از نمونه نیمتنه ابنسینا که توسط بنیاد بوعلیسینا طراحی شده است، به مناسبت بزرگداشت مقام علمی این دانشمند رونمایی میشود. این نیمتنه که سفارش طراحی و ساخت آن در بنیاد بوعلیسینا انجام شده است، در معابر و مراکز علمی و پژوهشی در داخل و خارج از کشور نصب خواهد شد. رئیس روابط عمومی و امور بینالملل بنیاد بوعلیسینا در اینباره گفت: در راستای دفاع از هویت ایرانی شیخالرئیس و معرفی جهانی این فیلسوف جهانی و بنا به مصوبه هیئت امنای بنیاد بوعلیسینا، کار طراحی نیمتنهای از شیخالرئیس بر اساس تصویر مصوب انجمن آثار ملی در سال 1324 خورشیدی، در دستور کار قرار گرفت و توسط استاد هادی عربنرمی از مجسمهسازان نامدار کشور ساخته شد. به گزارش روابط عمومی و امور بینالملل بنیاد بوعلیسینا، توکل دارائی درباره چگونگی استفاده و نصب این نیمتنه در داخل و خارج از کشور گفت: مقرر شده است که هدیه و نصب این تندیس در خارج از کشور با هماهنگی و حمایت مالی وزارتخانههای خارجه، علوم و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی انجام شود و هدف اصلی از هدیه این نیمتنه، معرفی و دفاع از هویت ایرانی شیخالرئیس و تأکید بر اشتراکات فرهنگی و بهرهمندی از میراث مشترک ابنسینا در کشورهای اسلامی و نیز سایر کشورهاست. همچنین با همکاری شهرداریها، دانشگاهها و مراکز علمی در داخل کشور، نمونههایی از این نیمتنه در معابر عمومی، پارکها و مراکز دانشگاهی داخل کشور نصب خواهد شد. رئیس روابط عمومی و امور بینالملل بنیاد بوعلیسینا اضافه کرد: با اظهار تمایل دانشگاه علوم پزشکی ابنسینا و شهرداری همدان، مقرر شده است که نمونهای از این نیمتنه در ورودی این دانشگاه و یکی از میادین شهر همدان نصب شود. بنا به گزارش روابط عمومی و امور بینالملل بنیاد بوعلیسینا؛ هادی عربنرمی، استاد هنرمند این اثر درباره ساخت نیمتنه ابوعلیسینا توسط خود گفت: بنده نیمتنه و سردیس برخی از مشاهیر فلسفی و علمی کشور را ساختهام که هر یک از ویژگیهای خاص در تمدن اسلامی و ایرانی برخوردار بودهاند؛ اما سفارش ساخت نیمتنه ابوعلیسینا؛ با توجه به منحصر بهفرد بودن این شخصیت و اثرگذاری آن در علم و اندیشه جهان و ایران، وظیفه دشوارتری بود که امیدوارم توانسته باشم آن را به نحو مقبول و شایسته انجام داده باشم. استاد هادی عربنرمی اضافه کرد: اساس کار بر مبنای تصویری بود که از ابوالحسنخان صدیقی بر جای مانده و طراحی ایشان مورد تأیید انجمن آثار ملی وقت قرار گرفته است. مسئله جالبی که در طراحی استاد صدیقی وجود دارد این است که در شخصیتپردازی جوانی ابنسینا را انتخاب کرده است، در حالیکه تصویرسازی از بقیه مشاهیر معمولاً در سن کهولت است. استاد عربنرمی در مورد ویژگیهای این نیمتنه گفت: اندازه این نیمتنه به 120 سانتیمتر میرسد و سعی کردهام با توجه به گرایش کلاسیک در انجام این اثر، در ساخت آن بافتی ایجاد کنم که بر جوانی ابنسینا تأکید کند. چراکه ابنسینا برای ما ایرانیها هنوز خیلی جوان است؛ انگار هنوز کتابهایش را ننوشته و چاپ نکرده است و هر آن منتظریم که اثر تازهای خلق کند؛ به زبان دیگر، تأثیرگذاری ماندگار و امروزی او در فرهنگ و دانش ما، نشانه خلق اثر مبتنی بر میراث ابوعلیسیناست. در ساخت نیمتنه شیخالرئیس سعی کردم در نگاه، حالت، چین و چروک لباس، خطهایی که روی لبههای مجسمه است و سایر موارد بصری، جوری کار شود که یک ارتباط حسی با بیننده پیدا شود و در کل آن مجموعه عناصر بصری