■ سعیکردهام کارهایم استانداردهای لازم را داشته باشد و در نوع خودش خاص باشد.
مهدی احمدی، متولد سال 1354 یکی از مجسمهسازان مطرح در همدان محسوب میشود که فارغالتحصیل کارشناسی مجسمهسازی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و از سال1381 در این حوزه آغاز به فعالیت کرده است. او کارش را از موزه دفاعمقدس آغاز کرد و در سال 1384 مجسمه رفتگر را ساخت و سرانجام ادامه کارش در تهران و شهرستانهای همدان بود.
از جمله فعالیتهای او در سطح شهر همدان، ساخت مجسمه فرشچیان بلوار ارم، مجسمه قهوهچی خیابان بوعلی، جام شوش میدان هگمتانه، مجسمه آتشنشان، مجسمههای مشاهیر استان همدان و آخرین اثر وی سردیس پهلوان علیمیرزای همدانی است که اخیراً در میدان آرامگاه نصب شده است.
در همین زمینه با این مجسمهساز همدانی مصاحبهای انجام دادهایم که در ادامه آن را میخوانید:
در مورد هنر مجسمهسازی در همدان توضیحاتی ارائه بفرمایید و از چه سالی آغاز به فعالیت کرده است؟
قدمت مجسمهسازی در همدان شاید با ساخت آرامگاه بوعلی و با نصب پیکره سنگی بوعلی سینا، اثر مجسمهساز بزرگ کشورمان ابوالحسن صدیقی آغاز شد، پس از آن این حرفه روند کندی داشته تا اینکه در دهه 70 از طرف معاونت فرهنگی شهرداری در سطح شهر کارهایی جسته و گریخته انجام شده و در دهه۹۰ سازمان زیباسازی شهری بهطور اختصاصی این مسئولیت را بر عهده میگیرد. از نظر بنده جدیترین مجموعهای که این سازمان در سالهای اخیر انجام داده و ماندگار خواهد بود، مجموعه سردیس مشاهیر همدان بوده که بهصورت فراخوان ملی برگزار شد و کارهای فاخری خلق شد. در مورد کارهای دیگر اظهارنظر نمیکنم چون بارها راجع به آنها با سازمان صحبتهای لازم را داشتهام.
آیا شما سبک خاصی دارید و اینکه از چه کسانی در این زمینه پیروی میکنید؟
بیشتر کارهایم در حوزه مجسمههای شهری بوده و سعی کردهام کارهایی را که به عهده میگیرم در نوع خودش خاص و ویژه باشد. چون اکثر کارهایم در حوزه شهری و بسیار متنوع بودهاند و در چارچوب سبک خاصی نمیگنجد، نه اینکه سبک در این حوزه جایگاهی ندارد، بلکه برای پیشبرد و پرورش سبک خاص باید از تنوع شاخههای مجسمهسازی کاست و در یک شاخه فعالیت کرد، مثلاً اگر پیکره کار میکنیم، مستلزم سالها تجربه است تا به تکنیک خاص خود دست پیدا کنیم یا در زمینه یادمانهای میدانی هم همینطور است. در مورد تأثیر پذیری از دیگران، بنده هر کاری که آغاز میکنم، آثار مشابه و همردیف آن را در سطح ایران و جهان مطالعه و بعد نتیجهگیری میکنم.
در حالحاضر مجسمهسازی چه جایگاهی در بین مردم دارد؟
اکنون جایگاه خاصی در معماری پیدا کرده است. انبوهسازی مسکن نیز نیاز به زیباسازی دارد و این مسأله موجب رونق مجسمهسازی در بخش خصوصی شده که میتواند بازار خوبی برای مجسمهسازها داشته باشد.
در گذشته و در حالحاضر با چه مشکلاتی مواجه بودهاید و اینکه آیا برطرف شدهاند یا نه؟
درواقع همیشه با وضعیت ناپایداری مواجه بودهایم که موجب مشکلات و آسیبهای زیادی شده است و اینکه کارگاه مناسبی برای این هنر در اختیار ندارم. کارگاههای هنری میتوانست در یک مجموعه پیشبینی شده در سطح یا حاشیه شهر رویکردی چندگانه داشته باشد، یعنی هم کارگاهی باشد و هم اینکه مردم از نزدیک تولید آثار هنری را شاهد باشند.
در آینده میخواهید چه کارهایی در این زمینه انجام دهید؟
اگر اوضاع پایدار و مناسبی پیش بیاید، بخشی از وقتم را به کارهای مورد علاقهام اختصاص خواهم داد و آثار مورد علاقه خود را خلق خواهم کرد.
بعد از اتمام و انجام کار چه احساسی دارید؟
احساس خوشایندی که انسان وقتی از یک بحران خارج میشود؛ آرامشی با حس پرواز دارد.
آیا کرونا بر این حوزه تأثیر گذاشته است؟
بله تأثیر گذاشته است. درواقع در اوایل کرونا میخواستیم یکسری از کارها را در تهران انجام دهیم که به علت گسترش این ویروس لغو شد و حدود یک سال کار ما عقب افتاد.
درخواست شما از مسئولان برای توجه بیشتر به این حوزه هنری چیست؟
نزدیک به 20 سال است که در این حوزه فعالیت میکنم و مطمئنم که تجربیات خاص خودم را دارم. بهطورقطع مدیران مربوط به این بخش در سازمان فرهنگ و ارشاد و زیباسازی شهری بنده را میشناسند که اگر بخواهند کار جدی در سطح شهر انجام شود، استقبال خواهم کرد، ولی به آنها مراجعه نخواهم کرد چون به اندازه کافی این کار را انجام دادهام و دیگر انتظاری نیست.
برنامه و راهکار شما به عنوان یک پیشکسوت برای رونق این حوزه چیست؟
مجسمهسازی شهری تنها یک شاخه از مجسمهسازی است و این حرفه هنری شاخههای مختلفی دارد که با شناخت آنها، روزنه تازهای برای فعالیت و درآمد پیش رو خواهیم داشت.
آیا میتوان به آینده مجسمهسازی در استان خوشبین بود؟
تولید آثار مجسمه برای فضاهای عمومی مستلزم وسواس و سختگیری کارشناسانه است که در حوصله هر مدیری نمیگنجد؛ اگر مدیری هم بخواهد دغدغه فرهنگ و هنر را داشته باشد، بهطور قطع اتفاقات خوبی در پی خواهد داشت.
در پایان اگر نظر خاصی در این زمینه دارید، بیان کنید؟
چاشنی همه زیباییها هنر است، زندگی بدون هنر بیروح و بیمحتواست، معماری و شهرسازی نیز بدون هنر آشفته است. مدام ساختمانها و ماشینهای خارجی را میستاییم چون ظاهر آنها حاصل شناخت اصول زیباییشناسیای است که ما از آن غافلیم. هنر دنیای خلاقیت و زیبایی را به شما هدیه میدهد، میتوان هر تخصصی داشت و در کنارش اندکی هم سلیقه هنری داشت، این امر مستلزم رشد درس هنر در مدارس پا به پای دروس ریاضی و علوم است.
در پایان از وقتی که در اختیار بنده قرار دادید، متشکرم.
