فردا روز خاصي براي فوتبال ايران است. روزي كه به بهانه ديداري خيريه، بزرگان دنياي فوتبال در تهران پا به توپ خواهند شد. مسابقه‌اي كه فرصتي مغتنم برای ایران است تا چهره فرهنگی خود را بار دیگر به دنیا نشان دهد.
فردا قرار است روزی به یادماندنی در تاریخ فوتبال ایران باشد. جمعی از ستارگان فراموش نشدنی فوتبال به تهران می‌آیند و در ورزشگاه پرخاطره آزادی رودرروی ستارگان همیشگی فوتبال ایران صف‌آرایی می‌کنند. این دیدار از چند جهت قابل بررسی و دارای اهمیت است. اقدام صحیح درباره این بازی، آبرو و اعتبار و اقدام نامناسب و ناقص بی‌آبرویی برای فوتبال ایران به بار می‌آورد.
تاکنون چند بار فرصت فراهم شده تا تعدادی از بهترین‌های فوتبال جهان پا به ورزشگاه آزادی بگذارند و مقابل چشم هزاران هوادار ایرانی فوتبال، طنازی کنند. بایرن مونیخ، تیم ملی آلمان و تیم پیشکسوتان میلان نمونه‌هایی از این دست هستند.
هر 3 نمونه خاطرات شیرینی برای فوتبال ایرانی به یادگار گذاشته اما برخی مشکلات و ناهماهنگی‌ها پای طاووس این بازی‌ها بودند و موجب شدند برخی دلخوری‌ها و رنجش‌ها پیش بیاید.
تجربه نشان داده هرگاه پای برگزاری چنین رویدادهای بزرگ و جهانی در میان بوده کمیته برگزاری مسابقه لنگیده و شرایط آنطور که باید شکل نگرفته است.
در لیگ برتر ایران یکی، 2 سال است که مراسم و جشن‌های قهرمانی با سر و شکل نسبتاً قابل قبول برگزار می‌شود. تا پیش از این برگزاری یک مراسم در خور شأن فوتبال ایران و هوادارانش آرزوی دست نیافتنی به نظر می‌رسید. اکنون هم این امید می‌رود که مراسم و مسابقه فردا منظم، هماهنگ و قابل قبول برگزار شود. چندی است ایران در مجامع جهانی مورد توجه عام و خاص قرار گرفته و به‌ویژه پس از توافق هسته‌ای با کشورهای 1+5 این توجهات بیشتر هم شده است. شاید حضور ستارگان جهان در ایران با این توافق و اجماع جهانی به سود ایران بی‌ارتباط نباشد. در نتیجه برگزاری این مسابقه که قطعا بازتاب جهانی زیادی خواهد داشت فرصت مناسبی برای شناساندن ایران به کسانی است که نگاه درست و کاملی از ایران و ایرانی ندارند. تصور کنید مردمی که تاکنون از ایران فقط تبلیغات منفی رسانه‌های خارجی را دیده‌اند و شناخت خوبی از ایرانیان ندارند، مسابقه خیریه ستارگان جهان و ایران را از طریق رسانه‌ها ببینند و اخبارش را پیگیری کنند.
اگر در چنین شرایطی تصویری که از ایران به دنیا مخابره می‌شود مملو از ناهماهنگی، شلوغی، فرهنگ غلط و هرج و مرج باشد، دیگر چگونه می‌توان چهره غلطی که از ایران در ذهن جهانیان نقش بسته را زدود؟ عقل سلیم حکم می‌کند که در چنین اوضاع و احوالی از تک‌تک فرصت‌ها به بهترین شکل استفاده کرد تا چهره ایران در دنیا هرچه بیشتر و بهتر نمایانده شود. برگزارکنندگان بازی باید تمام هم و غم خود را برای برگزاری خوب این مسابقه و مراسم و ضیافت‌های قبل و بعدش صرف کند. هر یک از ستارگانی که امروز و فردا به ایران می‌آیند پس از بازگشت به کشورهای خود سفیرانی خواهند بود که از فرهنگ و نظم و آداب ایرانیان سخن خواهند گفت. دیدار با ستارگان جهان از این جهت 2 راهی نام و ننگ است.
آنچه در زمین مسابقه و مراسم خارج از آن رخ می‌دهد آینده‌ای است روبه‌روی چهره ایران که تصویرش مستقیم روی آنتن رسانه‌های خارجی قرار می‌گیرد و ایران و ایرانی را به جهان بازتاب می‌دهد.