حسی را انتقال کند که روح اثر را در داخل خودش بپروراند و القا کند. در ترکیببندی مجسمه وقتی صورت را از روبرو ببینیم یک حالت اسپیرال دارد، یعنی مثل حالت حلزونی، فرمها چرخیدهاند و آرام آرام پایین میآیند. یعنی ترکیبی در نظر گرفته شده که اگر کسی بخواهد مجسمه را ببیند، این گردش بصری را داشته باشد. بعضی از مجسمهها جوری ساخته میشوند که یک زاویه غالب دارند و اگر دقت کنید میبینید هر مجسمه معروفی از یک زاویهاش خیلی عکس وجود دارد، چون آن زاویه، غالب است. ولی بعضی از مجسمهها جوری ساخته میشود که همان زاویه غالب را که دارند، ولی بیننده گرایش دارد که بچرخد و زاویههای دیگرش را هم ببیند. سعی شده نیمتنه ابوعلیسینا، چنین حالتی داشته باشد که وقتی مجسمه را میبینیم این حرکت را دورتادورش داشته باشیم. هادی عرب نرمی متولد اول شهریور سال 1357 خورشیدی در شهر نیشابور است و مدرک کارشناسی خود را در سال 1381 از پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته مجسمهسازی گرفته و در سال 1391 نیز در رشته نقاشی از همین دانشگاه مدرک کارشناسی ارشد گرفته است. ساخت نیمتنههای ملاهادی سبزواری و عطار نیشابوری در میدان مشاهیر در نزدیک پارک آب و آتش و نیمتنه حکیم مدرس زنوزی فیلسوف دوره قاجار، سردیس شهید شهریاری در دانشگاه صنعتی شریف، سردیس نوشیروانی خیّر دانشگاه صنعتی بابل، نیمتنه حریری برای بنیاد علمی مهندس حریری و سردیس حکیم میرفندرسکی در اصفهان از جمله اثرهای هنری استاد عرب نرمی است.
xآیا منبت با جهانی کردن ملایر این شهر را به امتیازهای جهانشهر میرساند
این روزها جهانی شدن ملایر با منبت ناخودآگاه یادآور جهانی شدن لالجین با سفال است . به واقع پس از جهانی شدن لالجین این شهر تا به کجا تغییرات محسوس را در عرصه ملی و جهانی به نمایش گذاشت ؟
شهرها در طول تاریخ به دلیل اهمیت اجتماعی و اقتصادی شان دچار تحولات گسترده ای شده اند و در دهه های اخیر جهانی شدن موجب تحولات گسترده ای بر شهرها گردیده است. جهانی شدن بعنوان پدیده ای فراگیر ابعاد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه جهانی و به ویژه جامعه شهری را تحت تاثیر قرار داده است اما اگر صادقانه قضاوت کنیم لالجین پس از جهانی شدن همان لالجین ماند و این مهم همان دلنگرانی است که تلنگر میزند مبنی بر آنکه نکند ملایر هم پس از جهانی شدن همین ملایر باقی بماند .... تحولات تکنولوژیک و سیاسی نیم قرن اخیر جهان را وارد عصر جدیدی کرده است که ویژگی برجسته آن کاهش سریع فاصله های زمانی و مکانی، ادغام فزاینده نظام های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جهان و رشد خیره کننده تولید و مصرف است اما آیا برای این مهم در شهرهای جهانیمان برنامه ای مدون داریم ؟ فرآیند جهانی شدن از یک سو و تأثیر پذیری شهرها از اوضاع و احوال آن از سوی دیگر لزوم توجه به اثرات متقابل این دو را گوشزد می کند.
تا سال گذشته ایران دارای 6 شهر جهانی، یک روستای جهانی و پنج شهر و یک روستای ملی صنایع دستی بود ، مشهد به عنوان شهر جهانی سنگ های قیمتی، اصفهان به عنوان شهر جهانی صنایع دستی، تبریز به عنوان شهرجهانی فرش دستباف، سیرجان به عنوان شهر جهانی گلیم، لالجین به عنوان شهر جهانی سفال، مریوان به عنوان شهر جهانی کلاش و گلپورگان روستای جهانی سفال است.البته که تحلیل جایگاه واقعی این شهرها در حوزه جهانی مقوله ای کاملا مفصل است که به آن خواهیم پرداخت .
