در باب یک اقدام پرهزینه

 یکی از مهم‌ترین مشکلات اقتصاد ایران بی‎اعتمادی دستگاه‌های اجرایی به یکدیگر است. وقتی مجلس به دولت اعتماد نمی‎کند و بدون توجه به شرایط کنونی نسبت به رد لایحه بودجه اقدام می‌کند نتیجه آن در بازارها قابل رصد است.
بودجه مهم‌ترین سند اقتصادی و سیاسی کشور تلقی می‌شود. هر چند برخی بودجه را سندی مالی می‌دانند اما جهت‌گیری‎های اقتصادی و سرمایه‌گذاری و مسیر حرکت بخش خصوصی و عمومی و دولتی با تصویب این سند روشن می‌شود. طبیعی است وقتی فرایند بررسی بودجه طولانی شود، بخش‌های مختلف اقتصادی نمی‌توانند تصمیم دقیقی را برای آینده خود بگیرند.
نبود قطعیت و شفافیت اقتصاد حالا یکی از مهم‌ترین بحران‌های ماست. کمیسیون تلفیق بررسی بودجه از تاریخ ۱۲ آذر تا ۱۴ بهمن، لایحه بودجه را بررسی کرد اما درنهایت با رد این لایحه، 2 ماه فعالیت خود را بی‌اثر کرد. شاید بهتر بود همان روزهای ابتدایی لایحه بودجه رد می‌شد و امروز تکلیف اقتصاد کشور روشن می‌گردید. نکته مهم اینجاست که درنهایت نیز لایحه بودجه امکان تغییر چندانی را از سوی دولت نخواهد داشت پس هزینه‌های سنگین با عایدی آن چندان همخوانی ندارد.  باید توجه داشت در شرایط فعلی اقتصاد ایران با 2 عامل بحرانی و مهم تحریم و کرونا روبه‌روست و طبیعی است که این طولانی شدن فرایند لایحه بودجه، بحران سومی را متوجه اقتصاد ایران می‌کند. شاید بهتر باشد دستگاه‌های اجرایی تصمیمات خود را با توجه به شرایط کنونی اتحاذ کنند نه با توجه به آرمان‌هایی که دارند.
قطعا نااطمینانی‌ها می‌تواند روند بهبود شرایط را کنترل نماید. امروز اگر تحریم که عاملی خارجی است به پایان برسد، باید بحران‌های داخلی نیز تمام شود.
آنچه مسلم است اینکه روبه‌رو کردن دولت با بحران‌هایی بی‌فایده در ماه‌های پایانی فعالیت دولت، تنها سبب می‌شود آسیب‌هایی جدی و جبران‌ناپذیر به مردمی وارد شود که سرمایه‌های این مملکت هستند و اتفاقا این آسیب‌ها با میلیاردها تومان هزینه نیز قابل جبران نیست. آرامش نخستین و مهم‌ترین مؤلفه مورد نیاز اقتصاد و سیاست ایران تلقی می‌شود. امیدوارم مجلس شورای اسلامی و دولت و تمامی دستگاه‌های اجرایی همین آرامش را درک کنند.