نقش عبادت در بهداشت روانی

با عبادت، انسان همواره به یاد خداست و در همه کار به او توکل می‌کند، با یاد خداوند قلب‌ها آرامش می‌یابد عبادت خدا، تأثیر مثبت بر بهداشت روانی می‌گذارد، زیرا فردی که عبادت می‌کند در زمان مواجهه با مسائل زندگی از بهترین یاری‌گر یعنی خداوند بزرگ که منبع بی‌نهایت رحمت است و کسی برتر از او نیست کمک می‌طلبد او بهترین یار است و از احوال بندگانش آگاه است یاد پروردگار در هر کاری به آن کار معنویت می‌بخشد و معنویت آرامش را به همراه می‌آورد انسان با عبادت فردی تسلط بر خواهش‌های نفسانی را می‌آموزد، غلبه بر نفس خود راه بزرگ غلبه بر بسیاری از مشکل‌هاست. انجام دادن عبادت‌های جمعی نیز به همبستگی اجتماعی استحکام می‌بخشد، بنابراین عبادت‌های فردی و جمعی تأثیر زیادی بر از بین بردن استرس یا همان فشار روانی می‌گذارد.
آنچه ذکر آن ضرورت دارد آن است که عبادت مؤمن فقط برای رها شدن از مشکل‌ها نیست؛ بلکه چون عبادت را می‌داند و خداوند را شایسته نیایش می‌شناسد او را می‌پرستد و در پرتو این پرستش به آرامش می‌رسد. از جلوهای زیبای عبادت دعاست. دعا وسیله ارتباط مستقیم ما با خداوند است. انسان به وسیله دعا نیازهای خود را بدون احساس سرزنش یا مورد قضاوت واقع شدن با خدا مطرح می‌کند. آن هم با زبان خود و با گویش خود و با احساس خود، یعنی در دعا کردن نیاز به زبان خاصی نیست. نیاز به مکان خاصی نیست انسان می‌تواند در هر لحظه و در هر مکان خدای را بخواند و با او ارتباط برقرار کند.
سمیه قادری
 مربی فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان