در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید، عطر صد خاطره پیچید

 انسان ها هر چقدر هم که به اجبار روزگار تنها بمانند ، اما بازهم با یاد نزدیکان و  اقوام دور و نزدیک تنهایی را تحمل می کنند و امیدواری به دیدار دور یا نزدیک عزیزان است که لحظه ها را بر انسان قابل تحمل می سازد .

بی‌وفایی از خصلت های تاریک آدم ها است و هیچ کس چنین خصلت و صفت را دوست ندارد ، مگر اینکه مجبور به دوری از زاد و بوم و ریشه ها و تحمل صفت آدم بی‌وفا برای خود  باشد .‌ دریغا که در روزگار ما خیلی از آدمها درخور صفت بی وفایی هستند و خواه و ناخواه این اوضاع و احوال دشوار زندگی جاده بی‌وفایی را پیش پای من و تو و هرکس دیگر خواهد گشود .

این روزها اگر از روی توفیق اجباری هم جویای حال و احوال آشنا و فامیلی باشی ، می گوید ، ای بابا ، آنقدر گرفتاری زیاد است که از هیچ کس نمی شود انتظار دیدار و سرکشی از فامیل را داشت ! ، یا می گوید ، بخدا آنقدر در گیر کار و بار زندگی هستیم که بزحمت فرصت دیدار پدر و مادر یا خواهر و برادر را داشته باشیم ! .

اما هرچه باشد ، این ظاهر قضیه است ، شاید غبار کم رنگی بر تار و پود رابطه های فامیلی نشسته باشد و آنهم هزار دلیل موجه دارد ! شاید رشته دوستی ها و پیوند همیشگی پدر و فرزندی ، خواهر و برادری و فامیل دور و نزدیک چون مویی باریک بشود اما این رشته ناگسستنی و پاره نشدنی است و این خونی در رگهای ما است که هر آنی و هر لحظه با تلنگر و نم اشکی از شوق و اشتیاق دیدار عزیز ، بجوش می آید و به قلیان می افتد . روزگار و شرایط امروزی رابطه های فامیلی و دوستی را نمی شود با گذشته ها مقایسه کرد ، اصلأ امکانش وجود ندارد که حتی اعضای نزدیک یک خانواده مثل دوران گذشته خود اغلب اوقات دور هم باشند و زندگی را با هم بگذرانند .

قدیم تر ها شهر کوچک بود و وسایل ارتباط جمعی هم در دسترس همه کس نبود و دوست و آشنا اغلب از طریق دیدار های چهره به چهره جویای احوال هم بودند و در جریان مشکلات یکدیگر قرار می‌گرفتند .

قدیم ترها کمتر فرزند یا خواهر و برادری مجبور بودند برای ادامه تحصیل و یا اشتغال در شهر و دیاری دیگر از اعضاء خانواده دور باشند و به همین علت بیشتر در کنار هم بودند و بودن معنای دلچسب تری داشت ، قدیمی ترها وقتی کسی به کسی تعارف می زد که فلانی ناهار یا شام را پیش ما باش و فقط  آب غذا را زیاد می کنیم ، این تعارف نبود و عین میهمانی ساده و بی تشریفاتی بود که باعث می شد همه بارغبت و بی منت ، کنار هم و دور یک سفره باشند و دور همی ها رنگ و جلای ساده و بی غلط و غشی داشت ، اما در روزگار ما میهمانی ها و دور همی ها تابع  تشریفات و ظاهر چینی های من در آوردی است که ممکن است بین فامیل و دوست و آشنا باعث رو دربایستی و محدودیت برای تجدید دیدار با عزیزان دور و نزدیک باشد .

با این حال هنوز هم پل های ارتباط بین خانواده و اعضاء دور و نزدیک آن وجود دارد و نیازمند اراده و بازنگری بر سنت ها و رفتار های بی پیرایه پدران و نسل های گذشته ما می باشد .

۱ مردادماه ۱۴۰۲