همچنین شهرها و روستاهای ملی صنایع دستی کشور نیز شامل ملایر شهر ملی منبت، نودشه شهر ملی گیوه، خشتگه روستای ملی حصیر، میبد شهر ملی زیلو، شهرضا شهر ملی سفال ، گنبد شهر ملی فرش دستباف است که در بین اینها ملایر در یک قدمی جهانی شدن است
ثبت شهرها و روستاها در فهرست آثار جهانی صنایع دستی با بالقوه کردن پتانسیل های آنها انجام می شود، پس این مهم به آن معناست که در این زمینه به دنبال ایجاد پتانسیل های جدید در شهرها نباید بود چرا که
سازمان میراث فرهنگی با کمک بخش خصوصی فعال در عرصه صنایع دستی شهرها و روستاهای ملی و جهانی بدنبال آن است بتواند از پتانسیل های موجود هر شهر در راستای ایفای نقش صنایع دستی در توسعه همان شهرها و روستاها و اقتصاد هنرمندان آن نقش آفرینی کند.
ایران مقام اول در ثبت شهرهای جهانی را دارد و تاکنون 6 شهر و یک روستای آن در فهرست جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) به ثبت رسیده است و ملایر در چند قدمی جهانی شدن است . در این زمینه معاون سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور با اشاره به تحول و توسعه چشمگیر صنعت مبل و منبت در شهرستان ملایر، نیز میگوید ؛ این صنعت در مهر ماه امسال جهانی میشود.
پویا محمودیان در اختتامیه سومین جشنواره ملی مبل و منبت در شهرستان ملایر مهمترین دلیل حضورش در این شهر را بررسی روند پرونده جهانی شدن مبل ومنبت ملایر اعلام کرد و اظهار داشت: محقق شدن این امر مستلزم فراهم شدن زیرساختهای این صنعت در این شهر است.
وی با بیان اینکه امروز تحول و توسعه چشمگیری در حوزه صنعت مبل و منبت و صنایع دستی ملایر به چشم میخورد، ابراز کرد: امیدواریم در سالی که صنایع دستی و هنرهای سنتی نقش بسیار مهمی در اشتغال ارزآوری و معرفی فرهنگ کشورمان ایفا میکند، بتوانیم پرونده جهانی شدن مبل ومنبت ملایر را به ثبت برسانیم.
معاون سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور تصریح کرد: هم اکنون نزدیک به هشت شهر و دو روستای کشورمان موفق به کسب عنوانهای ملی و جهانی در حوزه صنایع دستی از شورای راهبردی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شدهاند و امیدواریم بتوانیم با ثبت شهرهای دیگری از کشورمان و کسب رتبه برتر در این حوزه اقتدار خود را در صنایع دستی و هنرهای سنتی به دنیا اعلام کنیم.
وی با اشاره به اینکه صنعت مبل و منبت سرمایهای بسیار ارزشمند برای معرفی هر چه بیشتر شهرستان ملایر به دیگر کشورها است، بیان کرد: ملی و جهانی شدن صنعت مبل و منبت ملایر گامی در راستای برند سازی، افزایش صادرات ، ارزآوری و رونق اقتصادی منطقه است.
اینکه در حال حاضر بیش از 5 هزار کارگاه کوچک و بزرگ مبل و منبت، 9 هزار استاد کار مجرب و بیش از 20 هزار نفر در صنعت مبل و منبت ملایر فعالیت دارند یک امتیاز حائز اهمیت است اما آیا پس از جهانی شدن این شهر با منبت حال و احوال ملایر هم جهانی شدن را لمس خواهد کرد ؟ برای پاسخ به این سوال باید منتظر ماند تا گذر زمان بیانگر واقعیت ها باشد .
حالا نخستین المان مبل و منبت ملایر در دریاچه کوثر این شهر جای خوش کرده است اما این المان چه اهدافی را پیش روی خواهد داشت ؟ آیا در آینده نزدیک دنیا خواهد دانست این شهر جهانی با منبت راه را برای دستیابی شهروندانش به امتیازهای جهانی هموار کگرده است ؟
