گام لرزان بلندقامتان در ايستگاه نخست ريو

بدبين‌ترين هوادار و علاقمند به واليبال كشورمان هم تصور اين را نداشت كه تيم ملي در نخستين گام از المپيك شكستي تلخ و دور از باور برابر تيمي كه مدعي اصلي كسب عنوان در ريو نيست را تجربه كند.
شاگردان "رائول لوسيو لوزانو" نخستين دیدار خود را در حالی به آرژانتین واگذار کردند که هیچ کدام از بازیکنان نمایش همیشگی خود را نداشتند.
تجربه المپیک برای والیبال ایران دور از تصورات رقم خورد، جایی که انتظار می‌رفت آرژانتینی که 2 بار پی در پی مغلوب ایران شده بود سکوی پرتاب برای صعود به مرحله بعدی باشد اما این طور نشد. بی‌تجربگی در المپیک نقش مؤثر خود را در شکست ایران کاملاً نشان داد و در طرف مقابل آرژانتینی‌ها در کمین اشتباهات شاگردان لوزانو نشسته و بیش از اینکه از نقشه‌های خودی استفاده کنند، نهایت بهره را از اشتباهات بازیکنان ایران کردند.
خانه‌تكاني در تيم
سعید معروف، شهرام محمودی، میلاد عبادی‌پور، حمزه زرینی، محمد موسوی، عادل غلامی و مهدی مرندی نفراتی بودند که لوزانو برای آغاز بازی به میدان فرستاد. پیش‌بینی‌های زیادی در مورد ترکیب احتمالی ایران می‌شد اما سرمربی تیم چند تغییر عمده داشت که در طول بازی ارنج تیم جا‌به‌جایی‌های زیادی داشت. غفور جایگزین محمودی شد، قائمی به جای زرینی به زمین آمد و میرزاجانپور هم جای عبادی‌پور را در زمین گرفت اما هیچ یک از این تعویض‌ها پاسخ مثبت نداد تا بازی در پایان 3 بر صفر شود.
 ربودن گوي سبقت در بدترين زمان ممكن
ست‌های اول و دوم شانس اول برد در بازی ایران بود اما در هر 2 بار آرژانتین در امتیازات 23 به بعد خود را رساند و برنده بازی شد، نه با استفاده از تاکتیک خاصی، تنها با استفاده از اشتباهات بازیکنان ایران.
امتیازاتی که بچه‌های ایران می‌توانستند ست را به سود خود کنند اشتباهات فردی سراغ‌شان می‌آمد و همین غفلت در یک امتیاز کافی بود تا با تجربه‌های آرژانتینی ست را برای خود کنند. ایران در ست اول 23 بر 22 با تک دفاع شهرام محمودی پیش افتاد اما 2 پاس بی‌دقت توپ را به آرژانتینی‌ها رساند تا کار را تمام کنند. همین اتفاق در ست دوم رخ داد جایی که 21 بر 20، 22 بر 21 ایران جلو بود اما باز هم 2 دریافت اشتباه در همان امتیازی که باید برد اتفاق می‌افتاد سرنوشت برنده بازی را تغییر داد.
 آقاي خاص فوق‌العاده بود
آرژانتین در 2 مقطع در 2 ست ابتدایی بازی عقب افتاد و 2 تایم اوت به موقع آنها را به زمین بازگرداند. مشابه مشکلی که ایران داشت برای آنها هم پیش آمد جایی که پشت خط زن آرژانتین، گونزالس روز خوبش نبود اما در همان ست اول جای خود را به ذخیره خود داد تا برونو لیما با ورودش برد را برای آرژانتین به همراه بیاورد.
این همان اتفاقی بود که برای ایران نیفتاد به طوری که مثل تمام ستاره‌های والیبال جهان چند بازیکن ایرانی هم روزشان نبود اما وقتی جای خود را به بازیکنان ذخیره دادند که کار برای جبران سخت شده بود. ولاسکو با 2 تایم اوت به موقع و یک تعویض مؤثر در همان ست اول از باخت تیمش جلوگیری کرد اتفاقی که برای ایران هم می‌توانست بیفتد.
 روز خوب بزرگ تيم
"فاکوندو کونته" به دلیل مصدومیت 2 بازی آرژانتین در لیگ جهانی را مقابل ایران از دست داده بود اما او حالا بازگشته است و به تنهایی عصای دست ولاسکو بود.
در آماری فوق‌العاده کونته به تنهایی 21 امتیاز برای آرژانیتن گرفت و یکی از بهترین نمایش‌های خود را در بازی مقابل ایران به نمایش گذاشت.
او در کنار تمام این امتیازات در دریافت نخست هم عالی ظاهر شد و کار را برای دچکو در تقسیم پاس راحت کرده بود. پیش‌بینی می‌شد بازگشت او کمک بسیاری برای آرژانتین باشد اما شاید خود ولاسکو هم تا این شدت از او انتظار نداشت.
 سقف بزرگ المپیک
اینکه والیبال برای نخستين بار در المپیک به میدان می‌رود برای ورزش ایران افتخار محسوب می‌شود و باز هم اینکه والیبال ایران توانایی برد مقابل تمام تیم‌های جهان را دارد که از قبل ثابت شده است اما فضای سنگین المپیک برای بازیکنان ایران کاملاً مشهود بود و بازی در این شرایط بسیار سخت است.
بازی نخست مقابل آرژانتین جوی بسیار شبیه به نخستين بازی‌های ایران در لیگ جهانی داشت همان بازی‌هایی که ایران خوب آغاز نمی‌کرد اما در ادامه فوق‌العاده می‌شد، دقیقاً شبیه به بازی‌هایی که ناامیدانه لیگ جهانی را مقابل آرژانتین آغاز کردیم اما در پایان فینال را دیدیم و چهارم شدیم.
صعود 4 تیم از گروه 6 تیمی این آسودگی خاطر را به همراه دارد که در ادامه راه بازیکنان فرصت خوبی برای جبران دارند و با کمی تسلط بیشتر می‌توان همان تیمی شد که حریف سرسخت قدرت‌های جهان است.
هنوز نه شانسی از ایران گرفته شده است و نه معادلاتی بر هم خورده فقط یک ویژگی به تیم ایران اضافه شد و آن هم تجربه یک بازی المپیکی است و جوی که تا پیش از بازی با آرژانتین زیاد آشنا نبود حالا آشناست و در بازی‌های آینده قطعاً بازیکنان با تجربه‌تر عمل می‌کنند و البته سرمربی با دانش تيم.