دار است. کسی که با پرورش شاگردان نامداری همچون یلدا بیرانوند و مائده زارعی، این رشته را به مرز خودباوری رسانده و امروز اگر اسمی از دختر کاراته‌کایِ همدانی به میان بیاید، لرزه بر اندام رقبا خواهد افتاد. از فائزه ترکمان حرف می‌زنیم.

مربی تیم ملی کاراته در رده سنی امید. همین مربی‌گری در تیم ملی هم خود برگ زرین دیگری در افتخارات این ورزش است. با او هم‌کلام شده‌ایم تا روند موفقیت‌های کاراته بانوان از همان ابتدا تا امروز را برایمان شرح دهد. دختری که از سال 80 وارد کاراته شده و از سال 88 به جرگه مربیان پیوسته و کارشناس ارشد مدیریت ورزش است. خواندن مصاحبه با این مربی خالی از لطف نیست:

 کمی از زندگی خودتان بگوئید؟

من از سال 80 کاراته را زیر نظر خانم سپیده و سولمازخاموشی آغاز کردم. اولین ورزشکار خانمی که از استان همدان به مسابقات برون‌مرزی اعزام شد، من بودم. سال 87 عنوان برترین بانوی ورزشکار استان را به دست آوردم و در همان سال‌ها قبل از ورود به عرصه مربی‌گری، در مسابقات آسیایی سریلانکا مدال طلا را کسب مردم. چندین مدال کشوری، دعوت به اردوی تیم ملی و کسب عناوین مختلف بین‌المللی، نتیجه فعالیت هشت ساله‌ام به عنوان ورزشکار در رشته کاراته بود.

 چه شد که کاراته بانوان بعد از افتخارآفرینی‌های شما توسعه پیدا کرد؟

سال 88 الله‌کرم شهگل رئیس هیات کاراته شهرستان کبودراهنگ از من خواست تا کاراته بانوان را راه‌اندازی و تسعه بدهیم. نکته جالب اینکه در یکی از روستاهای "قپاق‌تپه" کبودراهنگ کار را استارت زدیم. من ساکن همدان بودم و در هفته سه روز به این روستا می‌رفتم تا کار را زیرنظر داشته باشم. بعد از این روستا در پایگاه نوژه کاراته بانوان آغاز به فعالیت کرد و سپس این توسعه به شهرستان کبودراهنگ رسید.

 آغاز درخشش بانوان کاراته‌کا از کجا بود؟

سال 92 استعدادیابی را از ورزشکاران پایگاه نوژه و شهرستان آغاز کردیم. چند سال روی بچه‌ها کار شد تا اینکه سال 97 برای اولین بار دختران همدانی موفق به حضور در مسابقات کاراته‌وان ایران شدند و یلدا بیرانوند در این رویداد موفق به کسب مدال شد. مدالی که به‌نوعی حکم انتخابی تیم ملی را هم داشت. سال بعد اوج درخشش ما بود و 11 مدال در رده‌های پایه گرفتیم تا پرافتخارترین تیم لقب بگیریم.

 همین روند باعث ملی‌پوش شدن ورزشکاران شد. درست است؟

بله؛ وقتی این افتخارآفرینی‌‌ها رقم خورد، به این نتیجه رسیدم که می‌توانیم ملی‌پوش تحویل دهیم. چیزی که تا قبل از آن هیچوقت در تیم ملی بانوان نداشتیم. در همان سال 98 که اوج موفقیت کاراته بانوان بود، یلدا بیرانوند و مائده زارعی در مسابقات استعدادهای برتر کشور روی سکو رفته و وارد اردوهای تیم ملی شدند. اما متاسفانه کرونا شیوع پیدا کرد و دو سال تمام اردوها و مسابقات تعطیل یا نیمه‌تعطیل بود. بعد از کرونا اولین رویداد، مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور در سال 1400 بود که در آن مائده زارعی مدال نقره را تصاحب کرد.

 پس مائده زارعی ملی‌پوش شد؟

دقیقا همین‌طور است. زارعی وارد اولین مرحله از اردوی تیم ملی نوجوانان شد و در مرحله بعدی هم تمامی انتخابی‌ها را با برد پشت سر گذاشت تا نفر فیکس وزن مثبت 54 کیلوگرم نوجوانان شود. به پیشنهاد ستاره موسوی سرمربی تیم ملی من هم به‌عنوان مربی وارد کادرفنی شدم. در کنار او، یلدا بیرانوند هم با درخشش در انتخابی‌ها وارد تیم ملی جوانان شد تا با دو ملی‌پوش تاریخ‌ساز شویم.

 از اولین مسابقه برون‌مرزی که اعزام شدید بگوئید.

سال 1400 در مسابقات قهرمانی آسیا در قزاقستان یلدا بیرانوند مدال برنز گرفت، اما مائده زارعی با اینکه انتخابی راحت‌تری نسبت به بیرانوند داشت، به‌خاطر عدم تجربه کافی و فشار و استرس بالا دستش از مدال کوتاه ماند. سال بعد یک اردونشین دیگر هم اضافه کردیم و محیا نادری موفق شد با مدال‌آوری خود را به کادرفنی تیم ملی معرفی کند. البته به جز یلدا بیرانوند، دیگر قهرمانان ما موفق به کسب جواز حضور در مسابقات جهانی نشدند. بیرانوند هم که به مسابقات جهانی رفت موفق به کسب مدال نشد، اما این چرخه به ما ثابت کرد که روزهای بهتری در پیش داریم.

 چقدر می‌توان امیدوار بود به تداوم این روند خوب و افتخارآفرینی‌ها؟

من این قول را می‌دهم که کاراته بانوان همدان روزهای درخشان‌تری پیش‌رو دارد. قبل از سال 98 هم مدال کسب می‌شد اما باور داشتم که روزهای خوبی برای کاراته از راه خواهد رسید و قهرمانان خوش‌نامی به کشور معرفی می‌کنیم. موضوع دیگر اینکه سال 1400 همه‌چیز دست به دست هم داد تا ما دیده شویم. مدیرکل وقت ورزش و جوانان به ما انگیزه داد و مهمتر از آن زحمات و حمایت‌های رئیس هیات کاراته که باعث شد این روند خوب شکل بگیرد. یک مسئول ورزشی و کاربلد تاثیر زیادی در موفقیت‌ها دارد و موجب می‌شود قهرمانان و مربیان خود را باور کنند. ضمن اینکه ما در توابع همدان به‌خصوص نهاوند و کبودراهنگ استعدادهای خیلی خوبی داریم که می‌توانند ملی‌پوش شوند.

 پس به نظر شما نقش یک رئیس هیات در نتایج خیلی پررنگ است.

خیلی بیشتر از چیزی که فکرش را کنیم. رئیس فعلی هیات کاراته با ایجاد روحیه وفاق و همدلی در خانواده کاراته، موجبات توسعه این رشته را فراهم کرد. مدیری که از جنس ورزش باشد، قهرمان و مربی را درک می‌کند و این خیلی مهم است.

 حرف پایانی؟

باید از دکتر وفائی ریاست هیات کاراته که با حضور در هیات، انرژی مضاعفی به دختران کاراته‌کا دادند نهایت قدردانی را داشته باشم. ما به‌خاطر زحمات رئیس هیات، تمام تلاش خود را به کار می‌گیریم تا روزهای بهتری برای ورزش استان خلق کنیم. همچنین می‌خواهم از الله‌کرم شهگل تشکر کنم که پایه‌گذار کاراته بانوان از شهرستان کبودراهنگ بودند.