نگو افزایش قیمت، بگو اصلاح قیمت

 با اینکه قیمت بسیاری کالاهای مصرفی از آغاز سال‌جاری همچنان رو به افزایش بوده است، اما واکنش افکار عمومی در این ارتباط بیشتر معطوف به کالاهای پر مصرفی نظیر گوشت قرمز، گوشت سفید، محصولات لبنی، میوه و تره بار و همچنین تعرفه خدمات فنی می‌باشد.

درهمین حال تنها چاره مردم ، به ویژه خانواده های کم درامد برای جبران افزایش قیمت کالاهای اساسی ، کاهش میزان خرید روزانه و مصرف اینگونه کالا ها، از جمله مواد غذایی و پروتئینی می‌باشد. این اظهار نظر یک مغازه دار قصابی پر مشتری است که می‌گوید، فروش او در ماه‌های اخیر به کمتر از نصف تقلیل یافته است چون اغلب خانواده های حقوق بگیر توان خرید محدودی دارند و اگر قبلاً هر ماه دو کیلوگرم گوشت در سبد خرید خود قرار می‌دادند، در شرایط فعلی خرید خود را نصف کرده اند. او به این نکته نیز اشاره دارد که، بسیاری از همکاران وی که مغازه استیجاری دارند و با اجاره بهای سنگین ماهیانه مغازه داری می‌کنند، با درامد های فعلی به علت کاهش میزان فروش قادر به تأمین اجاره سنگین مغازه خود نمی‌باشند و بعضا ضرر می‌دهند.

با این وجود واکنش برخی مسئولان نسبت به افزایش بی رویه قیمت‌ها قابل تامل و جای بسی سئوال دارد که چگونه گرانی ها و افزایش قیمت های متوالی را فقط توجیه می‌کنند در صورتی‌که مردم انتظار دارند، مسئولان چاره اساسی برای حداقل ثابت نگه داشتن همین قیمت‌های گران داشته باشند ! .

اخیرا یکی از مدیران ارشد استان همدان در یک گفتگوی رسانه ای، در ارتباط با کمبود گوشت مرغ در کلان شهر همدان گفته است، گوشت مرغ با قیمت جدید، روزهای آینده در مرغ فروشی های همدان عرضه خواهد شد. نکته جالب در بیان این مقام مسئول این است که، از واژه (اصلاح قیمت مرغ) به‌جای واژه مانوس و همیشگی (افزایش قیمت) استفاده کرده است، شاید به این دلیل که می‌انگارد، با بکار بردن چنین واژه‌ای، ذهنیت شنونده و مخاطب، به سمت عادی بودن امر بالارفتن قیمت ها منحرف خواهد شد.

توجیه افزایش قیمت گوشت مرغ این است که، قیمت دان مرغ و کرایه حمل و نقل و همچنین قیمت جوجه یک روزه در ماه‌های اخیر بالا رفته است و قیمت تمام شده تولید گوشت مرغ را بالا می‌برد و به همین دلیل قیمت هفته های گذشته گوشت مرغ برای مصرف کننده باید اصلاح ( شما بخوانید، افزایش) گردد.‌

البته این موضوعی غیر قابل انکار است که با افزایش قیمت بسیاری نهاده‌ها و مواد اولیه و دیگر هزینه های تولیدی، نه تنها فروش تولیدات مرغداری ها با قیمت‌های یک هفته و 2 هفته گذشته، توجیه اقتصادی ندارد، بلکه با شرایط کنونی قیمت‌های گران مواد اولیه، قیمت هیچ محصولی نمی‌تواند ثابت بماند و برای تولید کننده اش نیز توجیه اقتصادی داشته باشد. اما ای کاش وقتی مسئولان در حال توجیه امر افزایش قیمت ها هستند،( ببخشید اصلاح قیمت ها )، به تمام دلایل افزایش هزینه های تولیدی در همه‌ی بخش‌ها صادقانه اشاره می‌کردند، زیرا موضوع گرانی‌ها به علت افزایش قیمت تعرفه های دولتی نیز می‌باشد و تاثیر افزایش قیمت تعرفه خدمات دولتی کمتر از تاثیر افزایش قیمت نهاده‌ها و مواد اولیه تولید، نمی‌تواند باشد. وقتی قیمت بیمه‌ها، مالیات‌ها، آب، برق، مخابرات، اینترنت و سوخت و بسیاری تعرفه های باصطلاح قانونی توسط شرکت های دولتی و نیمه دولتی افزایش داده می شود، نمی‌توان از اثرات سوء آن در افزایش بی‌رویه قیمت هر کالا و خدماتی که در اختیار مردم قرار داده می‌شود، غافل بود، به ویژه اینکه افراد و خانواده‌های کم درامد و حقوق‌بگیر لاجرم باید فشار بیشتر و کمر شکنی را زیر بار گرانی قیمت ها تحمل کنند.