بازی ایران و قطر برای هر 2 تیم حايز اهمیت بسیاری است که همین موضوع موجب افزايش حساسیت این بازی شده است. قطر با توجه به باخت پرگل در بازی نخست، مطمئناً برای برد وارد زمین خواهد شد که شانس حضور در مرحله حذفی را پیدا کند و ایران نیز برای اینکه سرگروه این گروه شود و در مرحله حذفی به ژاپن نخورد به دنبال 3 امتیاز این بازی خواهد بود. همین استراتژی نوید یک بازی هجومی از هر 2 تیم را می‌دهد. مطمئناً کي‌روش و شاگردانش با تفکر بهتر وارد زمین خواهند شد و قطر با آنالیز بازی ایران و توجه به نقاط‌قوت و ضعف تیم ایران بازی خواهد کرد.
اگر بخواهیم 3 لحظه حیاتی در فوتبال را مورد بررسی قرار دهیم زمانی که تیم ما مالکیت توپ را دارد، زمانی که مالکیت توپ در اختیار حریف قرار دارد، زمان انتقال از دفاع به حمله و حمله به دفاع مي‌باشد.
ایران در کار تدافعی زمانی که در هر جا توپ را از دست می‌داد از همان مکان پاس در دستور کار قرار داشت و اگر موفق به دریافت دوباره توپ نمی‌شد، بازیکنان به سازمان دفاعی خود برگشته و تمرکز بازیکنان در پوشش‌هاي مناسب و ایجاد برتری عددی در مواجه با بازیکنان حریف بود و سعی می‌کردند با تمام بازیکنان مانع عبور توپ به یک‌سوم دفاعی ایران بشوند که مطمئناً در بازی با قطر این تاکتیک مدنظر قرار خواهد گرفت تا تيم ايران به بسته نگه‌داشتن دروازه خود تداوم دهد.
ایران در بازی با بحرین با سیستم 1-3-2-4 بازی کرد که احتمالاً با همین سیستم با قطر بازی خواهد کرد. در این سیستم 2 مدافع کنار در حمله شرکت می‌کنند. ایران از سمت راست حملات گسترده‌ای انجام داد که با بازی ترکیبی در این جناح وریا غفوری چندبار توانست تا یک‌سوم دفاعی حریف نفوذ و سانتر مناسب ارسال کند. ولی در قسمت چپ طبق نظر کادر فنی نفوذ چندانی انجام نشد و با نفوذ رو به جلو غفوری اکثر زمان بازی تیم ایران با 3 دفاع کار می‌کرد.
به نظر بنده مهمترین عامل در موفقیت یا عدم موفقیت یک تیم عملکرد تیم در سرعت انتقال توپ از حمله به دفاع یا دفاع به حمله است که ایران در انتقال دفاعی بسیار خوب عمل می‌کند، ولی در انتقال حمله ما باید برنامه‌ریزی بهتری در این امر داشته باشیم تا بتوانیم از فضاهایی که قطر در این بازی به ما خواهد داد حداکثر استفاده را کنیم به همین دليل پاس‌های صحیح و رو به جلو و همچنین حمایت و برتری عددی در حمله می‌تواند ما را به این هدف برساند؛ زیرا در بازی بحرین تیموریان و نکونام فاصله زیادی از محوطه جریمه حریف داشتند و به این دليل برتری عددی با بحرین بود که اجازه کار به ما نمی‌داد.
عمق تیم ما در این بازی در مواقعی که توپ را از دست می‌دادیم خوب و مناسب بود به این علت فضا را از حریف گرفته و اجازه ایجاد موقعیت نمی‌دادیم که در حمله نیز این را رعایت کنیم و خطوط دفاع، هافبک و حمله به هم نزدیکتر باشند که بتوانیم اصل حمایت را به خوبی انجام دهیم.
در این بین نمی‌توان از حضور پرشور تماشاگران ایرانی مقیم استرالیا در بازی‌های ایران چشم‌پوشی کرد؛ زیرا مطمئناً روحیه دو چندانی بر بازیکنان براي بهبود عملکرد آنها خواهد داشت.
علی ضمیری، کارشناس فوتبال و مدرس دانشگاه
